Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
♡
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
A H Z E M
.
Ateşin Devrimi Sonrası Yıl 619
Kışın 82. Günü
Marseha Ülkesi
Merkez İtah Şehri
Sabah
Ahzem, sabahın bu erken vaktinde arkadaşının evinin kapısının önünde dikilirken günün neler getirebileceğini düşünüyordu. Yapmak zorunda oldukları aklına gelince pek fazla seçeneği olmadığını anlıyordu. Fakat her ne olursa olsun durmamaya kararlıydı. İlerleyecekti.
Kapıyı tekrardan yumrukladı. Üzerindeki bordo renkli kaftan takımı gören bir iki kişi dönüp kapının önünde sabırla dikilen adama meraklı bakışlar atmış, bakışları karşılık bulunca da utançla kafalarını çevirmişlerdi. Ahzem boş verip kapıyı yumruklamaya devam etti. Vurduğu her yumruğu evin sahibinin suratına indirdiğini hayal ediyordu. Geleli on on beş dakika olmasına rağmen sanki merdivenin tepesinde saatlerdir dikiliyormuş gibi işlerine bakan sokak sakinlerine rezil oluyordu.
Sonunda içerideki adamın koşturarak kapıya doğru geldiğini duydu. Bir şeyleri devirirken ağzından çıkan homurtular kapının ötesine kadar ulaşıyordu. Ağzı bozuk adam kendini rahatsız edenin kim olduğunu umursamadan "Ne var sabah sabah?" diye söylenerek kapıyı açtı. Omuzlarına değen uzun saçları darmadağın olmuş ateşin, akşamdan kalma halini gayet belli ederek kızgın ama hiç korkutucu olmayan bir ifadeyle Ahzem'e bakıyordu. Üzerinde büyük ihtimalle saraydan aşırılmış yakası kürklü, uzun bir cübbe vardı. Yatağından yuvarlanarak çıktığı ve eline aldığı ilk şeyi sırtına geçirdiği anlaşılıyordu.
Kırk kıştır hayattaydı ama insan olmadığı için bir insana göre çok daha genç gözüküyordu. Ahzem bir karşılaştırma yapmak istese arkadaşının en fazla yirmi üç insan yaşında olduğunu düşünürdü.
