သူ႔ပါးကို လာနမ္းတဲ့ ဇူးဇူးကို အျမန္တြန္းဖယ္လိုက္ကာ
"မင္းဘာလုပ္တာလဲ မင္းကိုယ္မင္း မိန္းကေလးဆိုတာ သတိထားဦး"
"ျပန္တြဲရေအာင္ေလ ဇူးကို ခြင့္မလႊတ္ႏိုင္ဘူးလား"
"ငါတို႔ပတ္သတ္မႈက ၿပီးသြားၿပီဆိုတာ မင္းကို အထပ္ထပ္အခါခါ သတိေပးၿပီးၿပီေနာ္ ငါ့ကိုလာမရႈပ္နဲ႔"
"တကယ္ျပတ္သားႏိုင္လို႔လား ဇူးကို ခ်စ္ခဲ့တာပဲ မဟုတ္ဘူးလား"
တတ္လည္းတတ္ႏိုင္တယ္ဆိုတဲ့ ပံုစံနဲ႔ သူေလွာင္ၿပံဳးၿပံဳးမိကာ
"ေအး ခ်စ္ခဲ့တယ္ အရင္က မင္းမွမင္းျဖစ္ေနေအာင္ကို ခ်စ္ခဲ့တာ အရင္လမ္းခြဲခဲ့တာ ငါမဟုတ္ဘူး မင္း....မင္းအရင္လမ္းခြဲခဲ့တာ အဲ့တုန္းက မင္းေျပာတဲ့ စကားကို မင္းျပန္စဉ္းစားၾကၫ့္စမ္းပါဦး ငါ့ကို ဘယ္လိုေျပာခဲ့လဲဆိုတာ"
"ဇူး ေတာင္းပန္ပါတယ္"
"မလိုဘူး မေတာင္းပန္နဲ႔ အဲ့ကတည္းက မင္းကို ငါစြန႔္လႊတ္လိုက္ၿပီးသား အခု ငါခ်စ္တာ ညဦးယံ"
"သူက ေယာက္်ားေလးေလ"
"အဲ့ေတာ့ ဘာျဖစ္လဲ"
"မွဴး"
"သူအထင္လြဲမယ့္ကိစၥေတြ ထပ္မလုပ္ပါနဲ႔ေတာ့ ငါေတာင္းပန္ပါတယ္ ဒီေလာက္နဲ႔ ရပ္လိုက္ေတာ့ အရင္က ပတ္သတ္ခဲ့ဖူးတာေတြေၾကာင့္ရယ္ မိန္းကေလးတစ္ေယာက္ဆိုတဲ့ စိတ္နဲ႔ ငါ သည္းခံေနတာ ဒီ့ထက္လြန္လာရင္ မင္းေၾကာင့္နဲ႔ ငါတို႔ ျပသာနာထပ္တက္ရရင္ မင္းကို အားနာေနမွာမဟုတ္ေတာ့ဘူး"
သူဒါပဲေျပာခဲ့ၿပီး ထိုေနရာက လွၫ့္ထြက္လာလိုက္ကာ ယံယံ့ကိုပဲ မ်က္စိတစ္ဆံုးရွာမိသည္။ဆိုင္တစ္ခုလံုးႏွံ႔သြားတာေတာင္ အရိပ္အေယာင္ပင္ မျမင္ရေတာ့ အထင္လြဲသြားျပန္ၿပီလားဆိုတဲ့ စိတ္နဲ႔ ရင္ေတြတဒိန္းဒိန္းေဆာင့္ခုန္လာသည္။
ဆိုင္အျပင္ထြက္လာၿပီး ဖုန္းထုတ္ဆက္လိုက္ေတာ့ ringtone သံက မလွမ္းမကမ္းကထျမည္လာတာေၾကာင့္ အသံၾကားရာတျဖည္းျဖည္းေလ်ွာက္သြားေတာ့ သစ္ပင္အကြယ္က ျမင္ကြင္းက သူ႔အသိစိတ္ေတြ လြတ္ထြက္သြားေစသည္။ေခါင္းထဲမွာေမွာင္မိုက္ေနၿပီးေတာ့ ယံယံ့စကားသံေတြလည္း သူမၾကားေတာ့ပဲ အသိျပန္ဝင္လာတဲ့အခ်ိန္မွာ ကိုခန႔္ႏိုင္ကို အခ်က္ေပါင္းမ်ားစြာ ထိုးခဲ့မိၿပီးၿပီ။
YOU ARE READING
သူ႔အခ်စ္မွာခိုနားခြင့္(သူ့အချစ်မှာခိုနားခွင့်)Unicode+Zawgyi
Teen Fictionခ်စ္ျခင္းေမတၲာစစ္စစ္ေတြက ဘ၀မွာ ႏွစ္ခါရိွႏိုင္လား?? ချစ်ခြင်းမေတ္တာစစ်စစ်တွေက ဘ၀မှာ နှစ်ခါရှိနိုင်လား??
