NOT:Bu kitapta yer alan kişi, kurum ve kuruluşlar kısmi olarak hayal ürünü olup
bir çoğu gerçeği yansıtmamaktadır.
Kanun, kural ve yasaların kitabım için yeniden şekillendiğini ancak bunları tamamen kendi hayal gücüme dayanarak yazdığımı belirtmek isterim.
Herkes Maysa'yı bu söylediklerim doğrultusunda okur, yorum yaparsa sevinirim.
Kitap için aldığım tüm kararlara ve ilgili tüm detaylara profilimden ulaşabilirsiniz.
02.10.2023
🥀
___________
Toprak altında ki gerçek ölülerdir sırlar. Kiminin gömmeyi unuttuğu kiminin de gömülü sanıp üzerine toprak atmadığı.
Hayatta elbet bir gün karşımıza çıkacağını bildiğimiz sırları saklamaya devam ediyorken belki de bunların zamanla bir yalana döneceğini unutuyorduk.
Oysa sakladığımız her sır o toprağın altına bizi koyacaktı. Biz ise sadece söyleyemediklerimizle ve içimizde yaşadığımız sırlarla kalacaktık.
Tıpkı şuan hastane odasında umutla ve sırrının açığa çıkmasından endişe ederek bekleyen Maysa gibi...
Genç kadın belki de onlarca kez oturduğu koltuğunda umutla ve heyecanla karşısında ki kadın doktorununun söyleyeceği cümleleri bekliyordu.
Bu kez olmalı, diye geçirdi içinden genç kadın.
Bu kez olmalıydı.
Fakat bir kez daha beklediği gibi bir sonuç alamadı.
"Üzgünüm Maysa,bu tedavide işe yaramadı." diyen kadın doktor en az Maysa kadar hüzünlüydü. "Artık kabullenmek zorundasın."
Bakışlarını doktordan alan genç kadın sızlayan burnunu çekti. Evet o da biliyordu kabullenmek zorunda olduğunu ama yine de bir türlü kabul edemiyordu.
"Şimdi hastalığını bilerek tedavilerine başlayacağız. Hiç değilse buna sevinmelisin."
Sevinmeli miydi?
Hemde böyle bir durumda!
"Sonucunun ne olduğunu ikimizde gayet iyi biliyoruz, öyle değil mi Banu?"
Bunu sorduğunda bakışları her zaman ki gibi dik ve kendinden emindi. Her ne olursa olsun Maysa düşüncelerinden asla taviz vermemeye çalışıyordu ama belki de gözlerinin dolduğundan bile haberi yoktu.
"Başka bir yolu daha olduğunu biliyorsun." diyen Banu karşısında ki genç kadının birazda olsa içini rahatlatmaya çalışıyordu. Ve evet Maysa başka bir yol daha olduğunu biliyordu ama buna cesareti yoktu.
Neredeyse üç aydır her gün bunu söylüyordu doktoru. Üç ay öncesine kadar her yolu denemiş olsada içinde ki son bir umutla bir kez daha başka bir tedavi yöntemi denemişti. Yalnızca hastalığı ile ilgili yeni şeyler öğreniyor ama asla iyileşmesi için bir yöntem bulamıyorlardı.
"Eğer böyle bir yoldan ilerlemek istersen her şey senin için daha kolay olacak." dese de oda biliyordu karşısında ki genç kadının ne kadar inatçı bir kişiliğe sahip olduğunu. O istese saatlerce dil döksün lakin Maysa'nın böyle bir yola gireceğine aklı kesmiyordu. Yine de sordu işte.
"Daha sonra konuşuruz." dediğinde Maysa çoktan oturduğu sandalyeden ayağa kalkmıştı.
Aynı hızla Banu'da oturduğu yerden resmen fırladığında bu inatçı kadını durdurmaya çalıştı.
