Part-6

6.7K 365 32
                                    

Unicode

"ငါ ဒီနေ့ အိမ်ပြန်နောက်ကျမယ်။Group assignmentလုပ်စရာရှိလို့"

"အင်း။ညစာ စားဖို့လည်း မမေ့နဲ့ဦး"

"ommm.ငါ စားမှာပါ။မပူနဲ့"

"အင်း Bye"

အတန်းပြီးပြီ ဖြစ်တဲ့အတွက် အိမ်ပြန်ဖို့ပြင်နေချိန် လှမ်းအကြောင်းကြားတဲ့ ရတု။သွယ်က စူးစမ်းသည့်သဘောပါသော မျက်လုံးများဖြင့် ကြည့်နေသည်။ပြီးမှ

"မောင် Jackက ဘာတဲ့လဲ"

"Group assignmentရှိလို့ နောက်ကျမယ်တဲ့"

"သြော်...မောင်တို့သူငယ်ချင်း၂ယောက်က သိပ်ဂရုစိုက်ကြတာဘဲနော်"

"ခင်လာတာ ကြာပြီလေ။အကျင့်လို ဖြစ်နေလို့ပါ"

"သွယ့်ကိုတော့ အဲ့လိုမဟုတ်ဘူး။အမြဲသွယ်ကဘဲ ဂရုစိုက်နေရတယ်"

"အာ...သွယ်ကလည်း အဲ့လိုမဟုတ်ပါဘူးကွာ။မောင် ဂရုစိုက်ပါတယ်။လိုနေသေးတယ် ထင်ရင် နောက်ပိုဂရုစိုက်ပေးမယ်လေ။စိတ်မဆိုးပါနဲ့ကွာ"

ဆူဆောင့်ဆောင့်နှင့် အင်းပါ ဟုပြောကာ အရှေ့က ထွက်သွားလေသည်။ဥာဏ် သက်ပြင်းအသာချပြီး နောက်ကပြေးလိုက်ရတော့သည်။

မိန်းကလေးတွေက နားလည်ရခက်လိုက်တာ။တွဲလာတာ ၂လကျော်ပြီ နားလည်ဖို့ ခက်နေဆဲ...

"သွယ် အိမ်ကလာမကြိုသေးဘူးလား"

"စောင့်ပေးရမှာ စိတ်မရှည်လဲ ပြန်လို့ရတယ်"

"မဟုတ်ပါဘူး သွယ်ရယ်..."

"မောင့်အိမ် လိုက်ခဲ့မယ်။ရလား"

"အင်း သွယ့်သဘောလေ"
ပြောပါတယ် နားလည်ရခက်ပါတယ်လို့။ခုနကဘဲ အကန်တွေပြောနေပြီး အခုတော့ သူမဟုတ်သလိုဘဲ

အိမ်ကို လမ်းလျောက်လာတဲ့အတွက်ကြောင့် မြေမနင်းသမီးလေးက မောနေရှာသည်။ဥာဏ် သွယ့်ကို ဧည့်ခန်းမှာ ခဏထိုင်ခိုင်းထားပြီး မိမိကတော့ မီးဖိုခန်းထဲ၀င်ကာ ရေတစ်ခွက် သွားယူလိုက်သည်။ယူလာတဲ့ ရေခွက်ကို သွယ့်ထံကမ်းပေးပြီး ဘေးတွင် ၀င်ထိုင်ဖြစ်သည်..

"မကျဥ်းဘူးလား မောင်။၂ယောက်နေရတာဆိုတော့"

"မကျဥ်းပါဘူး။အနေတော်ဘဲ ဒီလောက်က။အကျယ်ကြီးကျတော့ ၂ယောက်ထဲလေ ဘာလုပ်မှာလဲ သက်သက်ပိုကုန်တာဘဲ အဖတ်တင်လိမ့်မယ်"

မာနဖြင့် ထုဆစ်သောWhere stories live. Discover now