Miłość i Wojna [III Rzesza x ZSRR | Countryhumans]

Rodzinny obiad

Na początku +16, ale po tym jest normalnie :P

-

Mężczyźni leżeli w łóżku całując się. Niższy cicho jęczał.

- Kochanie...Powiliśmy przestać...Masz dzisiaj przecież rodzinny obiad... - Powiedział Rzesza pomiędzy jękami.

- Szybka rundka nikomu nie zaszkodzi~ - ZSRR powiedział zjeżdżając do szyi swojego kochanka i zaczął ją lizać po środku wiedząc że jest w tym miejscu wrażliwa.

[CENZURA]

Wyższy usiadł na łóżku i zaczął się ubierać.

- Kurde, wgryzłeś mi się do krwi. - Powiedział Nazista dotykając miejsca z którego leciała krew.

- Wybacz, za bardzo się podekscytowałem. - Odpowiedział Związek Radziecki zakładając ostatni ciuch, wtedy nachylił się do Nazisty i pocałował go w policzek. - Tylko się nie wykrwaw na śmierć.

- Ta ta, postaram się. - Uśmiechnął się lekko Rzesza.

[później...]

ZSRR położył na stół ostatni talerz. Wszystko było gotowe. Wtedy rozległ się dzwonek od drzwi. Mężczyzna poszedł je otworzyć, tak jak się spodziewał, w nich wstali jego dzieci. Przywitali się i poszli do jadalni i zaczęli jeść.

- Więc, jak tam wasze tereny? - Zapytał się ojciec.

- Naprawdę dobrze. - Białoruś się uśmiechnęła.

- Muszę przyznać że częściowo ludzie mnie wkurzają, ale tak to jest dobrze. - Gruzja odezwała się.

- A przy okazji, tato, może słyszałeś o tej plotce że III Rzesza przeżył wojnę i się ukrywa? - Zapytał bez świadomości swoich słów Tadżykistan.

Komunista się wzdrygnął przez to pytanie. -  Niemcy wam to powiedział?

- Cóż, on to powiedział Ameryce, więc to się szybko rozprzestrzeniło. - Wytłumaczył Kirgistan.

- Większość kraji w to nie uwierzyła. Chcemy wiedzieć co o tym sądzisz. - Mołdawia powiedziała spokojnie.

- I to co się stało że Niemcy tak myśli. - Rosja dodał.

- Kiedy byłem poza domem, Niemcy do mnie zadzwonił. Ktoś odebrał słuchawkę, ktoś kto włamał mi się do domu. I ta osoba najwyraźniej brzmiała tak samo jak Nazista. Nie wiem kto to był, i dlaczego wszedł do mojego mieszkania bez mojej wiedzy, ale podejrzewam że to był jakiś szpieg Ameryki. - Skłamał ZSRR.

- USA jest w stanie takie coś zrobić? - Zapytała się Azerbejdżan.

- On ma kupę kasy i nienawidzi naszego ojca, więc może tak zrobić. - Odpowiedział Turkmenistan.

Po tej rozmowie, Związek Radziecki miał nadzieje że reszta rodzinnego spotkania przebiegnie spokojnie. Ale po szybkiej chwili stracił całą nadzieję.

- Tata. - Odezwała się nieśmiało Ukraina.

- Tak Ukraino? - Powiedział spokojnie ZSRR.

- Więc, widzisz jak my dobrze radzimy z naszymi terenami. - Kobieta mówiła nadal niepewnie.

- Tak.

- I jesteś z nas dumny, prawda?

- Oczywiście że tak. Niby dlaczego nie miałbym być?

- Więc, wraz z rodzeństwem zastanawialiśmy się nad tym żeby się odłączyć od twoich terenów i stać się niezależnymi krajami. - Doszła do setna Ukraina.

Komunista był zaszokowany. Nigdy się nie spodziewał że jego pociechy go o to spytają. Wie i widzi że jego dzieci są odpowiedzialne. Ale po pierwsze to jego tereny i dał im jedynie te tereny ponieważ jest zajęty z walką z Ameryką. Po drugie, jeżeli by się stali niezależni, mogli by się dogadać z USA, czego najbardziej by nie chciał. I po trzecie, oddalą się od niego.

- A-Ale dlaczego w ogóle wam to przyszło do głowy??? - Zajęczał się nadal będąc w szoku Komunista.

- Jesteśmy już dorośli, jesteśmy świadomi naszej decyzji. - Powiedziała Białoruś.

- Ja się na to nie zgodziłem. - Oznajmił Rosja.

- Nie musisz się z nami zgadzać, tak jak Ukraina mówiła, jesteśmy świadomi naszej decyzji. - Powiedziała Gruzja.

- Odmawiam. - Powiedział poważnie ZSRR.

- Dlaczego? - Zapytał się Kirgistan.

- To nadal są moje tereny. - Nadal był poważny Komunista.

- Ale nam ufasz? Prawda? - Turkmenistan skomentował.

- Ufam wam. - Bolszewik zaczął się denerwować.

- Więc dlaczego nie pozwalasz nam być niezależnymi? - Azerbejdżan zapytała.

- Daj nam szansę. - Armenia próbowała być miła.

- Nie! Bo dobrze wiem że sobie nie poradzicie! Jesteście od de mnie zależni i nic tego nie zmieni! - Podniósł głos Komunista.

Pozostali byli w szoku. Było całkowicie cicho. Wtedy Kazachstan wstał.

- Przepraszam, ale straciłem apetyt. - Jego głos był chłodny.

Wtedy wyszedł. Po krótkiej chwili, reszta rodzeństwa do niego dołączyła. W pomieszczeniu został tylko ZSRR i Rosja.

- Wiedziałeś o tym i nie powiedziałeś mi? - W zrucił się do Rosji.

- Tak...Myślałem że zrezygnują z tego. Ale wygląda na to że naprawdę tego chcą. - Odpowiedział chłopak z żalem. - Może pomogę ci w sprzątaniu?

- Było by miło.

-

Przepraszam że długo nie było rozdziału, ale dopiero teraz mnie uderzyło że wakacje się kończą i ostatnio moje problemy psychicznie się trochę pogorszyły. Nie będę o tym mówić ponieważ to nie jest ważne. O, i tak, ponownie drama się zacznie.