Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
♡
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Z E İ R
.
İtah Şehri
Gece Yarısından Önce
Zeir, garsondan bir el hareketiyle içkisini tazelemesini isterken kaçıncı bardağı içtiğinin ve içkinin kendisini ne kadar tükettiğinin farkında değildi. Tüm öğleden sonrasını sarayın ve ordunun ahırlarında geçirmiş, insan seyislerin de yardımıyla üç tane dayanıklı Balzen atı bulabilmeyi başarmıştı. Eğer şansları yaver giderse bu atlarla sorunsuz yolculuk yapabilirlerdi.
Her vilayette en az bir tane askeri okul vardı ama bunlardan sadece İtah'taki sınavla öğrenci alıyordu. On altı yaşına kadar sarayda en iyi öğretmenlerden eğitim almış olan Zeir okula hiç zorlanmadan girebilmişti fakat kendisinin hiçbir zaman alışamadığı ve hiçbir zaman sevemediği Askeri Okul'da tek tesellisi atlar ve ondan sekiz dönem üstte okuduğu için arada bir görebildiği Ahzem olmuştu. Kendi sınıfındaki ateşinlerin hiçbiriyle iyi geçinemiyor, dersler ilgisini çekmiyor, zorla bulunduğu bu ortamdan nefret ediyordu.
İşte böyle bir ortamda resim yapmak ve atlarla ilgilenmek onun kurtarıcısı olmuştu. Şansına saldırı ve savunma derslerinde nasıl etkili at sürmeleri gerektiğini ya da at üstünde nasıl çarpışacaklarını öğretecekleri zaman öğrencilere, kendi atlarını seçmeleri için özgürlük tanınmıştı. Zeir o zamanlar için tecrübesiz olsa da saray ahırlarına yakın büyümüş olmanın verdiği gözlem yeteneği ile en iyi Balzen'i bir bakışta anlamıştı. Daha sonra annesine uyguladığı yoğun ısrarlar sonucu sahibi olacağı atının adını Serseri koyup kendince bir mesaj vermeye çalışmıştı.
Dersler sırasında öğretmenler tarafından sokulduğu bütün yarışları kazandı, bu başarısını gören diğer öğrenciler ondan yeterince etkilenmiş olacak ki Hükümdaroğlunun sadece şımarık bir velet olmadığına kanaat getirip ona yakınlaşmışlardı. Bu at yarışları kısa sürede kaybedenlerin inatlaşması sonucu derslerin dışına taştı. Sadece bununla da kalmadı, bir bahis harekatını doğurdu. Bahis fikri her ne kadar sonraları ısrarla inkar etmiş olsa da Zeir'in güç gösterisinin ve şiş öz güveninin ufak bir ürünü olarak ondan çıkmıştı. Bu kadar ter dökerken bundan kazanç sağlayan sadece gururu olamazdı, cebi de bir şeyler görmeliydi.
