ကျောင်းလူဆိုးလေးက လာကြိုက်နေတာ ဘယ်လိုလုပ်ရပါ့ [ဘာသာပြန်] {Complete}

အပိုင်း - ၃

{Zawgyi}

·ေဘဘီ.. ေန႔လည္စာအတူစားခ်င္လား?·

မနက္ပိုင္းသခ်ာခ်ႋန္ႏွစ္ခ်ိန္အတြင္းမွာ က်ီေလ်ာင္သင္ေပးတဲ့စာေတြကို ေသးေသးေလးေတာင္ အာ႐ုံမစိုက္ႏိုင္ခဲ့ဘူး။

ပထမအခ်က္ကေတာ့ သခ်ာကႋု စိတ္ကိုမဝင္စားတာေၾကာင့္ျဖစ္တယ္။ ေနာက္ဒုတိယအခ်က္ကေတာ့ ဟဲ့ခ်န္းမင္သူ႔ကို WeChatကေနပို႔ေပးလိုက္တဲ့ ေနာက္ထပ္စာေၾကာင့္ျဖစ္တယ္ : ေဘဘီ၊ ေန႔လည္စာအတူစားၾကမလား?

က်ီေလ်ာင္ “ေဘဘီ”ဆိုတဲ့စကားေၾကာင့္ ထိတ္လန႔္ၿပီး မ်က္ႏွာေတာင္ျဖဴဖတ္ျဖဴေရာ္ ျဖစ္သြားတယ္။ သူ႔ရဲ႕စိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာ ခုခံႏိုင္စြမ္းက လုံးဝကိုပ်က္စီးသြားခဲ့ရတယ္။

ေယာက်ာ္းႀကီးတစ္ေယာက္က ေဘဘီလို႔ေခၚတာကို သူဘယ္လိုfeelေပးရမွာလဲ?

ေလာကႀကီးတစ္ခုလုံးက အတုေယာင္ႀကီးမ်ားလားလို႔ေတာင္ က်ီေလ်ာင္ခံစားလာရတယ္…

နားခ်ိန္ေရာက္ေတာ့ က်ီေလ်ာင္လူအုပ္ႀကီးေနာက္ကေန အားကစားကြင္းကို လိုက္လာတယ္။ သူ႔ရဲ႕သူငယ္ခ်င္းေကာင္းယုက်င္းက ေနာက္ကေျပးလိုက္လာၿပီး သူ႔ပုခုံးေပၚလက္တင္ကာ ေမးလာတယ္ “ဒီေန႔မင္းကိုၾကည့္ရတာ စိတ္ေတြလြတ္ေနသလိုပဲ၊ စာသင္ခ်ိန္တစ္ခ်ိန္လုံးလည္း စိတ္ရႈပ္ေနပုံေပါက္ေနတယ္… ဘာေတြျဖစ္ေနတာလဲ?”

အဲ့ေနာက္ ၿပီတီတီ႐ုပ္နဲ႔ က်ီေလ်ာင္ကိုၾကည့္ကာ “မေန႔ညက မင္းဟိုဒင္းလုပ္တာမ်ားသြားလို႔ မင္းရဲ႕ကိုယ္က စိတ္သြားတိုင္းကိုယ္ပါမျဖစ္ႏိုင္တာလို႔ေတာ့ မေျပာနဲ႔ေနာ္?”

က်ီေလ်ာင္နဲ႔ ယုက်င္းက ငယ္ငယ္တည္းက အတူႀကီးျပင္းလာၾကတာျဖစ္လို႔ အခ်ိန္ေတြၾကာလာေတာ့ သူ႔ရဲ႕ “ညစ္တီးညစ္ပတ္အသုံးအႏႈန္း”ကို ခံႏိုင္ရည္ရွိလာၿပီျဖစ္တယ္။ သူ႔ကိုဘာမွမေျပာဘဲ တစ္ခ်က္သာၾကည့္ၿပီး အာ႐ုံစိုက္မေနေတာ့ဘူး။

“ေဟ့ေကာင္… မင္းကေလးစားသမႈေလးေတာင္ မရွိပါလား” အာ႐ုံစိုက္မခံရမွန္း ခံစားမိတာေၾကာင့္ ယုက်င္းႏႈတ္ခမ္းေတြ တြန႔္ေကြးသြားၿပီး က်ီေလ်ာင္ပုခုံးေပၚက လက္ကိုျပန္႐ုတ္လိုက္တယ္။ တခ်ိန္တည္းမွာပဲ ဆက္ေျပာတာက “က်ီေလ်ာင္ ငါမင္းကိုေျပာမယ္… မင္းဒီလိုသာလုပ္ေနမယ္ဆိုရင္ အနာဂတ္မွာ မင္းရည္းစားေတာင္ ရွာႏိုင္မွာမဟုတ္ဘူးကြ!”