ကျောင်းလူဆိုးလေးက လာကြိုက်နေတာ ဘယ်လိုလုပ်ရပါ့ [ဘာသာပြန်] {Complete}

အပိုင်း - ၅၉

{Zawgyi}

•အဲ့လူက ကိုယ့္ထက္ၾကည့္ေကာင္းလား? ဟမ္?•

အားရသြားေတာ့မွ သူတို႔ႏႈတ္ခမ္းေတြ ခြာလိုက္ၾကတယ္။

“အဝတ္အစားေတြယူလာလား?” ႏွစ္လိုဖြယ္ေကာင္းတဲ့ေလသံနဲ႔ေမးလိုက္တယ္။

ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္ပုံေလးနဲ႔ က်ီေလ်ာင္ေခါင္းရမ္းျပကာ “ဟင့္အင္း မင္းက အဝတ္အစားယူလာဖို႔ ေျပာလည္းမေျပာဘဲနဲ႔”

သူရွာၾကည့္တုန္းက မီယသေဘာကၤ ဒီၿမိဳ႕ရဲ႕ဆိပ္ကမ္းမွာပဲ ဆိုက္ကပ္တာေၾကာင့္ သူတို႔ေတြ ညရႈခင္းၾကည့္ၿပီးတာနဲ႔ ျပန္လာလို႔ရတယ္ဆိုၿပီး ထင္ခဲ့တာ။ သူတို႔က ညအိပ္သြားၾကမွာလား?

ဟဲ့ခ်န္းမင္ ဉာဏ္မ်ားစြာၿပဳံးၿပီး သူ႔နားကို ကပ္ၿပီးေျပာလိုက္တယ္ “အဲ့တာဆိုလည္း ကိုယ့္ဟာဝတ္ေပါ့”

က်ီေလ်ာင္က သူ႔အဝတ္အစားေတြဝတ္ထားတာကို ျမင္ခ်င္လို႔ တမင္တကာမေျပာလိုက္တာ။ သူ႔အၾကည့္ေတြက ေအာက္ပိုင္းကို ဆင္းသြားတယ္။ တဖက္ေကာင္ေလးရဲ႕ ေဘာင္းဘီေအာက္က ရွည္သြယ္သြယ္ေျခေထာက္ေလးေတြက ၿပီးခဲ့တဲ့တစ္ေခါက္တုန္းကခံစားခဲ့ရတဲ့ အူလႈိက္သည္းလႈိက္ခံစားခ်က္ကို ျပန္သတိရေစတယ္။ ဒီညေတာ့ ေကာင္းေကာင္းႀကီးအသုံးခ်ေပးရမယ္!

သူတို႔ေတြ ေဘးခ်င္းကပ္ေလွ်ာက္လာခဲ့ၾကတယ္။ ဟဲ့ခ်န္းမင္ သူ႔လက္ကို က်ီေလ်ာင့္ပုခုံးေပၚတင္ကာ ေကာင္ေလးရဲ႕ညႇပ္႐ိုးေလးကို သူ႔လက္မနဲ႔ ထပ္ခါထပ္ခါပြတ္ေနတယ္။

က်ီေလ်ာင္ယားက်ိက်ိျဖစ္တာေၾကာင့္ သူ႔ရဲ႕ဂနာမၿငိမ္တဲ့လက္ေတြကို တြန္းထုတ္လိုက္တယ္။

ဟဲ့ခ်န္းမင္ခ်က္ခ်င္းမေက်မနပ္ျဖစ္ၿပီး ဆူပုတ္သြားတယ္ “ကိုယ့္ကိုဘာလို႔ ထိခြင့္မေပးတာလဲ?” သူ႔ေလသံက အခ်ိဳမစားရလို႔ စိတ္တိုေနတဲ့ကေလးလိုမ်ိဳးျဖစ္ေနတယ္။

က်ီေလ်ာင္သက္ျပင္းသာခ်မိေတာ့တယ္။ ဒီေကာင္ေလးက အရမ္းကိုေတာက္တဲ့တစ္ေကာင္လို လိုက္ကပ္တတ္ၿပီး ကေလးဆန္တယ္ဆိုတာ အရင္တုန္းက ဘာေၾကာင့္မ်ား သတိမထားမိရတာလဲ? သူ႔ရဲ႕ဘယ္ဘက္လက္က လက္ငါးေခ်ာင္းကိုဆန႔္ထုတ္ၿပီး ဟဲ့ခ်န္းမင္ကို အဓိပၸါယ္ရွိရွိၾကည့္လိုက္တယ္။ ေက်နပ္သြားတဲ့ပုံေပၚတဲ့ဟဲ့ခ်န္းမင္က သူ႔လက္ေခ်ာင္းေတြနဲ႔ ခ်ိတ္ဆက္လိုက္တယ္။