Hotel de Botel

H41 Onder ogen komen 2

Adam overhandigt mij mijn telefoon en hij gaat gelijk over. Mama, staat er met grote letters op het scherm geschreven.

'Heb je haar iets verteld?' vraag ik Adam en hij perst zijn lippen samen.

O God, wat heb je verteld?' vraag ik lichtelijk in paniek.

'Ik moet natuurlijk verantwoording afleggen aan Sasja waarom ik opeens in Amsterdam ben. Ik heb alles uit mijn handen laten vallen doen jij belde.'

Daar kan ik natuurlijk niet boos over zijn. Adam heeft alles voor mij opzij gezet en natuurlijk moet hij aan Sasja een verklaring geven.

'Wat heb je Sasja allemaal verteld?' vraag ik terwijl ik mijn neusbrug knijp en hoofdpijn voel op te komen.

'Bijna alles,' bekent hij en Logan laat ons even alleen een gaat zijn badkamer in. Waarschijnlijk wel bekend met deze familietafereel.

'Wat versta je onder bijna alles,' vraag ik hem en mijn telefoon gaat weer af. Ik zie al meer dan vijftig gemiste oproepen van mijn moeder een stuk of dertig en mijn nichtjes vijftien en Iris heeft mij al vijf keer gebeld wat veel is voor ons doen. We appen meestal.

'Bel haar maar terug en vertel alles,' zegt Adam en hij wil de kamer verlaten.

Snel druk ik de deur dicht voordat hij er door kan ontsnappen.

'O, je hebt echt alles verteld aan Sasja he?' Ik vind het niet meer dan raar dat hij alles deelt met zijn geliefde, maar Sasja en mama zijn twee handen op één buik.

'Ja, behalve dat je bij hem hebt geslapen,' bromt hij en ik knik.

'Oké, ik bel haar nu terug. Wat is jouw planning voor vandaag?' vraag ik Adam en hij haalt zijn schouders op.

'Ligt aan de planning van Joey en jou. Ik zag dat zijn moeder er is. Zorg je dat ze het op tijd weet van jullie twee? Ze ziet er temperamentvol uit.' Ik zie een beetje angst in zijn ogen. Ik glimlach, ik zie hem nooit bang.

'Geloof me, dat is ze ook.' Niet begrijpend haalt Adam zijn wenkbrauwen op.

'Ze heeft, een soort van, mij en Joey vanochtend wakker gemaakt.' Ik kijk naar mijn handen terwijl ik aan mijn nagelriem peuter.

'Dat meen je niet!' zegt Adam en ik zie dat hij een gesprek wil beginnen.

'Ik spreek je later oké?' mijn telefoon gaat weer opnieuw af en ik ben van plan hem nu wel op te nemen.

Adam knikt en loopt de deur uit en ik Zie Wesley al op de gang staan, klaar voor orders.

Rustig zet ik mezelf neer op de vensterbank en kijk naar buiten terwijl ik de telefoon op neem.

'Hoi Mama, hoe is het?' vraag ik met een poeslieve stem.

'Niet zo goed Aafke, ik wil alles horen en wel nu! Sasja zei dat Joey een beroemdheid is, is dat waar?' Zorgen en interesse zijn in haar stem te horen en ik leg haar alles uit.

'Mam, het klopt Joey is Joe en hij is beroemd en niemand mag het weten.'

'Hoe bedoel je, wie mag het niet weten?' Verwarring is volop aanwezig en ik besluit te beginnen bij het begin.

'...Dus toen besloot ik hem zondags mee te nemen naar jullie. We waren toen nog niet samen, maar snel daarna konden we niet meer om onze gevoelens heen.' Sluit ik het verhaal af.

Het blijft stil aan de andere kant van de lijn. Te stil.

'Mam, ben je er nog?'

'Ja, ik ben er nog. Ik moet dit allemaal laten bezinken.'

Bezinken, wat bedoeld ze daar nu mee. Ik ben verliefd op Joe, het is mijn probleem.

