မနက်ခင်းအတန်းတစ်ချိန်ပြီးတော့ နောက်တစ်ချိန်အတွက် စာအုပ်ထုတ်ထားပြီး ဘာမှလုပ်စရာမရှိတာနဲ့ သော်သော်နဲ့ စကားထိုင်ပြောနေတုန်း ဘုန်းပြည့်က အခုမှ အတန်းထဲဝင်လာကာ
"မနေ့ညက ဂိမ်းဆော့တာ များသွားတာ မနက်ကျမထနိုင်တော့ဘူး"
ပြောပြောဆိုဆို ဘေးမှာဝင်ထိုင်ကာ မှောက်အိပ်ဖို့ပြင်နေပြန်သည်။
"မောင်လေးတို့ ညီမလေးတို့ မင်္ဂလာပါ"
အသံကျယ်ကျယ်နဲ့အတူ အတန်းထဲ ၅ယောက် ၆ယောက်လောက်ဝင်လာကြတာက အကြီးတန်းတွေ မခြူးက သူ့ကိုပြုံးပြနေတာနဲ့ ပြန်ပြုံးပြလိုက်တော့ သူ့ကိုလက်ညှိုးထိုးကာ ဘေးကသူငယ်ချင်းကို တိုးတိုး တိုးတိုး ပြောနေပြန်သည်။
"အာ အိပ်မလို့ပါဆို မအိပ်ရတော့ဘူး"
ဘုန်းပြည့်က ခပ်တိုးတိုးငြီးကာ
"ဘာလာလုပ်ကြတာတဲ့လဲ"
"မသိဘူး ခုထိမပြောသေးဘူး"
အကုန်လုံးက တီချယ်အေးလို့ခေါ်ကြတဲ့အတန်းပိုင်ဆရာမကလည်း နောက်ကနေဝင်လာကာ
"သမီးတို့ လူရွေးပြီးပြီလား"
"မရွေးရသေးဘူး တီချယ် အခုမှ သမီးတို့ ကြည့်နေတုန်း"
"ကဲ အားလုံး နားထောင် မနက်ဖြန် convocation မှာ fresher welcome ရှိတယ်နော် မနက် ၉နာရီ အဲ့အရောက် အခုက fourth year က အစ်မကြီးတွေက king queen selection လာကြည့်တာ major day ပွဲမှ ပေးမှာဆိုပေမယ့် အခုကတည်းက စောင့်ကြည့်ရအောင်လို့ ရွေးထားတာ"
တီချယ်စကားဆုံးတာနဲ့ အစ်မကြီးတွေက အခန်းထဲလူတွေအကုန်လုံးရဲ့မျက်နှာတွေကို သေချာလိုက်ကြည့်နေပြီ။
သော်သော်က သူ့ဘက်လှည့်လာကာ"အတန်းထဲမှာ ယံယံအချောဆုံးပဲ ယံယံ king ရမှာ သိလား"
"မောင်လေး နာမည်ဘယ်လိုခေါ်လဲ"
သော်သော့်စကားအဆုံး အစ်မကြီး တစ်ယောက်က သူ့နာမည်ကို လာမေးသည်။
"ညဦးယံတဲ့ နာမည်လေးလည်းလှတယ် လူလေးလည်း လှတယ်"
သူတောင်မဖြေလိုက်ရ မခြူးကအနားရောက်လာပြီး အသည်းအသန်ဝင်ဖြေလိုက်သည်။
YOU ARE READING
သူ႔အခ်စ္မွာခိုနားခြင့္(သူ့အချစ်မှာခိုနားခွင့်)Unicode+Zawgyi
Teen Fictionခ်စ္ျခင္းေမတၲာစစ္စစ္ေတြက ဘ၀မွာ ႏွစ္ခါရိွႏိုင္လား?? ချစ်ခြင်းမေတ္တာစစ်စစ်တွေက ဘ၀မှာ နှစ်ခါရှိနိုင်လား??