𝑺𝒕𝒆𝒂𝒍 𝑻𝒉𝒆 𝑴𝒂𝒍𝒆 𝑳𝒆𝒂𝒅 (𝑴𝑴 𝑻𝒓𝒂𝒏𝒔𝒍𝒂𝒕𝒊𝒐𝒏)❲✓❳

5.11

Zawgyi

အုရွီဟီနာ က နာရိဇာဇဲနို ရဲ႕ေမးခြန္းအေပၚတြင္ ေတာင့္တင္းသြားသည္။ သူမခႏၶာကိုယ္ အစိတ္အပိုင္း အားလုံးက တုန္လႈပ္ၿပီး ေအာ္ဟစ္ေနၾကသည္။ သူမဘာသာေတာင္ သတိမထားမိပဲ သူမလက္ေခ်ာင္းေတြေတာင္ တုန္ခါေနသည္။

နာရိဇာဇဲနို ကကစားပြဲတစ္ခုကိုသာ ကစားေနေၾကာင္းကို သူမ သိသင့္ခဲ့သည္။ သူတို႔ေတြက ဘာေတြကို ဦးတည္ၿပီး လုပ္ေဆာင္ေနၾကလဲဆိုတာကို နာရိဇာဇဲနို ကေစာင့္ၾကည့္ေနခဲ့သည္။ အခုေတာ့ ေက်ာင္းရဲ႕ အႏၱရာယ္အရွိဆုံး လူေရွ႕တြင္ အ႐ူးလုပ္ခံလိုက္ရသည္။

"ငါ... ဇဲနို ငါ့ကို အခ်ိန္နည္းနည္းေလာက္ ေပးပါ။ အရင္က သတိေပးခဲ့တာကို ငါနားလည္ပါတယ္၊ ဒါကို ငါအျပည့္အဝ နားလည္ပါတယ္"

အုရွီဟီနာ က စကားကို ျမန္ျမန္ေျပာလိုက္ၿပီး နာရိဇာဇဲနို ကိုစိတ္ၿငိမ္သြားဖို႔ ျဖစ္နိုင္တဲ့ နည္းလမ္းေတြကို ႀကိဳးစားရွာေဖြလိုက္သည္။

"ဟီနာ ဒီလိုကိစၥေလးေတြနဲ႕ ငါ့ကို မေႏွာင့္ယွက္သင့္ဘူး" နာရိဇာဇဲနို ကေလွာင္ၿပဳံးနဲ႕အတူ သူ႕မ်က္လုံးေတြက ေတာက္ပေနသည္။ ပုခုံးေတြကို အနည္းငယ္ လႈပ္ရွားေနတဲ့ တန္ဒိုးရာခိမိ ကိုအၾကည့္တစ္ခ်က္ ပို႔လိုက္ရင္း နာရိဇာဇဲနို ကဆက္ေျပာလိုက္သည္။

"ငါဘာလုပ္ဖို႔ ဆုံးျဖတ္ထားလဲဆိုတာ မင္းသိမယ္လို႔ ငါထင္တယ္။ မဟုတ္ရင္ အနည္းဆုံးေတာ့ ငါလုပ္ခ်င္ေနတဲ့ အရာကိုေတာ့ သိသင့္တယ္။ ဒီေနရာကို ဘယ္လိုေရာက္လာလဲဆိုတာ မင္းမေမ့ဘူးမလား? ငါက တစ္ႏွစ္ေလာက္ တိတ္ဆိတ္ေနခဲ့တယ္၊ ငါျပန္ဆုတ္နိုင္တယ္၊ ဒါေပမဲ့ အခုငါအားနည္းေနတယ္လို႔ မဆိုလိုဘူး။ ငါ့ေနရာကို ျပန္လာဖို႔အတြက္ အခ်ိန္က်ၿပီလို႔ ထင္တယ္၊ မွန္တယ္မလား၊ ဟီန?"

အုရွီဟီနာ ကထိုစကားကို ၾကားလိုက္ၿပီး မ်က္လုံးေတြ ျပဴးက်ယ္သြားသည္။

မဟုတ္ဘူး! သူတို႔ ဘာလုပ္ခဲ့ၾကတာလဲ? နာရိဇာဇဲနို ကတစ္ႏွစ္ေတာင္ တိတ္ဆိတ္ေနခဲ့သည္။ ဒီတစ္ႏွစ္မွာ သူက တိုက္ပြဲေတြမွာ ဝင္မပါခဲ့ပဲ လူစီဖာကိုလည္း ဘာျပႆနာမွ မျဖစ္ေစဖို႔အတြက္ ထိန္းခ်ဳပ္ခဲ့သည္။