'Wat moet je laten bezinken? Je vond Joey toch leuk? Hij is niet veranderd, je weet alleen iets meer over hem.' Ik begin nu gefrustreerd te raken.

'Ja dat is ook zo, maar meisje. Hij gaat weer naar Amerika en jij ben straks weer alleen in Amsterdam. Dit kan toch niet lang goed gaan?'

Ik weet dat ze het goed bedoeld, maar dit schiet bij mij in de verkeerde keelgat.

'We gaan het proberen. Ik weet zelf ook donders goed dat het moeilijk gaat worden. Ten eerste hij spreekt een andere taal. Gelukkig ben ik bijna vloeiend in Engels, maar toch moet ik altijd extra opletten als hij praat. Ten tweede is hij bekend en brengt dat het grootste probleem met zich mee. Ik heb al genoeg zorgen aan mijn hoofd met mijn gierende hormonen die de baas spelen. Kan je niet gewoon een begripvolle moeder zijn en mij steunen?'

'Liefje, natuurlijk wil ik jou steunen, maar je moet wel begrijpen dat ik terughoudend ben. Je kent hem nauwelijks, ongeveer een week en je denkt erover om een langeafstandsrelatie aan te gaan. Dan mag ik als ouder toch een beetje zorgen hebben?'

Met haar logische beredenering kan ik niet boos blijven.

'Na dit weekend gaat Joey terug naar Amerika en dan gaan we kijken hoe we verder gaan.' Leugen dikke vette leugen. Ik wil hem achterna, maar dat kan ik nu niet tegen haar zeggen. Ze heeft in een kwartier tijd al genoeg nieuwe informatie gekregen. Ze hoeft nu nog niet te weten van mijn ontslag en mijn plannen om Joey te vergezellen.

'Maar meisje, waarom mag niemand het weten?'

'Joey krijgt problemen als het uitkomt.' Het contact met Vicky Jones, fans die hem verlaten. 'Ook wil ik niet bekend worden, dus niemand mag het weten. Vertel het ook maar niet tegen papa. Als Joey is vertrokken mag de familie het weten. Nu nog niet, het is te riskant.'

'Je wilt dat ik en Sasja het niet doorvertellen?'

'Juist,' ik ben blij dat ze de boodschap begrijpt.

'Ook niet aan Vera, Anne en Iris?'

'Vera en Anne wisten het zondag gelijk. Ze zeggen niets en houden hun mond dicht. Met iris ga ik vrijdag naar het concert. Ze weet nog van niets, maar ik zal haar op tijd vertellen voordat de bom barst.' Want van een ding ben ik zeker. Een keer zal de waarheid aan het licht komen.

'Mam, je staat toch wel achter mij toch?' Vraag ik haar en Logan komt zijn kamer weer binnen.

'Maar natuurlijk meisje. Ik vertrouw jouw oordeel en Joey is een aardige jongen. Maar alsjeblieft wees voorzichtig.'

'Zal ik doen mam, wil je Sasja nog even bellen en vertellen dat het een geheim is?' Ik begin gelijk met voorzichtig zijn.

'Tuurlijk schat, we houden contact oké?'

'Ja mam dat is goed. Ik app je nog wel.'

Ik hang op een verontschuldig me aan Logan die het weg wuift.

Joey komt de kamer binnen en zijn gezicht staat bezorgd.

'Gaat het wel Aafke?'

Ik knik en laat mij gretig omarmen.

'Hoe gaat het met jou en jouw moeder?'

'Met mij gaat het goed en zij overleefd dit wel,' zegt Joey met een zucht en ik weet dat ik het werkelijke verhaal nog wel een keertje hoor.

Op dat moment zwaait de deur open en daar staat de duivel in Prada. Joey trekt mij iets meer naar zich toe zonder dat hij het bewust door heeft.

'Kan ik met jou praten?' Ze noemt mij naam niet, maar wijst met haar gemanicuurde vinger in mijn richting.

O god, wat gaat er nu gebeuren?