Part-4

7.4K 361 17
                                    

Unicode

"Time is up.Ok see you tomorrw"
အချိန်ပြည့်သွားပြီမို့ နှုတ်ဆက်ကာ ထွက်သွားပြီဖြစ်သော professor....

"ဥာဏ် အိမ်ကဝေးလား"

"မဝေးပါဘူး။သွယ်က ဘာလို့မေးတာလဲ"

"ဒီရှေ့နားက အီတလီဆိုင်မှာ သွားစားချင်လို့ လိုက်ပေးပါ။သွားချင်နေတာ အရင်တပတ်ထဲက။အိမ်ကလူတွေလည်း လာကြိုရင် စိတ်မရှည်ကြတော့...မသွားဖြစ်ဘူး။ဒီနေ့ နည်းနည်းနောက်ကျမယ်လို့ အိမ်ကိုပြောခဲ့တယ်။သွားမယ်နော် ဥာဏ်လိုက်ပေးမယ် မဟုတ်လား"

"အင်း။သွားမယ်လေ။သွားမယ်ဆိုတော့ကာ........ရတုကို ဖုန်းဆက်ရမယ်"

"ဘယ်သူ?? girlfriend လား"

"အတူနေတဲ့ သူငယ်ချင်းပါ။girlfriendမဟုတ်ဘူး"

"ok ဆက်လေ"

ရတုက ဖုန်းကို တော်တော်နဲ့မကိုင်။အတန်းမပြီးသေးဘူးထင်တယ်။°ငါသူငယ်ချင်းတစ်ယောက်နဲ့ ကျောင်း၀န်းရှေ့က အီတလီဆိုင်မှာသွားစားတယ်။အရင်ပြန်ရင် ပြန်နှင့်တော့°ဟုသာ စာလေးတစ်စောင်ပို့လိုက်တော့သည်။

"သွားမယ် သွယ်"

ကျောင်း၀န်းကနေထွက်ပြီး လမ်းကူးလိုက်တာနဲ့ သွယ်ပြောတဲ့ အီတလီဆိုင်ကို ရောက်သည်။၂ယောက်သား နေရာယူလိုက်ပြီး juiceနဲ့ spaghetti မှာလိုက်သည်။အချိန်က ညနေစောင်းခါနီးနေပြီ....ဆိုင်ထဲတွင် ဂီတသံတိုးတိုးလေးက ပျံ့လွင့်ကာ အတော်လေး အေးဆေးလှသည်။

"ဥာဏ်က ဒီမှာ တက္ကသိုလ်လာတက်ရုံလား"

"မဟုတ်ဘူး။ဒီမှာ သုံးနှစ်ကျော် လေးနှစ်နီးပါးရှိပြီ။အထက်တန်းထဲက"

"သြော် တော်တော်နေသားကျနေပြီပေါ့"

"ဆိုပါတော့"
အစားအသောက်တွေရောက်လာသည်မို့ စကား၀ိုင်းက ခဏတိတ်ဆိတ်သွားရသည်။

"သွယ်ကတော့ အသားမကျသေးဘူး။အထူးသဖြင့် နေ့နဲ့ည မှားတာ"

"ကျွန်တော်လည်း ရောက်ရောက်ချင်းတုန်းက အဲ့ပြဿနာဖြစ်တယ်။တစ်ပတ်နှစ်ပတ်လောက် တော်တော်တိုင်ပတ်ခဲ့တာ"

"ဟုတ်တယ်နော်။တော်သေးတယ် သွယ် ဒီကိုပြီးခဲ့တဲ့ လထဲကပြောင်းလာပေလို့ မဟုတ်ရင် မလွယ်ဘူး"

မာနဖြင့် ထုဆစ်သောWhere stories live. Discover now