"စာၾကၫ့္ရမယ္ စာၾကၫ့္ရမယ္ စာၾကၫ့္ရမယ္Perth"
စားပြဲခံုေပၚ လက္ကိုအလ်ားလိုက္ျဖန႔္တင္ပီး ထိုလက္ဖ်ံေပၚသို႔ ပါးအပ္ထားလိုက္ကာ အရိုးမပါသကဲ့သို႔ တကိုယ္လံုးကို ေပ်ာ့ေခြထိုင္ေနမိသည္....ေဖာင္တိန္ႏွင့္ စားးပြဲအားတေတာက္ေတာက္ေခါက္ရင္းးးး
၁၀ရက္ေလာက္နီးနီး အတန္းေတမတက္ျဖစ္ခဲ့တာမို႔ စာေတကပံုေနပီပင္...ပီးေတာ့ ဒီတေခါက္စာေမးပြဲက ေနာက္ဆံုးလို႔ေျပာလို႔ရသည္...အရမ္းႀကီးမနီးေသးေပမဲ့ စိတ္ေတလြင့္ခ်င္တိုင္းလြင့္ေနသၫ့္ သိပ္ေတာ္သၫ့္သူ႔အတြက္ ကုန္းရုန္းလုပ္ကာမွ မီေလာက္မွာမို႔.....
"ေက်ာင္းေတပ်က္ထားေတာ့ အဆင္ေျပေနပါ့မလားးး အရမ္းမ်ား ပင္ပန္းေနမလား"
အႀကိမ္ေပါင္းမ်ားစြာ ေတြးေနခဲ့ရသၫ့္ အေတြးကို ႏႈတ္မွတတြတ္တြတ္ ဖြင့္ဟမိေတာ့ ေလပူေတကပါ အေဖာ္အျဖစ္ ထြက္အံက်လာသည္...
"ငါကသာ လြမ္းေနတာ သူကP'Bowနဲ႔ ေပ်ာ္ရင္ေပ်ာ္ေနေလာက္မွာ"
ထိုင္ခံုေပၚ ဇက္ကိုေနာက္ျပန္လွန္ခ်ပီး မ်က္လံုးစံုမိွတ္လိုက္ေတာ့ P'Bowနဲ႔ စာလုပ္ရင္းရယ္ေမာေနသၫ့္ ပံုရိပ္ေတက တစ,စီေပၚလာသည္...
'ဒီစိတ္နဲ႔ ရူးေတာ့မွာပဲ....ဟူးးးးး"
"စာမလုပ္ဘဲ ဘာလုပ္ေနတာလဲ"
'အာ ခုငါနားေတပါမူမမွန္ေတာ့ဘူး'
လက္ဝါးႏွစ္ဖက္နဲ႔ မ်က္ႏွာကိုအုပ္ထားပီး ေခါင္းခါေနရသည္...အဲ့စူစူေအာင့္ေအာင့္ ေလသံႀကီးကို ျပန္ၾကားေနရတယ္လို႔....
"ေျပာေနတာ မၾကားဘူးလား စာလုပ္လို႔! ဒီေကာင္စုတ္ေလးကေတာ့"
"ဟင္ ငယ္.."
မ်က္ႏွာကို အုပ္ထားတဲ့ လက္ႏွစ္ဖက္ကို အုပ္ကိုင္ဆြဲဖယ္လာတဲ့ အိအိေနြးေနြး လက္ဖဝါးတခုေၾကာင့္ လူကရုတ္တရက္ ဝုန္းခနဲပင္မတ္တတ္ထရပ္မိသြားသည္...
"ငယ္..."
ဘာမွမေျပာႏိုင္ေသးပဲ ေရ႔ွကလူကို ရင္ခြင္ထဲ ဆြဲထၫ့္ပီး အသားကုန္ဖ်စ္ၫွစ္ထားလိုက္မိသည္...ဒီအဆိုးအဆာႀကီး ၀င္လာတာေတာင္မသိေလာက္ေအာင္ သူအေတြးမ်ားေနမိတာပဲ...
YOU ARE READING
Be in love❤️🖤
Literatura KobiecaPinson ?? Sonpin?? ..you can feel both! Nge & his naughty boy...