The More You Hate The More You Love [COMPLETED ]

CHAPTER 74

Maddie's POV

Habang kausap si Tita Marie yung designer ay nakaupo lang si Raiko sa sofa at nakapako ang tingin sa akin. Kahit naiilang na ako I manage to keep it, pagaraw-araw niyang gagawin iyan at kung nakakatunaw lang ang titig! Jusko matagal na akong natunaw!

Tita Marie: "My daughter was a very huge fan of yours, especially your appearance on Gucci she's really desperate to come but then I didn't agree because of her exam" yes I was doing it again, nagbalik ako sa pagmomodel noong gumaling ako ay nag-audition ako sa isang clothing company luckily natanggap naman ako hanggang sa marami ng nag-ooffer sa akin, then yung offer lang na pinaunlakan ko ay sa Gucci.

Me: "Oh, thank you I didn't know na pati pala dito may nakakakilala sa akin. I am overwhelmed" I know na halata parin ang niya sa boses ko, dahil hanggang ngayon hindi ko ineexpect na may nakakakilala sa akin dito.

Tita Marie: "Haha. Hindi na ako magtataka kung bakit ka ina-idolized ng anak ko you're humble. And if you're going to accept my offer isa itong karangalan na ikaw ang mag-momodel ng mga designs ko." Napaisip naman ako kung tatanggapin ko ba. Well wala pa naman akong trabaho dahil hindi pa ako nakapag-apply siguro ay tatanggapin  ko na lang ito.

Me: "Well Tita, its my pleasure to be your model." Napayakap naman si Tita sa sinabi ko.

Tita Marie: "I'm not forcing you hija ha..you can still think of it"

Me: "No Tita, napag-isipan ko na po." Sumilay nanaman sa mga labi ni Tita ang mga matamis na ngiti

Tita Marie: "Well Hija let's check the gowns" iginiya naman ako ni Tita sa isang pinto, nilingon ko muna si Raiko na hanggang ngayon pala ay nakatingin parin sa akin, tinuro ko ang pinto tumango lang siya hudyat na pumasok na ako. Tumampad sa akin mga nakahelerang mga gowns.

Tita Marie: "Eto iyong susuotin mo hija" itinuro niya ang isang colored sky blue tube trumpet gown, marami rin itong mga beads at napakaganda ng pagkakadesenyo.

Me: "Ang ganda po" tanging nasabi ko na lang, di na pinansin kung babagay ba ang kulay sa akin.

Tita Marie: "Pwede mong isukat yan hija" tumango naman ako kaya naman nag tawag ng isang epleyado si Tita para matanggal sa mannequin ang gown.

Nang matanggal na ang gown ay kagaad na itong pinausot ni Tita at nag masuot ay napatitig na lang ako sa sarili ko. May biglang alaalang pumasok sa isip ko, parang Bigla ko na lang nakita ang sarili ko noong 5 years old ako at nakasuot rin ng sky blue gown ang naaalala ko ay flower girl ako sa kasal ng isang kaibigan ni mama ang it was December kaya nakauwi kami, parang kasal lang din ni kuya at Melody.

Umikot ako para makita ang kabuuan ng suot ko, not bad bagay naman sa akin ang kulay.

Tita Marie: "Bagay sayo hija, halika ipakita natin sa boyfriend mo" automatic na napanganga ako sa narinig kay tita, kailan ko pa naging boyfriend si Raiko? Bago ko pa maitanggi ay nakita ko ng lumabas si Tita, wala na akong nagawa kundi ang lumabas na rin ng silid, mabigat ang mga paa ko habang humahakbang sa di alam na dahilan. I'm used to walk and to stand in front of the crowds wearing any types of dress, pero pagdating yata sa kanya naduduwag ako.

Pagkalabas ko ng silid naabutan ko sila ni Tita na naguusap, napalingon naman sila sa kinatatatuan ko tinignan ko naman na si Raiko na parang humihingi ng opinyon nanliit naman ang mata niya sa ginawa ko, kinununat ko lang siya ng noo.

Tita Marie: "It seems your boyfriend doesn't want that tube type gown hija" natatawang sabi ni Tita, napa hilamos na lang ako sa mukha ko lalo na noong nakita kong nakangisi na si Raiko sa akin. No!

Me: "Magbibihis na po ako Tita" paalam ko tumango na lamang siya at pinasundan ako sa isang empleyado na kanina pa nakatitig kay Raiko. Tss!
Pagpasok ko ng silid ay kaagad na akong nagbihis at lumabas.

Tita Marie: "Idedeliver na lang ang gowns sa bahay niyo hija"

Me: "Thank you po Tita, we need to go po" naki pag beso naman ako at nauna ng lumabas ng shop. Kapag magtatagal pa ako doon ma-frufrustrate lang ako.

Dirediretso ang lakad ko sa loob ng mall hanggang sa napansin ko na lang ang mga titig at mga cellphone na nakatutok sa akin. What's happening? Napalingalinga ako sa kaba, lumanding naman ang mata ko sa lalaking magkasalubong ang kilay na nakatitig sa akin habang padabog na palapit sa akin.

Raiko: "Tss. Are you going to leave me again?" Madiin niyang tanong ng nasaharapan ko na siya. Dahil sa taranta ay napailing na lang ako, sumilay naman ang ngiti sa kanyang labi.

Raiko: "Good" simple niyang sabi tsaka hinapit ang bewang ko kaya muntik akong ma out of balance. Tinignan ko siya na para bang nagtatanong kung anong ginagawa niya. Pero jusko nilapit niya lang ang bibig niya sa taenga ko sabay bulong.

Raiko: "You'll be attack by your fans, I'm just protecting you" nawindang naman dahil sa sinabi niya. Fans? Nilingon ko ang mga tao sa paligid na ngayon ay kulang na lang ay tumili na.

Tuloy tuloy kaming naglalakad habang may iba pa ring nakasunod sa amin hanggang sa nakarating kami sa isang restaurant.

: "Good morning sir...ma'am" bati ng babaeng nag papacute pa kay Raiko, tss! Nandito ka para mag trabaho at hindi magpacute!

Raiko: "Table for two, the private one"

: "This way sir"

Binitawan naman ni Raiko ang bewang ko at hinawakan na lang ang kamay ko, nakasunod lang ako sa kanyang habang nakatingin parin sa kamay naming dalawa. Gusto ko mang makawala ay hindi ko naman magawa kasi alam ko na gusto ko rin naman na ganito.

Binitiwan niya lang ang kamay ko ng nakarating na kami sa aming table, pinaghila niya ako ng upuan.

Me: "Thank you"

Naupo siya sa harap ko at nginisihan nanaman ako. Pinagtaasan ko naman siya ng kilay pero walang effect!

Raiko: "Kailan mo pa ako naging boyfriend baby?"