အပိုင္း(၁၂)

6K 624 11
                                    

ညဦးယံ ငါ့ကိုလာေခၚဦး.....

ညဦးယံ ငါအေအးေသာက္ခ်င္တယ္.......

ညဦးယံ ငါ့ကိုေဆးလိပ္သြားဝယ္ေပး.....

ညဦးယံ ငါ့ကိုေဘာလံုးကြင္းလိုက္ပို႔ဦး.....

မေတာ္တဆ ႏႈတ္ခမ္းခ်င္းထိမိသြားတာေလးနဲ႔ အၾကပ္ကိုင္ကာ ေက်ာင္းတတ္တဲ့တစ္ပတ္လံုး အကုန္ခိုင္းေနတဲ့ မင္းခန႔္မွဴးဆက္ကို သည္းမခံႏိုင္တဲ့အဆံုး new year ပိတ္ရက္ၿပီးလို႔ ပထမဆံုး ေက်ာင္းျပန္တက္တဲ့ရက္မွာေတာ့

"ေတာ္ၿပီ...ေတာ္ၿပီ ငါလံုးဝသည္းမခံႏိုင္ေတာ့ဘူး"

ကိုယ့္ဘာသာေရရြတ္ရင္း ဖုန္းထဲဝင္လာတဲ့ message ကိုလ်စ္လ်ူရႈလိုက္ကာ ဖုန္းကို airplane mood လုပ္လိုက္ၿပီး အတန္းထဲကိုပဲဝင္လာခဲ့လိုက္ေတာ့သည္။

"မ်က္ႏွာက မသာမယာနဲ႔ ဘာျဖစ္လာတာတုန္း"

ေသာ္ေသာ္က သူ႔ကိုေတြ့တာနဲ႔တန္းေမးသည္။

"စိတ္တိုလို႔"

"ေနာက္မွတို အဂၤလိပ္ခ်ိန္ သြားရမယ္ ယံယံ့ကိုေစာင့္ေနတာ ဘုန္းျပၫ့္ေတာင္ အဲ့ေရာက္ေနၿပီ"

"ဟုတ္လား"

အဂၤလိပ္ခ်ိန္သြားရင္ မင္းခန႔္မွဴးဆက္နဲ႔ေတြ့ရဦးမယ္ဆိုတာကိုေတြးမိေတာ့ ေခါင္းရမ္းကာ

"ေတာ္ၿပီ ငါအဂၤလိပ္ခ်ိန္မတက္ေတာ့ဘူး"

"အမ္ ဘာျဖစ္လို႔လဲ"

"စိတ္မပါဘူး"

"ဒီမွာ ဘုန္းျပၫ့္ဖုန္းေခၚေနၿပီ"

ေသာ္ေသာ္က ဖုန္းကိုသူျမင္ေအာင္ေထာင္ျပကာ စပီကာဖြင့္လိုက္ၿပီး

"ေအး ဘုန္းျပၫ့္"

"အတန္းစေတာ့မယ္ မလာေသးဘူးလား ယံယံေရာ မေရာက္ေသးဘူးလား"

ထိုစကားေၾကာင့္ သူအသည္းအသန္ေခါင္းျပမိသည္။

"ယံယံေတာ့ေရာက္ၿပီး ဒါေပမဲ့ ေနသိပ္မေကာင္းလို႔ အတန္းလာမတက္ေတာ့ဘူးတဲ့"

"ဟုတ္လား တစ္ခုခုဆို ငါ့ဆီစာပို႔လိုက္ေနာ္"

"ေအးပါ ေအးပါ"

ဖုန္းခ်သြားေတာ့မွ ေသာ္ေသာ္က သူ႔ကိုၾကၫ့္ကာ

"ကဲ‌ ေျပာ....စိတ္မပါရတဲ့ အေၾကာင္းအရင္း"

သူ႔အခ်စ္မွာခိုနားခြင့္(သူ့အချစ်မှာခိုနားခွင့်)Unicode+ZawgyiDonde viven las historias. Descúbrelo ahora