Hotel de Botel

H42 Moedershart 1

Mijn hoofd begint te bonken en Joey trekt mij nog dichter tegen zich aan.

Logan breekt de spanning, 'Ook een goede morgen mam.'

'Logan schatje, jij wist van dit alles?' vraagt ze terwijl ze haar neus ophaalt en haar gemanicuurde vingertje rondjes draait in mijn richting.

'Ja,' zegt hij zelfverzekerd en slaat zijn armen over elkaar en komt naast mij en Joey staan.

'Kom meid, we gaan praten,' zegt moeders en wil weglopen. Ze zegt het met zo'n autoriteit dat ik gelijk wil volgen maar Joey houd mijn arm vast.

'Moeder ga maar naar mijn kamer, we komen er zo aan,' moeders wil protesteren zegt dat ze toch nog iets moet regelen en dat ze ons met vijf minuten verwachten.

Mijn hoofd bonkt nog steeds en ik begin mij een beetje misselijk te voelen. De deur slaat dicht en Joey kust mijn wang. Samen zitten we op Logans bed.

'Wat zei ze?' vroeg Logan voordat ik het kon vragen.

'Alles was in het Spaans,' zegt Joey alsof dat iets moet betekenen.

'Oei, dat is niet goed,' Logan schudt zijn hoofd en zit in kleermakerszit aan de andere kant van het bed.

'Vertel het me,' zeg ik zacht en ik probeer de suizen in mijn oren te negeren.

'Ze was heel teleurgesteld in mij. Dat ik voor de eerste de beste Hollandse meid was gevallen. Dat je een vergissing bent en uit bent om mijn geld..'

Zo ver had ik het ook nog wel door gehad, maar toch fijn dat mijn intuïtie en mijn Spaans op peil zijn.

'...Ze wil niet dat ik mij aan je ga hechten. Ik zei gelijk dat het al te laat was en dat we verliefd zijn.'

Een kleine glimlach komt er op zijn gezicht. Met pijn en moeite weet ik die ook op mijn gezicht te krijgen. Ik wil echt slapen ik ben moe van alle indrukken. De laatste dagen waren te veel.

'Daar gaat ze het niet bij laten.' De stem van Logan brengt mij weer in het heden.

'Nee, ik denk dat ze je wilt afschrikken. Je moet weten dat ze het niet kwaad bedoeld, maar dit is ook voor haar een nieuwe situatie.' Ik knik maar een beetje mee.

Er wordt op de deur geklopt en Logan beantwoordt de deur. Adam en Wesley komen binnengestormd.

'Kan iemand mij vertellen waarom iemand mij opdracht geeft mijn eigen kleine zusje later vandaag uit het hotel te escorteren?'

Logan en Joey moeten lichtelijk lachen. Ik vond niets grappig.

'Mijn moeder,' zegt Joey, 'ik heb haar nog niet verteld dat jullie familie zijn. Laten we dat ook nog maar even voor ons houden. Op dit moment mag ze Aafke niet en ik zou het naar vinden dat ze het contract met jouw bedrijf zal verbreken.'

Ik kijk naar Joey. Hij is zo jong en zo slim voor zijn leeftijd.

Adam knikt en kijkt mij aan.

'Aafke, voel je je wel goed?' vraagt hij in het Nederlands.

'Het gaat, ik heb hoofdpijn. Te veel indrukken denk ik. Komt goed. Maak je geen zorgen.' Weet ik duidelijk te zeggen. Ik laat het misselijke gevoel wel achterwege, anders gaat hij zich alleen nog maar meer zorgen maken.

'Oké, we gaan naar Joeys kamer, mevrouw is bang dat je haar aanvliegt straks.' Nu moet ik een beetje grinniken. 'En jij moet mij tegen houden?'

'Ja zeker, ' zegt Adam met een knipoog en verlaat de kamer.

'Wat kan ik straks verwachten als ik jou moeder met mij wil praten?'

'O Aafke, dat weet ik echt niet. Ze kan op verschillende manieren reageren.'

'Logan?'

'Ik weet het ook niet. Was papa er maar, hij is iets aimabeler dan mam.'

'Wees gewoon je zelf. Ze vinden jou te gek en zij zal dat ook vinden. Dat moet wel.'

'Tja, ik weet ook niet hoe ik zou reageren als ik mijn zoon aantref met een vreemde in zijn bed. Maar een ding weet ik wel, niet vriendelijke en openhartig.'

'Kom, 'Joey helpt mij van het bed af, 'ben je elkaar voor?' vraagt hij?

'Nee,' antwoord ik terug en hij moet lachen.

'Ik zal bij je zijn, de hele tijd.' Ik kijk in zijn bruine ogen en ik vertrouw hem volledig. In een korte tijd onze band extreem sterk geworden. Nu kijken of het ook een tornado kan overleven.