သႂကၤန္ေရာက္လာေတာ့ ဟိုနား ဒီနားကေန သီခ်င္းသံေတြစၾကားလာရသည္။ငယ္ငယ္ကတည္းက တစ္ခါမွ ထြက္မလည္ဖူးေတာ့ လည္ခ်င္စိတ္လည္းမျဖစ္မိ။ဒါေပမဲ့ဘုန္းျပည့္ကေတာ့ အၾကတ္ေန့သြားလည္ဖို႔ ေျပာထားသည္။ မွဴးဆက္ကေတာ့ ဘာမွမေျပာေသး။
တီ...တီ...
ၿခံထဲကပန္းပင္ေတြ ေရပိုက္နဲ႔ျဖန္းေနတုန္း ကားဟြန္းသံေၾကာင့္ ၿခံတံခါးသြားဖြင့္ေတာ့ မွဴးဆက္က ကားေပၚကေန ပိေတာက္ပန္းေတြ တစ္ေပြ့တစ္ပိုက္နဲ႔ ဆင္းလာကာ
"ပိေတာက္ပန္းလာပို႔တာ"
"အမ်ားႀကီးပဲ"
ေမေမ ပန္းအိုးထိုးဖို႔ အေတာ္ပဲဆိုၿပီး မွဴးဆက္ လက္ထဲကေန ပန္းေတြလႊဲယူလိုက္ေတာ့ ပိေတာက္နံ႔သင္းသင္းက ႏွာေခါင္းဝကို လာက်ီစယ္သည္။
"လာ....အိမ္ထဲဝင္ေလ အေမရိွတယ္"
မွဴးဆက္ကို အိမ္ထဲေခၚ လာေတာ့ TV ကေန သႂကၤန္လည္ေနတဲ့ ေမေမက
"ထင္တယ္ သားသားၿခံတံခါးဖြင့္ကတည္းက မွဴးဆက္ေရာက္လာၿပီဆိုတာ"
"အန္တီ့အတြက္ ပန္းလာပို႔တာဗ်"
"အမ္"
မွဴးဆက္က အေမ့ကိုမ်က္ႏွာလိုမ်က္ႏွာရေျပာလိုက္ေတာ့ ပန္းေတြကိုင္ထားတဲ့ သူခမ်ာ အေမ့ကိုပဲ သြားေပးရေတာ့မလိုလို။
"ငါ့အတြက္လာပို႔တာမဟုတ္ဘူးလား"
"မဟုတ္ပါဘူး ပန္းပန္ရေအာင္ မင္းကမိန္းကေလးလား အန္တီပန္မွာေပါ့ အန္တီ့ကိုေပးတာ"
"အမ်ိဳးမ်ိဳးပဲ"
သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ အျပန္အလွန္ေျပာေနတာကို အေမကရယ္ကာ
"ေပးေပး ေရစိမ္ထားလိုက္မယ္ ၿပီးက်မွ ပန္းအိုးထိုးရမယ္....အမ်ားႀကီးပဲ"
ေမေမက သူ႔လက္ထဲက ပန္းေတြကို လာယူကာ ေရခ်ိဳးခန္းဘက္ ထြက္သြားၿပီး
"မွဴးဆက္ကို တစ္ခုခုဧည့္ခံလိုက္ဦးေလ သားရဲ့"
"ထားလိုက္ သူ႔ကို ဘာမွမေကြၽးဘူး အေမ"
မ်က္ေစာင္းနဲ႔ၾကည့္ကာ ေျပာေတာ့ မွဴးဆက္က ၿပံဳးကာ သူ႔ပါးကို လာဆြဲတာေၾကာင့္ မ်က္လံုးျပဴးျပၿပီး
YOU ARE READING
သူ႔အခ်စ္မွာခိုနားခြင့္(သူ့အချစ်မှာခိုနားခွင့်)Unicode+Zawgyi
Teen Fictionခ်စ္ျခင္းေမတၲာစစ္စစ္ေတြက ဘ၀မွာ ႏွစ္ခါရိွႏိုင္လား?? ချစ်ခြင်းမေတ္တာစစ်စစ်တွေက ဘ၀မှာ နှစ်ခါရှိနိုင်လား??
