Slide

Chapter 36: Wishing Star

MAHINA ANG NAGING PAGTAWA NI BREE. It felt as wispy as the cool breeze that touched their skin on that deck. Hanggang sa unti-unti na iyon naging masigla. Naramdaman ni Virgo ang pagkilos nito. Bree turned to him. Namumungay ang mga mata na tumitig sa kanya. Hinahanap ang sinseridad sa kanyang mga sinabi. Paling ang ngiti nito. Nakukuha niya na naguguluhan ito sa narinig... Nagtataka... Nahihirapang maniwala.

"You love me?" she giggled.

His smile was awkward. He didn't want to look away from her eyes. Virgo wanted to show that he really meant what he said and was not afraid he said that just now.

He loves her.

Bree fell silent and cupped his face. Nahihiwagaan ang mga basang mga mata na nakatitig sa kanya.

It was as if he was a fragile pricey figurine in her hands, looked at with wonder and admiration... but also with a worry that one wrong handling, he could fall and break.

Gumuhit ang ngiti sa mga labi nito.

"Virgo..." her voice broke, so she laughed it off gently.

Nilapat niya ang isang kamay sa ibabaw ng kamay nito.

"I love you, Virgo..." she breathed out, then followed by a cracked laugh. Tears brimmed in her eyes again. "Hindi ba masakit pakinggan? That I'm in love with you." Pagak na tumawa pa ito. "It's unbelievable, coming out of my mouth... from this... this slutty... slutty Bree Capri's mouth..." lumuwag ang ngiti nito. She threw her head back and laughed.

Sinalo ni Virgo ang likuran ng ulo nito sa takot nung sumobra ang pagliyad ng babae. Akala niya babagsak na ito pahiga. But she flung her head back forward and met his gaze.

"Ikaw ha," she pointed a finger at him, smirking. "Baka naman pinaglololoko mo lang ako." Napailing-iling ito. "Ako... h-hindi. Alam mo kung bakit? Kung bakit hindi kita niloloko? Kung paanong mahal kita talaga?"

He gently shook his head.

Kinawit ni Bree ang mga kamay sa leeg niya.

"Ka-si-" ngumiti muna ito at hinilig ang ulo, "sa lahat ng lalaki na humawak sa akin... ikaw... ikaw lang ang tumarato sa akin na parang tao!" Lumiyad na naman ito para tumawa. "Sila?" she pursed her lips. "Brrrft." Napatingin ito sa bandang kanan nito. She was staring at nothing in particular. "Sila... gusto lang nila makatikim, Virgo. I'm like a candy wrap... They'll eat what's inside then... gugusutin nila ako at itatapon." She gazed into his eyes. "You know what I mean, right?" Tumango-tango ang dalaga at ngumiti. "Gugusutin ako. Pagmumukhain nila akong may gusot sa mga tao. Pangit. Kaladkarin. May issue. O nagsisinungaling na may nangyari sa amin. Tapos, tapon sa basurahan." Tumawa na naman ito, pero panay ang dausdos ng mga luha sa kanyang pisngi. "Nalulungkot ako kasi mahal kita, Virgo..." pagbabago ng emosyon nito. Her lips quivered as her shoulders shook. "Kahit ako hindi ako makapaniwala..." She chuckled and shook her head. "God, what am I saying?"

He let out a sigh and combed her hair with his fingers. His reassuring smile did not even stop Bree from crying.

.

.

.

***

.

.

.

BREE KEPT VOMITING. After one last plop of it in the toilet bowl, she lifted her head and gasped for air. Pa-ponytail ang pagkakahawak ni Virgo sa kanyang buhok. Maingat na hinawi ng isa nitong kamay ang ilang mga hibla ng buhok ni Bree sa kanyang noo at mga pisngi.

"God..." pikit niya habang naghahabol pa rin ng hininga.

Naramdaman niya ang pagpunas ng lalaki ng tissue sa gilid ng kanyang bibig. Nanginginig ang kamay na kinuha niya iyon mula rito para siya na ang maglinis sa sarili.