Hotel de Botel

H47 Slome donderdag

Heerlijk lig ik in bed te slapen, heerlijk en relaxt na alles wat gisteren is gebeurd. Langzaam word ik wakker van iemand die probeert uit mijn armen te kruipen. Snel trek ik Joey weer tegen mij aan.

'Waar ga jij naar toe?' vraag ik met een schorre ochtendstem.

'Mijn eigen kamer, of wil je dat mijn moeder ons weer wakker maakt?' vraagt hij en mijn ogen schieten open.

Joey's haar zit warrig voor zijn gezicht en met zijn slaperige ogen ziet hij er schattig uit.

'Maak daar geen grapjes over, dat was het vernederendste wat ik ooit heb meegemaakt.'

'Echt? Met mij wakker worden is vernederend?' Een grijns verschijnt op zijn gezicht.

Ik ga maar niet in op zijn vraag, ik ben 's ochtends al super humeurig. 'Hoe laat is het?'

'Zeven uur, ik moet om half negen klaar staan om te repeteren in de Ziggodom. Ga je met mij mee?'

Daar moest ik even over nadenken. Na mijn ziekenhuisbezoek lijkt het mij beter om niet iets geks te doen.

'Na gisteren lijkt het mij beter dat ik uitrust. Ik wil echt graag mee. Heel graag zelfs... maar..'

'Jou gezondheid is het belangrijkste,' zegt Joey rustig alsof hij mijn reactie al had verwacht.

'Maar je gaat bijna naar huis,' mijn stem kraakt een beetje bij het woordje home.

'Ik weet het, ik ga jij ook missen.' Snel slaat hij zijn armen om mij heen.

'Mijn stage is gestopt, ik ga vandaag mijn school bellen en vragen of ik later het weer kan oppakken. Ik wil met je mee..' Zacht laat ik mijn wens horen. Ik weet niet hoe hij reageert. We hadden besloten om niet te beslissen, maar nu zijn vertrek zo dicht bij is wil ik niets liever dan ons samen zijn te verlengen.

'Echt?' vraagt hij en kijkt mij aan in mijn ogen. 'Je wilt echt met mij mee?' Zijn lach wordt groter en hij ziet eruit alsof ik hem gouden bergen heb beloofd.

'Niet voor lang, maar een vakantieperiode, laten we zeggen drie weken?' vraag ik, 'Kan dat met jou schema?'

'Daar maak ik wel tijd voor, jij bent van harte welkom.'

We praten nog even voordat hij mijn kamer verlaat en naar zijn eigen suite terug sluipt.

Ik bestel ontbijt en we appen terwijl hij zich klaar maakt voor de dag. Vicky gaat met hem mee naar de Ziggodom om alvast te doen alsof ze verkering hebben. Vicky heeft mijn nummer gevraagd van Joey en we appen over van alles en nog wat. Ze is echt leuk, dat had ik niet verwacht.

Mijn ontbijt wordt gebracht door Kai die verrast opkijkt.

'Wat doe jij hier?' was zijn vraag.

'Nu snap ik waarom je als piccolo werkte, je people skills is verschrikkelijk,' zeg ik met een knipoog.

'Sorry, het zijn mijn zaken niet.' Hij draait zich om naar de deur om te vertrekken.

'Het was een grapje, ik weet dat het raar is. Ik kan het zelf ook nauwelijks geloven. Eerst was ik hier ene stagiaire en nu een gast.'

'Je werkt hier niet meer?' vraagt Kai niet begrijpend.

'Ik heb een paar belangrijke regels overtreden.' Ik kijk naar mijn handen en begin aan mijn nagelriemen te peuteren.

'En dan laten ze je hier wonen?' vraagt hij met een grijns.

Ik ken Kai niet zo goed. Tuurlijk werkten we met elkaar. Maar onze gesprekken waren nooit lang. Mijn relatie met Joey gaat hem niets aan.

'Zoiets,' fluister ik, 'maar bedankt voor het ontbijt.'

Hij snapt mijn reactie, geeft mij een knikje en vertrekt.

--

Ik voel mij eigenlijk prima en heb spijt dat ik op een hotelbed lig en niet met Joey ben meegegaan. Adam en Wesley zijn met hem mee en zelfs Tim en Jan zijn opgetrommeld om Joey te bewaken .

Het siert Joey dat hij mijn broer niet alleen voor de laatste dagen had aangenomen, maar ook zijn diensten wil aannamen voor de komende concerten. Dat hoefde hij natuurlijk niet te doen.

School was erg teleurgesteld dat ik mijn stage niet kon afmaken. Zolang ik mijn geld overmaak, mag ik zelf weten wanneer ik begin met een nieuwe stage. Ze vroegen nog naar een reden, ik heb maar persoonlijke omstandigheden gezegd. Nog even en komt het toch wel uit.

Ik zit met Vicky te appen die af en toe leuke filmpjes stuurt van Joey's repetitie en van haar zelf achter de schermen. Als snel is het midden op de middag en wordt mijn deur zonder pardoes geopend.

Mrs. Vega komt binnengelopen zonder te kloppen alsof het haar suite is. Oei, dat is natuurlijk ook zo, zij heeft voor de kamer betaald dus heeft natuurlijk ook een sleutel. Onbeschoft om zo binnen te lopen maar ik reageer er niet op.

'Is Joey weer terug?' vraag ik haar wetende zat ze hem constant achter de broek aan zit. Ik ga vrolijk recht op zitten, maar met haar perfecte gemanicuurde handen maant ze mij om rustig te zitten.

'Nee, hij is nog bezig met repeteren, maar ik moet je alleen spreken zonder hem.' Zegt ze vrij rustig voor haar doen. Wat wil ze met mij bespreken.

Ik wijs naar de uiteinde van mijn bed zodat ze plaats neemt. Ik haat het als ze boven mij uit torent. Tot mijn verbazing neemt ze plaats en begint te vertellen.

'Ik weet waar jij op uit bent. Ik weet dat je niet verliefd bent op mijn zoon.' Ik wil haar onderbreken maar ze verteld stug verder. 'Ik ken jou soort, jij bent iemand die op jacht is naar een rustig lux leventje. Daarom werkte je in het beste hotel van Nederland en zoek je een prooi. Jij bent een golddigger en had heel erg geluk dan mijn zoon van jou leeftijd is en zo, zo naïef.'

Bij het laatste woordje schut ze haar hoofd. Pff, ze heeft weer haar conclusie klaarliggen.

'Mrs. Vega...' begin ik maar wordt weer afgekapt.

'Ik wil dat je vertrekt en mijn zoon met rust laat.'

'Dat gaat niet gebeuren.' Zeg ik stellig, hopelijk dringt het eindelijk tot haar door.

'Ik geef je 10.000 dollar.' De woorden komen zo snel van haar lippen dat ik het nauwelijks kon verwerken. Mijn ogen worden groot. Ze biedt mij 10.000 dollar om mijn verkering uit te maken?