Siente Mi Amor

31.1

"Bakit puro organic ang kinakain mo??" Takang tanung ko kay Reeka dahil puro ganun at ganun lang ang napapansin kong kinakain niya.

Nagtinginan sila ni Casee pagkatapos ay yumuko siya.. hala anung mali sa tanung ko??

"Ah, Naya,kumusta pala kayu ni Drake??" Pag iiba ni Casee ng usapan.

This time ako naman ang napayuko.

"Uhmmn hindi kami okay.." mahinang sagot ko.

"Kaya pala laging ganun si Drake.." sagot ni Casee.

"Bakit??" Tanung ko.

"Parang may problema lage, daig pa ang pasan ang mundo.." sagot niya na parang balewala lang at patuloy sa pagkain.

Parang pasan ang mundo?? Oa lang ba si Casee o sadyang nabubulag na ako para makita ang katotohanan??

Hindi na lang ako umimik. Pagkatapos namin kumain ay dumiretso kami sa isang Condo..

Dun daw nakatira si Reeka at doon din kami mag ssleep over..at nakapag paalam na ako kina mama kaya pwedeng pwede na.

Pagkatapos naming kumain ng dinner ay niyaya akong lumabas sa balcony ni Reeka habang naiwan si Casee para magligpit kase halos abutin kami ng kalahating oras sa pagtatalo dahil nagpupumilit akong ako ang maghuhugas..

"Naya, anung nakikita mo saakin..?" Tanung ni Reeka habang nakatingala sa langit..

May kataasan din kase ang unit niya kaya nakatanaw ako sa ibaba..

Nilingon ko siya..

"Ha?? What do you mean??" Takang tanung ko.

"Naya, do you believe na kapag namatay ang isang tao.. magiging star siya??" Sabi pa niya na nakatingala pa rin sa kalangitan..

"I dont know.. maybe.." sagot ko nalang.naguguluhan ako sa mga sinasabi nito.

"Naya, kapag namatay ba ako.. may hahanap kaya na isang tao sakin gabi gabi sa mga star na yan??" Tanung pa niya.bigla tuloy akong kinilabutan sa mga sinabi niya.patay agad??

"Hoy Reeka, anu ka ba? Anung pinagsasabi mo!" Saway ko sakanya..

Lumingon siya saakin at may pumatak na luha sa mga mata niya. Hala anung nangyayari sakanya.

"Reeka.. anung problema??" Nag aaalalang tanung ko.

Kaso bigla na lamg siyang humagulgol at niyakap ako.. yinakap ko na rin siya habang hinahaplos ang likod niya..

"Naya, im dying.." sabi niya habang humihikbi..para ako binuhusan ng malamig na tubig sa mga sinabi niya. Dying??

"Reeka hindi lahat ng joke nakakatuwa.." sabi ko.

"No, im dying..really.." sabi pa niya at humagulgol pa lalo.

Hindi ko pa rin maintindihan.. kaya hinayaan ko muna siyang umiyak..

Makalipas ang ilang minuto ay humiwalay na siya sakin..

"Bakit??" Tanung ko ng makaupo na siya ng maayis..

"May tumor ako, sa ulo, sa utak.. at malala na siya..hindi na ako aabutin ng susunod na taon.." turan niya at nag unahan na nan ang patak ang luha niya.. inakbayan ko siya bilang pag alo sakanaya.

"Baka naman hindi pa ganun kalala, nagpatinhin ka na ba sa ibang doctor??" Tanung ko.

Tumango lang siya.

"Pare pareho lang sila ng findings.." sabi niya habang nakayuko..

"Panu ka nagkaroon niyan?? Bakit" takang tanung ko.