The More You Hate The More You Love [COMPLETED ]

CHAPTER 85

MADDIE'S POV.

I was wearing a light blue silk dress as I confidently looked at the camera, I make my face fiercer that to my first photos 'di pinapansin na nonood si Raiko.

Tumalikod ako at bahagyan naka lingon sa camera habang ang isang kamay ay naka-pwesto sa bandang bewang ko, we took a lot at ito na ang huling dress na imomodel ko masaya si Tita Marie dahil nakarating ako nandito rin ang  kanyang anak at hindi pinalampas na magpapicture at ng pa-autograph sa mga dala niyang posters na kung saan ay nandoon ang mga pictures ko, I don't know if my mga posters ba talaga ako dito sa Pilipinas pero ang alam ko kasi sa States lang ang meron eh.

Tita Marie: "Thank you so much hija" masaya niyang salubong sa akin ng matapos akong magbihis

Ngumiti ako dito.

Me: "It's nothing Tita I have fun here"

Tita Marie: "It's good to hear hija, finally my daughter already saw you she's so happy out there" naka alis na ang kanyang anak dahil hahabol pa sa kanyang klase dahil hanggang 7 pm daw ito ng gabi.

Me: "You're welcome Tita, by the way we got to go"

Tita Marie: "Ohh sure, Send my regards to your parents" we hugged each other as a way of good bye.

Kaagad na hinapit ni Raiko ang bewang ko pagkatapos nitong mag-paalam kay Tita.

Didiretso na muna kami sa bahay ng papa ni Jannelle para ipagpaalam siya dahil ipapasyal muna namin ang bata, hindi ko siya masyadong nabibisita dahil sa trabaho although we talked over the phone iba parin yung nakikita mo siya at nakakasama ng personal.

Suot parin ni Raiko ang kanyang office attire a black pants and a white button down polo habang nakatupi ang manggas nito hanggang sa kanyang siko with his black leather shoes while I am wearing a stripe black and white polo at kagaya niyang nasa tupi rin hanggang sa siko habang nakabukas ang dalawang butones nito kaya kita ang aking gold necklace na may pendant na maliit na heart naka black slacks rin ako at itim na pumps.

Niliko ni Raiko ang Raiko ang kanyang sasakyan sa isang village iniwan na rin muna ni Raiko yung I'd niya doon para makapasok kami when we finally reached their gate kaagad na bumaba at umikot sa sasakyan si Raiko para mapagbuksan ako ng pinto ngumuti ito sa akin ngumiti rin ako tsaka bumaba na ng sasakyan.

Siya na ang nagpindot ng doorbell para sa akin pinagbuksan naman kami ng isang katulong, bumati ito sa amin tsaka pinapasok kami. Naabutan namin si Jannelle na naglalaro sa kanilang bakuran may nakalatag na carpet doon at may malaking payong at isang mesa at uupuan sa gilid nito.

Dahil nalibang yata siya sa paglalaro ay hindi niya kami napansin na pumasok sa kanilang gate. Tsaka niya lang kami napansin ng ituro kami ng katulong na lumapit sa kanya.

Nang mapansin kami ay tumakbo ito patungo sa amin lumuhod naman si Raiko para makapantay niya ang bata.

Jannelle: "I miss you daddy" malambing na sabi ng bata habang yakap-yakap si Raiko.

Raiko: "I miss you too baby" hinalikan niya ito sa noo tapos binaling ang tingin sa akin ganun rin si Jannelle kaya lumapit ito sa akin at niyakap tsaka hinihila-hila ang kamay ko, umenyas ito na may parang may ibubulong daw siya kaya yumuko naman ako

Jannelle: "When is your wedding mommy?" Bulong niya sabay hagikhik napatingin na lang ako kay Raiko tsaka ngumiti

Me: "Next month baby, be there okay?" Bulong ko rin sa kanya tsaka tumuwid na.

Raiko: "What is it babies?" Mapangasar niya kaming tinignan.

Jannelle: "It's nothing daddy" ngumiti ito kay Raiko at ngumuso.

Raiko: "Okay, where is your papa?" He asked.

Jannelle: "he's inside"

Nagpaalam naman si Raiko sa amin na kakausapin lang si Joseph sinamahan ito ng katulong hanggang makapasok ng bahay tsaka bumalik muli dito sa amin ni Jannelle.

Me: "how's your school baby?"

Jannelle: "it's fine mommy, my teacher told papa that I will going to gave a medal on our graduation day."

Me: "Wow! So you're good at school continue that okay?"

Jannelle: "Yes I will mommy"

Pumasok muli ang kanilang katulong sa loob ng bahay kaya naiwan kaming dalawa ni Jannelle dito sa bakuran.

Jannelle: "I'll be going to a flower girl on your wedding day mommy?" She suddenly asked.

Me: "Of course baby, hindi pwedeng wala ka sa special day ng daddy mo"

Jannelle: "I want to see your gown mommy, is it beautiful? Like you?" Napangiti na lang ako sa tanong ni Jannelle, last month pa kami nakapili ng wedding gown ko at si Tita Marie ang gagawa nito pati na rin ang mga iba pang gowns.

Gusto ko sanang next year na lang ang kasal pero para saan pa diba? Kasi doon rin naman papunta iyon, tama na yung mga ilang buwan niyang effort para pagsilbihan ako. Wala naman sa buwan o taon kung kailan niyo gustong magpakasal as long as handa at hindi kayo maghihiwalay at Mahal niyo ang isa't-isa. Ang kasal ay isang sagrado nangako kayo sa harap ng panginoon at kung maghihiway lang kayo ay parang pinagtaksilan niyo na rin ang panginoon.

Me: "It's not yet done"

: "Mag-meryenda po muna kayo ma'am at Jannelle" dala-dala ng katulong ang tray na may lamang
pitsel ng juice tsaka cupcakes at slices ng cake. Nilapag niya ito sa mesa tsaka nagsalin ng juice sa dalawang baso. Since hindi parin naman ako nakapag-snacks ay natakam ako sa mga pagkaing nasa harapan ko.

Pinasyal namin si Jannelle kumain kahit saan, nag-shopping at syempre sinamahan sa playground na nandito sa mall.

Magkatabi kami ni Raiko na nakaupo habang nakahilig ang aking ulo sa kanyang balikat at pinanonood si Jannelle na naglalaro. I really find it comfortable every time I lay my head on his shoulder, I feel secured. Pag nawala pa siya sa buhay ko hindi ko na talaga alam kung ano ang gagawin ko, I want to be with him forever.

Me: "I love you" I whispered.He hug me tight and he kissed my forehead

Raiko: "Mas Mahal na Mahal kita, always remember that"