2.3

20.5K 2.3K 62
                                    

Zawgyi

ညတစ္ညမွာ ေကာင္းကင္မွ လွ်ပ္စီးေတြလက္ကာ မိုးႀကိဳးမုန္တိုင္း တိုက္ခတ္ၿပီး ေကာင္းကင္မွ မိုးေတြ႐ြာသြန္းလာခဲ့သည္။ အိမ္ထဲတြင္၊ ေျမျပင္ေပၚသို႔ ဖန္ခြက္ကထိၿပီး ျပန႔္က်ဲသြားတဲ့ အသံေတြ ထြက္ေနၿပီး ကြဲေၾကေနတဲ့ အသံေတြနဲ႔ ေအာ္ဟစ္သံေတြကို ၾကားႏိုင္သည္။

“ဒါဆို? ငါသြားတဲ့ ေနရာကို မင္းကိုဘာေၾကာင့္ ေျပာျပသင့္တာလဲ? မင္းက ငါ့ရဲ႕ခ်စ္သူပဲ ရွိေသးတယ္၊ ငါတို႔ လက္ေတာင္မထပ္ရေသးဘူး၊ မင္းက ငါ့ကိုထိန္းခ်ဳပ္ဖို႔ ေတြးေနၿပီလား? ေကာင္းၿပီ ခန႔္မွန္းၾကည့္၊ ဘာလဲ၊ ဒန္နီရယ္၊ အတိတ္တုန္းက မင္းလုပ္ခဲ့တာေတြကို လက္ခံခဲ့တဲ့လူက လြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္ႏွစ္အၾကာထဲက မရွိေတာ့ဘူး။ ငါအလိုရွိသလို သြားခ်င္တဲ့ ေနရာတိုင္းကို ႀကိဳက္တဲ့အခ်ိန္တိုင္း ငါသြားႏိုင္တယ္။ ဒန္နီရယ္၊ ငါသာ အလိုရွိမယ္ဆိုရင္ ငါဆႏၵရွိသေလာက္ ခ်စ္သူေတြ ႀကိဳက္သေလာက္ ထားႏိုင္တယ္၊ ငါညဘက္ အျပင္ထြက္ႏိုင္တယ္။ အဲ့ဒါက ငါ့ရဲ႕လြတ္လပ္မႈပဲေလ!”

အာဗန္ ကပန္းအိုးကို ၾကမ္းေပၚကို ပစ္ေပါက္လိုက္ၿပီး သူ႔မ်က္ႏွာကလည္း ေဒါသေတြနဲ႔ ျပည့္ေနသည္။ သူ႔စကားေတြက သူ႔ေဘးမွာ ေဒါသထြက္ၿပီး ပင္ပန္းေနတဲ့ အမူအရာေတြနဲ႔ ရပ္ေနတဲ့ ဒန္နီရယ္ ကိုဦးတည္ၿပီး ေျပာလိုက္သည္။

“အတိအက်ပဲေလ၊ ငါက မင္းရဲ႕ခ်စ္သူျဖစ္တာေၾကာင့္ မင္းဘယ္သြားမွာလဲဆိုတာကို မင္းကိုေျပာျပဖို႔ ငါဆႏၵရွိတယ္။ မင္းကို ခ်စ္တဲ့သူကို ေလးစားၿပီးေတာ့ အေၾကာင္းအရာ နည္းနည္းေလာက္ေတာ့ အနည္းဆုံးငါ့ကို ေျပာျပပါ၊ မင္းမွန္တယ္၊ မင္းမွာကိုယ္ပိုင္ လြတ္လပ္ခြင့္ရွိတယ္၊ မင္းလိုတာေတြကို အၿမဲတမ္းေပးခဲ့တယ္၊ ငါက မင္းကို အၿမဲတမ္း ခ်ဳပ္ကိုင္ထားတယ္လို႔ ဘာေၾကာင့္ထင္ေနရတာလဲ? ငါအၿမဲတမ္း မင္းကို အေကာင္းဆုံးေတြကိုပဲ ေပးခဲ့တယ္။ ဒါေၾကာင့္ မင္းဒီလိုစကားေတြကို ဘာေၾကာင့္ေျပာလဲဆိုတာ ငါနားမလည္ဘူး။ မင္းညတိုင္း အျပင္ထြက္ၿပီး ဘယ္ေနရာကိုသြားလဲ၊ ဘာကိုလုပ္လဲဆိုတာ ငါမသိဘူးလို႔ မင္းတကယ္ထင္ေနတာလား? ငါ့ေနာက္ကြယ္မွာ မင္းဘယ္သူနဲ႔ ရွိေနတာလဲ?”

𝑺𝒕𝒆𝒂𝒍 𝑻𝒉𝒆 𝑴𝒂𝒍𝒆 𝑳𝒆𝒂𝒅 (𝑴𝑴 𝑻𝒓𝒂𝒏𝒔𝒍𝒂𝒕𝒊𝒐𝒏)❲✓❳Where stories live. Discover now