ယံယံက အမေ့ကိုဖွင့်ပြောရအောင်ဆိုပြီး ဖုန်းဆက်လာတော့ သူ့မှာ ရင်ဘတ်ထဲ ရထားအစင်းတစ်ရာလောက်ဖြတ်မောင်းနေတဲ့ အတိုင်း။
မခြူးကြောင့် အဖေရော အမေရောက ယောကျ်ားလေးအချင်းချင်းတွဲတာကို အပြစ်တစ်ခုလိုမမြင်တာကြောင့်သူ့အတွက်အဆင်ပြေခဲ့ပေမယ့် ယံယံ့အမေကျ နားလည်ပေးနိုင်ပါမလားဆိုတာ စိတ်ပူနေမိသည်။ခြံရှေ့မှာကားရပ်ထားပြီး ခုချိန်ထိကားထဲကမထွက်နိုင်သေး စိတ်ကိုငြိမ်နေအောင်ပြင်ဆင်ရသေးသည်။
"မင်း အခုထိကားပေါ်ကဆင်းမလာသေးပဲဘာလုပ်နေတာလဲ"
ယံယံခြံထဲကထွက်လာပြီး သူ့ကားနားလျှောက်လာကာ ပွစိပွစိစကားဆိုတော့သည်။
"မတွေ့ရတဲ့နှစ်တွေအတွင်း ဘာဆေးတွေမှားစားမိလဲမသိဘူး အဒေါ်ကြီးနဲ့တူတူလာတယ်"
ခပ်တိုးတိုးရေရွတ်ကာ ကားပေါ်ကဆင်းလိုက်တော့ ယံယံက သူ့ကိုခြေဆုံးခေါင်းဆုံးကြည့်ကာ
"ဝိုး....အရမ်းတွေသပ်ရပ်နေပါလား "
ပုဆိုးနဲ့ရှပ်အင်္ကျီကို သပ်သပ်ရပ်ရပ်ဝတ်ထားပေမယ့် သူ့ခေါင်းက ဆံပင်ငွေရောင်တွေကြောင့် အမြင်ရိုင်းသလိုများဖြစ်နေမလား စိတ်ပူရသေးသည်။
"အဆင်ပြေတယ်မလား ဆံပင်ရော တစ်မျိုးတော့မမြင်လောက်ပါဘူးနော်"
"ဪ ငါ့အမေနဲ့ မင်းကအခုမှတွေ့ဖူးတာမို့လို့လား"
"အခုမှတွေ့တာမဟုတ်ပေမယ့် မတူဘူးလေကွာ ငါရင်တွေ ဘယ်လောက်တုန်နေလဲမင်းသိလား"
ရင်တုန်တဲ့အကြောင်းပြောရင်း ယံယံ့လက်တွေကို ဆုပ်ကိုင်လိုက်တော့ ယံယံက သူ့ကို မျက်လုံးအဝိုင်းသားနဲ့ ပြန်ကြည့်လာကာ
"လက်တွေလည်း အေးစက်နေတာပဲ"
"အဆင်ပြေမှာပါနော် "
"ငါကြောက်ဖို့လည်းထားပါဦး မှူးဆက်ရယ် လာ အိမ်ထဲသွားမယ်"
ယံယံနဲ့ အိမ်ထဲလိုက်ဝင်သွားတော့ အန်တီက ဧည့်ခန်းမှာ ထိုင်နေကာ သူဝင်လာတာမြင်တော့ ပြုံးပြရင်း ထိုင်ဖို့ပြောလာသည်။
"သားကို မတွေ့တာတောင်ကြာပြီ သားသားပြန်ရောက်မှပဲ မြင်ရတော့တယ်"
YOU ARE READING
သူ႔အခ်စ္မွာခိုနားခြင့္(သူ့အချစ်မှာခိုနားခွင့်)Unicode+Zawgyi
Teen Fictionခ်စ္ျခင္းေမတၲာစစ္စစ္ေတြက ဘ၀မွာ ႏွစ္ခါရိွႏိုင္လား?? ချစ်ခြင်းမေတ္တာစစ်စစ်တွေက ဘ၀မှာ နှစ်ခါရှိနိုင်လား??
