Hotel de Botel

H38 Naschok 3

We lopen Joey's suite in en het is een drukte van jewelste. Adam is er nog steeds met zijn medewerkers en ik bedenk mij opeens dat hij niet zo snel meer weg zal gaan. Logan staart mij nog steeds aan met een boze blik. Sander komt de kamer opnieuw binnen en legt Adam uit wat hij moet weten over de security.

Joey zet mij neer op een stoel en gaat achter mij staan en kust mijn kruin. De dag begint mij op te breken en ik begin te gapen.

'Je moet naar huis, je bent moe.' Zegt Joey bezorgd.

'Ik blijf bij jou vannacht, tenminste als jij dat wilt,' ik geef een knikje in de richting waar mijn logeertas staat.

Joey licht bruine huid wordt iets donkerder en ik begin te giechelen. Het moment voor Adam om met Sander het gesprek af te breken en naar ons toe te komen lopen.

'Aafke, je hij wil je hier niet. Laat mij een kamer voor je regelen in het hotel. Zo heb je ook een beetje privacy.' Adam trekt mij nog net niet van mijn stoel af.

'Nee, het is oké,' zegt Joey en klopt op mijn schouder om mij te laten zitten.'

'Dan zal ik Sander vragen een bed bij te zetten,' en Adam loopt weg naar Sander toe.

'Wat gaat hij doen?' vraagt Joey een beetje benauwd.

'Hij gaat Sander vragen een bed bij te zetten, zodat ik hier kan slapen.' Ik rol met mijn ogen terwijl ik het uitleg.

Ik sta op en fluister in Joey's oor: 'niet dat ik die ga gebruiken. Jouw bed is groot genoeg dat er gemakkelijk vier personen erin kunnen slapen.'

De donker bruine kleur is weer terug en ik giechel weer. Dit keer komt Logan naar ons toe.

Hij bekijkt mijn hoofd grondig.

'Ik vind het vervelend wat er vandaag is gebeurd. Nog vervelender dat het zo verkeerd is gegaan.'

'Dat vind ik ook jammer,' antwoord ik hem, 'dit was nooit de bedoeling geweest.'

Na tien minuten praten over wat er is gebeurd en hoe hij Joey had opgevangen toen ik door ging naar het ziekenhuis, gingen Adam met zijn team wacht houden voor het hotel. Ze hadden een schema gemaakt zodat er altijd iemand bij Joey is, en altijd iemand op reserve. Soms kan het zo zijn dat er niemand bij hem is, zolang het hotel goed beveiligd is.

Logan vertrok ook naar zijn kamer en vertelde nog even snel dat hun moeder niet vrijdag pas aankomt maar een vliegtuig eerder neemt. Echt nieuws wat je wilt horen voordat je gaat slapen.

Joey en ik liggen in bed en het is al twaalf uur geweest.

'We moeten slapen,' zegt hij.

'Dat weet ik, maar ik voel mij zo goed in jou armen,' god wat klink ik cliché.

Hij grinnikt en druk mij nog dichter tegen hem aan. Zo kan ik wel dagenlang liggen. In zijn armen en niets om je zorgen over te maken. Geen werk, geen stress alleen Joey en ik.

Stilletjes vallen we in slaap en ik wordt wakker van Joey die wakker wordt.

'Goedemorgen,' zeg ik met een slaperige stem en half dichte ogen.

'Goedemorgen,' antwoordde hij en drukt een kus op mijn voor hoofd en drukt mij dichter in zijn armen.

'Goedemorgen!' roept een onbekende stem in de kamer en wij zijn allebei plots wakker.  

--

Sorry een beetje kort hoofdstuk maar wilde graag iets schrijven en weinig tijd. Volgende wordt langer, beloofd.