The More You Hate The More You Love [COMPLETED ]

CHAPTER 87

MADDIE'S POV.

I was wearing a striped formal dress, a light make up and I let my long straight hair down.

Pinagayos ako ng gwapo kong fiancé dahil lalabas kami for our dinner tonight, susunduin niya daw ako sa bahay.

Nag sign ako ng leave sa trabaho dahil madami akong aasikasuhin sa papalapit na kasal. Naipahatid ko na rin ang mga invitation, I also checked the gowns yesterday, the venue, foods and everything.

Tomorrow is already Christmas eve kaya sigurado ako na uuwi ulit sila Lolo't Lola at syempre si Ignacio.

Usually umuuwi sila mama or papa sa Canada para mag-celebrate ng Christmas kasama namin, pero  ngayon mukhang kompleto ang angkan ni mama at papa.

9 days from now is our wedding, inilipat ang date dahil sukob daw, so para hindi mangyari iyon ay nilipat naman at syempre pagkatapos na ito ng bagong taon, mabuti na nga lang dahil hindi pa kami naka-gawa ng invitation cards noong nilipat namin yung date.

But it doesn't mattered, ang importante ay matutuloy ito kahit na ano pa man ang mangyari...diba baby?

Hinaplos ko ang aking tiyan at ngumuti, wag mong pahirapan si mommy okay? I can't wait to see you baby!

Raiko: "How are you?" Salubong niya sa akin ng nakapasok na siya sa kwarto. Lumapit ito sa akin atsaka hinalikan ako sa noo.

Me: "I'm fine, thank you. Ikaw how's your work"

Raiko: " Just a few papers. I'll just going to take a quick shower then we'll go" I just nod. Ngumiti ito atsaka humalik sa tiyan ko I can't help but to smile, ganyan rin kaya si Papa kay mama?

Dinala niya ako sa isang Japanese restaurant but then noong papasok pa lang ang naduwal na ako, noong una hinayaan ko lang kasi ang sabi ko baka masama lang ang pakiramdam ko pero noong nakaupo na kami ay hindi ko na talaga mapigilan pa kaya kaagad kong hinanap ang bathroom at nagsusuka, sumunod si Raiko sa akin at hindi na pinansin kung pumasok man siya sa bathroom ng mga babae may narinig akong tumili dahil sa gulat, but the hell I care! I'm busy vomiting here! Halos iluwa ko na ang lahat, naghihina akong tumuwid sa pagkakatayo tsaka ni-flash ang inidoro, dinaluhan ako ni Raiko hanggang makarating sa lababo tinukod ko at isa kong kamay sa lababo tsaka nag-mumog at nag hilamos.

Humingi na lang kami ng sorry sa manager at sa mga taong nasa bathroom kanina mabuti na lang at naiintindihan naman nila ang sitwasyon ko. Hindi ko ini-expect na dito mangyayari ang bagay na iyon dahil hindi pa naman ako nag-kakamorning sickness.

Raiko: "I should just let you stay at home and get rest Maddie. Ayaw kong makita ka ng ganun, I was damn worried when you just suddenly run! Paano kung nadulas ka or natumba" may kunting galit man sa boses at mata niya ay nananaig pa rin ang pagaalala nito.

Me: "I'm sorry"

Raiko: "Just don't do it again, I'll going to worry to death!" I smiled as I eat my coke float and ice cream. We ended up in a fast food chain he ordered a coke float, ice cream for me while he ordered himself just a pasta and burger.

Me: "I want more... I-ice cream and fries" saad ko sa maliit na boses I find it more delicious than to those foods on the five star restaurants.
I dipped my last fries on my ice cream tsaka sinubo ito.

He smiled widely then he called a waiter. Wala pang 3 minutes ay dumating na ang maraming fries kuminang kaagad ang mata ko ngunit walang ice cream?

Raiko: "We need to go home now baby, it's already 9 sa bahay mo na lang kainin yan" tinignan ko lang siya habang sumubo ng fries na sinawsaw ko sa ice cream.

Me: "Bilhan mo muna ako ng ice cream"

Raiko: "okay, sa ice cream house na lang" ngumoso ako at tinignan siya ng masama. "What?"

Me: "but I want to buy it here!"

Huminga muna ito ng malalim at nagtawag ulit ng waiter binigay niya ang kanyang card sa waiter.

Ngumiting tagumpay ako habang sumubo ng fries na sinawsaw sa ice cream. Bumalik ang waiter dala ang limang caps ng ice cream kinilig na lang ako habang pinapanood yung waiter na inaayos ang ititake out naming mga pagkain.

I hurriedly moved out of our bed and I hurriedly went to the bathroom, kaagad ako sumuka hanggang sa manghina nanaman ako, hinahagod lang ni Raiko ang likod ko habang nakaalalay sa akin. Inabot na sa akin ang isang face towel pagkatapos ko sa lababo. Payakap niya akong giniya pabalik sa kama.

Ganito pala kahirap ang pagbubuntis hindi ko man lang naihanda ang sarili ko, know I know kung ano ang feeling na magigising ka na lang ng Bigla sa umaga dahil sa nasusuka ka. I have been seen my ate Ella suffered from it every morning.
Hindi ba pwedeng wala na lang nito? Kahit cravings na lang wag lang yung ganito.

Raiko: "Kaya ayaw na kitang papasukin sa trabaho mo eh, I can provide your needs"

Me: "I'm fine, and it's natural"

Raiko: "I know, but please Maddie this time ako naman ang masusunod. I don't want to let you go to your work so that you can rest and I can take care of you" Hindi pa naman malaki ang tiyan ko at wala pang 3 months si baby atsaka kaya ko pang magtrabaho at ang pagsusuka lang ang kalaban ko dito.

Me: "Pero kaya ko pa naman, I want to help you. Ayokong parati akong umaasa sayo"

Raiko: "You don't need to work either, I can give you whatever you want. Come on Maddie we'll getting to marry each other soon. Ang lahat ng pag-mamayari ko pag-mamayari mo na rin. And I will not fucking mind if I lose a millions just to make sure that you are safe" niyakap ako nito at hinalikan ang tuktok ng ulo ko. Ewan ko!

Me: "Fine! Just make sure na pwede pa akong makabalik kapag okay na ang lahat, kapag naka labas na si baby"

Raiko: "I'll make sure of it, but in your case... Bibisita ka lang sa hospital hindi ka magtratrabaho gusto ko na nakatutok tayong dalawa kay baby habang lumalaki" napanganga na lang ako sa pinagsasabi niya. May plano na pala siya? Kung dalawa kaming nakatutok kay baby paano siya makakapagtrabaho?

Raiko: " Magpapagawa ako ng office dito sa bahay, sila na ang bahalang tumawag o pumunta dito sila ang mag adjust. All I want is to be with my two babies... Right little baby?" Hinalikan niya ulit ang tiyan ko tsaka ngumuti.

Me: "Anong office dito sa bahay? Alam mo pwede ka namang umuwi eh" tinaasan niya lang ako ng kilay, seriously?!

Me: "You're just kidding right?"

Raiko: "Of course I'm not!"