ကျောင်းလူဆိုးလေးက လာကြိုက်နေတာ ဘယ်လိုလုပ်ရပါ့ [ဘာသာပြန်] {Complete}

အပိုင်း - ၆၆

{Zawgyi}

•ေက်ာင္းလူဆိုးႀကီးက အဆူခံေနရတာလား?•

ဟဲ့ခ်န္းမင္ သူ႔ႏွာေခါင္းထိပ္ကိုတို႔ကာ ခ်က္ခ်င္းေနာင္တရသြားတယ္။ အဲ့တာေတြမဟုတ္ဘူးလား...

က်ီေလ်ာင့္ကိုၾကည့္ရင္း သူအိမ္ေပၚကဆင္းလာတဲ့ဟာကို ဘယ္လိုရွင္းျပရမွန္းမသိျဖစ္ေနတယ္။

ဟဲ့မိသားစုႀကီးက ထက္ျမက္ၿပီးေသသပ္ပုံေပၚေပမယ့္ တကယ့္တကယ္အတြင္းထဲမွာ ပုပ္အက္ေနတာေၾကာင့္လို႔ေျပာရမလား? အရင္တုန္းက ခံစားခဲ့ရတာေတြ၊ နာက်င္ခဲ့ရတာေတြကို ေက်ာ္ျဖတ္ၿပီးသြားၿပီျဖစ္လို႔ ေနာက္ထပ္အစျပန္မေဖာ္ခ်င္ေတာ့ဘူး။ ေျပာရမွာလည္း အဓိပၸါယ္မရွိေတာ့သလို တဖက္ေကာင္ေလးကိုပဲ ရင္နာေအာင္လုပ္သလိုျဖစ္ေနလိမ့္မယ္။

ဟဲ့ခ်န္းမင္ က်ီေလ်ာင့္ကိုနည္းနည္းခြာကာ မသိမသာစကားလမ္းေၾကာင္းလႊဲဖို႔လုပ္တယ္။ "ဟုတ္တယ္၊ ကိုယ္ဆင္းလာတာၾကာလွၿပီ... မင္းလည္းေရာက္ဖူးတာပဲ မဟုတ္လား?"

ဒါကိုၾကားေတာ့ က်ီေလ်ာင္မ်က္ေမွာင္ၾကဳတ္သြားၿပီး သူ႔ကိုတြန္းလိုက္တယ္။ "အဲ့တာက တူမလား?"

သူ႔ကိုအ႐ူးလုပ္ဖို႔ ႀကိဳးစားေနျပန္ၿပီ! သူဒီေလာက္ေတာင္ တုံးေနလို႔လား?!

က်ီေလ်ာင္ ေဒါသထြက္ေနတာေၾကာင့္ အသံကမသိမသာက်ယ္လာတယ္။

အတန္းဆယ့္ႏွစ္ကေက်ာင္းသားေတြက အရမ္းကိုအတင္းအဖ်င္းသိခ်င္သူေတြျဖစ္တာေၾကာင့္ အသံေသးေသးေလးျဖစ္ျဖစ္ ၾကားရေအာင္ျပတင္းေပါက္နားကို အသည္းအသန္တိုးေနၾကတယ္။

ေက်ာင္းလူဆိုးႀကီးက အဆူခံေနရတာလား?!

ဖာ့ခ္ ဒီသတင္းက အံ့ဩစရာေကာင္းလိုက္တာ။ တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္လက္ဆင့္ကမ္းသလိုမ်ိဳး လ်င္ျမန္စြာျပန႔္ႏွံ႔သြားၿပီး တစ္ထပ္လုံးသိသြားၾကတယ္။

ေကာ္ရီတာမွာ ထြက္ၾကည့္ေနၾကတဲ့သူေတြလည္း တိုးမ်ားလာတယ္။ ဟဲ့ခ်န္းမင္အၾကည့္ခံရတာေၾကာင့္ သည္းမခံႏိုင္ေတာ့ဘဲ အကုန္သုံးကို သိမ္းက်ဳံးၿပီးတစ္ခ်က္ၾကည့္ေပးလိုက္တယ္။ ခ်က္ခ်င္းဆိုသလို လူတိုင္းေနရာေပါင္းစုံကို လူစုကြဲသြားၿပီး သူတို႔အတန္းေတြထဲ ျပန္သြားၾကေတာ့တယ္။