KÜLLER (2)

VEDA

Öncelikle bugün yani 18 Ocak 2024 ZEHİR'in 10. yıldönümü! 10. yılımız kutlu olsun! 🤍

10 yıl sonra neden kitapları düzenleyip tekrar yayınlama kararı aldığımı merak etmiş olabilirsiniz. Aslında aklımda iki seçenek vardı; ya iki kitabı da tamamen Wattpad'den kaldıracaktım ya da iki kitabı da düzenleyip tekrar paylaşacaktım.

Yazmaya ara verdiğim ve buradan uzun bir süre kaybolduğum için unutulduğumu düşünerek önce kitapları kaldırmayı planladım. Sonra dedim ki ZEHİR Wattpad'in 2013-2014 gibi önemli dönemlerinde yazılmış, birçok insanın ergenlik yıllarında okuduğu, şimdi yetişkin olan insanların lise yıllarını onlara hatırlatan bir kitap. Kaldıramam! Bu sebeple iki kitabı da düzenleyip burada tekrar paylaştım 10 yılın ardından.

Tekrar paylaşırken gördüm ki 10 yıl önce okuduğu halde -ya da 9,8,7...1 yıl önce- hâlâ ZEHİR'i ve KÜLLER'i hayatının bir köşesinde saklamaya devam eden birçok kişi varmış. Benimle birlikte tekrar okudular; ilk kez okuyanlar oldu bu süreçte ve bana ilk yayınladığım günlerdeki heyecanı yaşattılar. Hepinize çok teşekkür ederim.

Zehir'i yazdığımda 16, Küller'i yazdığımda ise 18 yaşındaydım. O yaşlarımdaki düşüncelerim birçok açıdan değişti. Çocuktum, büyüdüm. Eksiktim, kendimi tamamlamaya çalıştım. Düzenlerken ana konuya dokunamayacağım ve karakterlerin kişiliklerini değiştiremeyeceğim için kitapta 16-18 yaşlarındaki Neslihan'ın izleri kalmak zorundaydı. Değiştiremezdim. Bu sebeple mantık hataları olabilir kurguda, basit gelebilir, klişe sahneler ve diyaloglar olabilir ama biliyorum ki bizim için değerli.

10 yıl sonra bir itiraf yapayım size... Zehir'i ilk yazmaya başladığımda 2. kitap düşüncem yoktu ve final bölümü aslında 55. Bölüm yani Ayaz ve Gamze'nin intihar ettikleri bölüm olacaktı. Kitap 20li bölümlere gelince siz onlara o kadar bağlanmıştınız ki onları öldürseydim kendimi asla affedemeyecektim. Sonra bazı değişiklikler yaparak finali değiştirdim ve 2. kitap olacak şekilde kurguyu ilerlettim.

Ancak bazen keşke tek kitap olsaydı ve KÜLLER'i yazmasaydım dediğim de oldu. Sebebini açık açık yazamam ama KÜLLER bazı sebeplerden dolayı beni yazmaktan uzaklaştırdı, kendimi yetersiz hissetmeye başlamama sebep olacak olaylara sebep oldu. 38. BÖLÜM ile 39. BÖLÜM arasına upuzun bir zaman girmek zorunda kaldı ve insanlar beklemekten sıkıldılar. Bu boşluk sadece psikolojik olarak etkilemedi beni, ben kaybolunca burada emek emek büyüttüğüm okur kitlem de kayboldu.

KÜLLER'i hiç yazmamış olsaydım belki şu an 10. kurgumu yazıyor olabilirdim. Yazmaktan korkar hâle gelmezdim hiç, bir sürü kitap yazardım ve belki çok başarılı bir yazar olabilirdim. Bunlar yıllardır kafamın içinde beni sürekli huzursuz eden cümleler ve ben artık bunları sizinle paylaşmak istiyorum. Yanlış anlamayın şımarıklık yapmıyorum sadece ilk kez size içimi dökmek istiyorum. Beni anlıyorsunuz değil mi?

Ancak sorun değil. Sorun değil, değil mi? 18 Ocak 2014 yılında 0 kişiye yazmaya başladığım gün hiç korkmadan yazmaya devam ettiğim gibi ben yine düzelip yazmaya devam edeceğim. Sadece yazacağım. Yetersiz miyim diye düşünmeyeceğim. Yazacağım. Yazacağım. Yazacağım.

Tüm bunlara rağmen KÜLLER'i yazdığım, Ayaz ve Gamze'yi yaşattığım için pişman değilim çünkü onlar kurtulmak zorundaydı. Kitapta herkes ölse bile onlar yaşamak zorundaydı. Kısmen öyle de oldu.

Bana biri gelip, "Kitap mutlu son mu?" diye sorduğunda ben evet diyemiyorum ama hayır da diyemiyorum. Mutlu son ne demek ki? Ayaz ve Gamze ölmedi ama ölen karakterler derin yaralar bıraktı. Bu mutlu son mu demek oluyor? Mutsuz diyebilir miyiz peki? Onlar yaşıyorlar; her zaman içlerinde bir yara olacak ama bir yerlerde yaşıyorlar.

ZEHİR ve KÜLLER 10 yıllık hatıramız olsunlar, ergenlik yıllarımızı hatırlatsınlar ve Wattpad'in ilk yıllarında yazılmış kitaplardan hani? diye hatırlanıp ne günlerdi diye anılsınlar diye burada kalmaya devam edecekler.

Onları özlediğinizde gelip bakarsınız tekrar, tekrar. Belki yeni insanlar gelir onlarla tanışır.

Kalemimi seviyorsanız ve benden yeni kurgular ve karakterler okumak istiyorsanız ben yeni kitaplar yazmaya devam edeceğim. Uzun zamandır kendi kendime kurgulayıp büyüttüğüm kurgularım sizinle tanışmak için bekliyorlar.

Tüm destekleriniz için sonsuz teşekkür ederim hepinize. 🤍