Öncelikle geçmiş kandiliniz mübarek olsun ^^..
Herkese mutlu yıllar diliyorum, inşallah bizim için çok güzel bir yıl olur ^^..
Bölüm, başından beri bana en çok yardım eden Sayın Zeyneap_'e gidiyor.. Yardımların için çok teşekkür ederim Zeynöğp.. ^.^
ŞM öncesi GB, İyi okumalar ^.^..
Acıyı hissetmemek iyiydi bazen.. En azından kendine başkalarına vermek istediğin, ama veremediğin zararları veya acıları verebilirdin.. Gerçi, hissetse bile insan en çok zararı kendine vermezmeydi zaten? Fiziksel olmasa bile psikolojik..
Bir yumruk daha..
Bir yumruk daha..
Bir yumruk daha..
Acı umrunda değildi Keremin. Zaten şu andada hiç bir şey hissetmiyordu.
Artık gücü kalmadığında sallanan kum torbasına baktı. Bir o yana bir bu yana savruluyordu.
Sinirle açtığı banyo kapısını kapattı, içeri girdikten sonra. Hızla üstünü çıkartırken tek isteği soğuk suyun altına girmek ve bedenini şoka uğratmaktı.
Duşakabine girdiğinde suyu ayarladı. Su akmaya başladığında gözlerini kapattı ve suyun yüzüne akmasını sağladı.
"Hayvan herif! Hayvan herif!" Dedi sesin sahibi gür sesiyle, ardı ardına yumruklarını suratına geçirirken.
"Haha.." Ama aldığı cevap gülme sesi olunca dahada geriliyordu genç adam ve dahada sert ve öfkeli vuruyordu.
Hala değişmeyen kahkaya karşın önlem almazsa elinden kurtulmaya bilirdi.
"Sen nasıl benim kuzenimle sevgili olursun!" Sert bir şekilde söylediği şeyi yumruğu ile tamamlarken arkadan gelen bir çığlık tuz biber olmuştu.
"A-abi yapma!" Dedi bir kız sesi.
"Sen karışma Begüm! İlaydayı da al hemen eve git!" Ve ekledi. "Seninlede evde görüşeceğiz İlayda Hanım!"
İşaret parmağını ona sallarken bu sefer İlayda konuştu. "Aksel abi, lütfen." Kaygılı çıkan sesini göz yaşları ile tamamlıyordu.
"Sus ve hemen eve git." Dedi otoriter sesiyle Aksel. Bağırmaya devam etti sokak ortasında. "Sıra sana geldi Sayer!"
Duvara bir yumruk daha geçirdi. Acıyı hissetmiyordu, sinirden olmalıydı. Gözlerini kapattı Kerem.
Hızla arabanın yanına koştu. "Sen benim kuzenimi nasıl aldatırsın?!" Dedi Aksel, aslan misali kükrüyordu.
"Ben onu aldatmadım." Dedi Kerem kollarını birleştirirken rahat bir tavırla, arabasına yaslanırken.
"Ne yaptın lan o zaman? Kız evde ağlayıp duruyor!" Dedi Aksel Keremin üstüne gelerek.
"Ben nereden bileyim neden ağladığını?" Dedi Kerem alayla.
"Lan sen bilmeyeceksinde, ben mi bileceğim? Sen onun sevgilisi değil misin?"
"Son 4 gündür değilim!"
"Lan, zaten 1 haftadır çıkıyorsunuz siz!"
"4 gün öncede ayrıldık kardeşim. Söyle İlaydaya kuyruk gibi dolaşmasın arkamdan. Dün barda rezil etti beni zaten herkese, özelliklede kızlara." Yine alayla anlattı Kerem.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Aşk mı bu?
Teen Fiction" Bir düşmandın önce, bir engeldin. Sonra bir karın ağrısı oldun. Aklımdan hiç çıkmayan bir yüz oldun. Gözlerimi kapasamda oradaydın. Şimdi peşimi bırakmayan bir dert oldun. Aşk buymuş, kimsenin seni 'bulaşma' diye uyarmadığı bir lanetmiş meğer...
