MADDIE'S POV.
Napa hilot na lang ako sa aking sentido habang nakasandal sa aking upuan, buong araw na kaming nagtratrabo I don't have even the time to eat my lunch.
May ginawang health mission ang hospital na pinag-tratrabahohan ko sa mga piling baranggay sa Batangas. Dalawang araw na kaming nandito at sa dalawang araw na iyon ay mukhang 6 hours lang nagawa kong tulog, dahil sa gabi ay nagvovolunteer din kami sa isang health center na may iilang kaso ng dengue kaya limited ang oras namin sa pagtulog dahil apat lang kaming narito plus Mrs. Ocampo na siyang head ng mission na ito.
Clara: "Doc, ready na po yung foods" Si nurse Clara ay kasamahan ko sa hospital, she's a nice and jolly girl, one year palang daw siyang nagtratrabaho sa hospital taga rito rin siya kaya siya nga yung dinala namin. Tinanggal ko muna ang puting coat na suot ko at ipinatong sa mesa.
Me: "Okay, let's go" dinampot ko ang aking cellphone.
Alas quatro singko na at ngayon pa lang kami manananghalian, I know we are all hungry tanging tubig lang at biscuit ang nakain ko kanina.
I typed a message before I join them on the table.
"I'm fine, we're going to eat now. I miss you"
Mrs. Ocampo: "I'm sorry guys, I know you all hungry and tired" kita ko ang pag-aalala niya sa amin, hindi lang kami ang pagod I know she's also tired.
James: "Okay lang po, Basta nakakatulog po tayo" sagot ng nakababatang miyembro ng aming grupo.
Me: "He's right Doc, as long as we're doing to help this community lahat ng gutom, puyat at pagod will be worth it lalo na kapag nakita natin na masaya sila" sumangayon ang iba pang kamyembro namin sa sinabi ko, napa hinga na lang malalim si Doctora.
Mrs. Ocampo: "thank you sa inyong lahat, especially to you Doctor Garcia"
Me: "No problem Doctora, it's my pleasure to help our fellow citizens" ano daw? May pa ganun na pala ako ngayon!
Mrs. Ocampo: "well let's all eat, we have still work to do"
Kumain ako ng marami dahil iyon ang sugo ni Doctora and after that umuwi muna kami sa bahay nila Clara bungalow ang bahay nila at may ilang kwarto, nasa ibang bansa rin ang kanyang ibang mga kapatid kaya nanay at tatay na lang niya ang nakatira roon.
I took a shower before I dressed up my self into a black jeans and a pale yellow turtleneck sweater at color black air force 1 '07 shoes.
Didiretso na kami sa isang health center para bisitahin ang ibang mga pasyente doon.Habang naglalakad papasok sa gate ng health center ay naramdaman ko ang pag-vibrate ng aking phone for a message.
I hurriedly open it."Don't make yourself tired okay? I'll be right there tomorrow morning, I miss you too, and I love you" napangiti na lang ako sa nabasa.
"Okay. Are you done with your meetings? I love you too." I replied. Kaagad rin naman itong nagreply
"Yeah, I'm already at home."
"Okay, We're in health center right now. I'll just call you when we got home"
"Sure, be safe okay"
"I will"
I enter the health center with a wide smile, sinalubong kami ng ng mayor at mga personnel ng center.
Kagaya sa kabilang bayan, may mga kaso rin ng dengue dito yun nga lang mas marami ang may case ng dengue dito mostly mga bata.
Inutusan ni Doctora si Jena na papasukin ang mga dala naming mga donasyon kabilang na doon ang mga pagkain at gamot.
: "Doctora maraming salamat po sa inyo" masayang salubong sa akin ng isang ginang, ngumiti ako dito
BINABASA MO ANG
The More You Hate The More You Love [COMPLETED ]
Teen FictionKung gaano nyo kinaiinisan yung isang tao ganun mo rin pala siya mamahalin❤