မိုးအံု႔ေနတာနဲ႔ ေက်ာင္းပိတ္ရက္ဘယ္မွမသြားျဖစ္ပဲ အိမ္ထဲေအာင္းေနတုန္း ၿခံေရ႔ွကၾကားလိုက္ရတဲ့ဆိုင္ကယ္သံနဲ႔အတူ ေမေမရဲ့ ေသာ္ေသာ္နဲ႔ရွားရွားေရာက္ေနတယ္ဆိုတဲ့စကားေၾကာင့္ ေအာက္ထပ္ဆင္းလာခဲ့သည္။
"အေစာႀကီးလာတယ္ဆိုေတာ့ ဘာလဲ စာလုပ္မလို႔လား"
"ေအးေပါ့ စာလုပ္ရင္း စကားေျပာရင္း ဟဲဟဲ"
"အင္း အေပၚတက္ရေအာင္ေလ လာ"
အေပၚထပ္ကို ေခၚလာေတာ့ မီးဖိုခန္းထဲဝင္ဖို႔ျပင္ေနတဲ့ ေမေမ့ဆီက
"ေမေမတစ္ခုခုစီစဥ္လိုက္မယ္ ဘာစားခ်င္ၾကလဲ"
"ရတယ္ အန္တီ သမီးတို႔ မုန္႔ေတြဝယ္လာေသးတယ္"
"ဟုတ္တယ္ ဘာမွမလုပ္နဲ႔ေနာ္ အန္တီ "
"ေအးပါ ေအးပါ ေန့လည္စာေတာ့ စားရမယ္ေနာ္"
"ဟီးဟီး ဟုတ္ကဲ့"
အေပၚထပ္ဧည့္ခန္းထဲက ဆိုဖာမွာ သံုးေယာက္သားထိုင္ျဖစ္ၾကရင္း ေသာ္ေသာ္က အရင္စကားစလာသည္။
"မွဴးဆက္နဲ႔ အဆင္ေျပရဲ့လား ယံယံ"
ထိုစကားေၾကာင့္ သူသက္ျပင္းသာခ်မိကာ
"အင္း ေျပပါတယ္ "
ေမဂ်ာေဒးေန့က ဓာတ္ပံုတြဲရိုက္ဖို႔ ေျပာတဲ့ ဇူးဇူးကို မွဴးဆက္ျငင္းေပမယ့္ သူရိွေနတာေတာင္ မွဴးဆက္ကို အတင္းဆြဲကာ ဓာတ္ပံုရိုက္သြားတာေၾကာင့္ အဲ့ကိစၥက ခုခ်ိန္ထိ စိတ္ထဲမွာခုေနဆဲ။
"အဲ့တစ္ေယာက္ကလဲ ခုမွဘာထျဖစ္ျပန္တာလဲမသိဘူး"
"ေအးေလ နင္ မွဴးဆက္ကို အဲ့ကိစၥဘာမွမေျပာဘူးလား"
"မေျပာေတာ့ပါဘူး ငါ ျပသာနာမရွာခ်င္ဘူး စာေတြနဲ႔ training ေတြနဲ႔ မွဴးဆက္ပင္ပန္းေနတာ ဒီကိစၥႀကီးကို ငါ ျပသာနာရွာေနရင္ မွဴးဆက္ပဲပင္ပန္းမွာ"
"နင္ မွဴးဆက္ဘက္ကိုပဲ ၾကည့္ၿပီး လႊတ္ေပးလိုက္လို႔မရဘူး အခုမရွင္းရင္ နင္တို႔ႏွစ္ေယာက္ၾကား တစ္ခ်ိန္ခ်ိန္ဝင္ရႈပ္လာလိမ့္မယ္"
"ငါ မွဴးဆက္ကိုယံုတယ္ ဇူးဇူးနဲ႔သူပတ္သတ္မွာမဟုတ္ပါဘူး ဓာတ္ပံုရိုက္တဲ့ကိစၥေလးနဲ႔ေတာ့ ငါ ျပသာနာမရွာခ်င္ဘူး
အထင္လြဲၿပီး ျပသာနာရွာခံရတဲ့ ခံစားခ်က္ကို ငါေကာင္းေကာင္းနားလည္တယ္ မွဴးဆက္ကို အဲ့လိုမခံစားေစခ်င္ဘူး ဒီကိစၥကို ငါေမ့ထားလိုက္ရင္ မွဴးဆက္လဲ အေနမၾကပ္ေတာ့ဘူးေပါ့ အဲ့တိုင္းပဲေနေတာ့မယ္"
YOU ARE READING
သူ႔အခ်စ္မွာခိုနားခြင့္(သူ့အချစ်မှာခိုနားခွင့်)Unicode+Zawgyi
Teen Fictionခ်စ္ျခင္းေမတၲာစစ္စစ္ေတြက ဘ၀မွာ ႏွစ္ခါရိွႏိုင္လား?? ချစ်ခြင်းမေတ္တာစစ်စစ်တွေက ဘ၀မှာ နှစ်ခါရှိနိုင်လား??
