Hotel de Botel

H45 ziekenbezoek 2

Joey trekt me in zijn armen en Adam kijkt mij met medelijden aan.

'Sinds wanneer?' vraag ik met een piepstem.

'Sinds vandaag, ze heeft een vliegtuig na mijn moeder gepakt.'

'Vicky Jones is echt hier? Nu al? Waarom?' Mijn gedachten gaan kilometers per uur in mijn hoofd. Eigenlijk is het vrij simpel, moedertje lief heeft hiervoor gezorgd.

'Nou, ik en Vick zijn goede vrienden en ik denk dat ze mij wilde op vrolijken met haar gezelschap. Niet wetende dat ik die al had.' Het laatste voegt hij er zachtjes aan toe.

'Maar ze is al in het hotel?' Hij knikt.

'Mijn moeder wilde me wakker maken zodat we samen konden ontbijten en alvast in het openbaar treden met onze 'relatie'.'

Relatie, hoe kon hij dat zo noemen.

'Er is nog iets wat je moet weten.'

'O tuurlijk, gooi het maar op mij. Gooi het eruit!' Ik begin humorloos te lachen.

'Oké, ze is verliefd op mij,' en dat was natuurlijk wat er nog wel bij kon komen. De bloedmooie model/ actrice is verliefd op Joey, mijn Joey.

'Natuurlijk is ze dat, jij bent zo lief en geweldig,' mompel ik en Adam verlaat stilletjes de kamer.

Joey trekt mij steviger in zijn armen. 'Ik vind haar leuk als een vriendin en jij bent mijn vriendin.'

'Dat weet ik, het is nogal veel informatie in een keer. Heb jij haar vandaag nog gezien?'

Hij schudt zijn hoofd. 'Mam vertelde het nadat Adam je weg bracht. Ze wilde dat ik naar haar suite ging, maar natuurlijk kon ik jou niet alleen naar het ziekenhuis gaan. Mam vertelde me ook dat Vicky had bekend dat ze verliefd op me was. In het echt, ze weet nog niets van jou.'

'Alles wordt een stuk ingewikkelder,' kraam ik uit en hij houdt mij nog steeds stevig vast.

Na een kwartier gepraat te hebben, klopte ik op mijn ziekenhuis bed als uitnodiging dat hij naast mij moet liggen. Deze naam hij graag aan.

'Dus samenvattend,' begon ik, 'we houden onze relatie eventjes geheim voor Vicky zodat je haar rustig kan vertellen dat je al verliefd bent op mij?'

'Ja, ik denk dat dat het beste is. Ze weet niet dat ik het van haar weet en het laatste wat ik wil is dat ze boos wordt en naar de pers stapt en ons geheim openbaar maakt. Daar zijn we allebei niet mee geholpen.'

Nee dat klopt, ik zou dan niet meer anoniem over straat kunnen en Joey verliest een horde verliefde meisjes als fans.

De sfeer werd al weer snel flirterig en plagerig terwijl we dicht naast elkaar liggen. Ik voelde mij weer redelijk beter nu ik wist wat er met mij aan de hand was. Maar de medicijnen was denk ik echt de reden dat ik mijn hoofd minder voelde.

'Dat lieg je!' zeg ik tegen Joey.

Met een grijns op zijn gezicht schudt hij zijn hoofd, 'Nee, echt niet. Ik heb het zelf gehoord.'

'Maar ik snurk niet! Ik heb zo vaak gelogeerd bij Vera, Anne en Iris. Ze hebben mij nooit iets verteld!'

Ik sla hem zacht tegen zijn borstkas aan, hij kan toch geen kant op. Het bed is eigenlijk veel te klein voor twee personen.

'Misschien overdrijf ik een beetje, je ademt wel heel zwaar.'

'Misschien moet ik vanavond maar in mijn eigen bed slapen.' Ik geef hem een knipoog en snel beland zijn mond op de mijne.

'Nee, je gaat met mij mee.' Een giechel ontsnapt mijn lippen terwijl we nog steeds aan het zoenen zijn.

Ik weet niet hoelang we al zo in bed lagen tot dat er op de deur geklopt werd.

Adams hoofd verscheen in de deuropening. Hij keek uiterst serieus.

'Ziekenbezoek,' zei hij alleen terwijl de deuren door iemand anders verder werd opgetrokken. Ik schuif snel een paar centimeters op. Joey doet hetzelfde.

'Zo,' zegt een vrouwenstem, 'dit is al de tweede keer vandaag dat ik jullie samen in bed aantref..'

'Mam, niet nu,' zegt Joey en slaat beschermend een arm om mijn heen.

De houding die ze net had, was opeens weer verzacht.

'Ik wilde mijn excuses aanbieden, het was niet mijn bedoeling om jou over je grens te brengen zodat je in het ziekenhuis beland.' Dit had ik niet verwacht van de duivel.

'O, eehm, Het was niet jou fout, het zat er al aan te komen,' ik lach schaapachtig naar haar.

'Ik wil ook mijn excuses aanbieden, het zal vast niet gemakkelijk zijn om Joey plotseling met iemand te zien.'

Ze lachte niet terug en ik kijk naar Joey. Die haalt zijn schouders op.

'En nu?' vraagt moedertje lief ,'Joey ga je mee naar het hotel?'

Op dat moment komt de dokter Amanda binnen gelopen en ontslaat mij uit het ziekenhuis.

Al snel zitten we allemaal in een busje en rijden we naar het hotel.

Mrs. Vega was zo gastvrij om voor mij een kamer te boeken in het Amstelhotel. Natuurlijk wel vijf minuten lopen van Joey's en Logans kamer.

Dit wordt nog een rare week. Ik kijk uit het raam en zie het Hotel verschijnen. Er staat een bloedmooi meisje bij de deur te wachten. Ik herken haar gelijk.

'Vicky,' zegt ik met een zucht.