Creepypasty Tłumaczenie [PL]

Aiden

Wszystko to wydarzyło się pod koniec sierpnia 2008 r. Moi starsi kuzyni (którzy mają teraz osiemnaście lat) Angel i AJ bawili się ze mną jedną z tych tablic Ouija. Mając wtedy zaledwie dziewięć lat, nie sądziłam, że stanie się coś złego. I oczywiście, będąc czternastoletnimi nastolatkami, zawsze chcieliśmy się dobrze bawić i robić wszystko, co „niezwykłe", zanim się zestarzejemy.

W każdym razie wszyscy byliśmy w moim domu - który był dwupiętrowym domem z białej cegły, a Angel postawił już tablicę Ouija na stole, który znajdował się na dolnym piętrze domu. Gdy on i AJ układali rzeczy na dole, ja byłam na górze i oglądałam horrory, jak zawsze. Gdy film miał wkrótce osiągnąć punkt zwrotny, moi kuzyni wezwali mnie na dół. Na początku nie miałam pojęcia, co zamierzają robić, a moja ciekawość zwyciężyła, więc szybko wyszłam z pokoju mojego starszego brata.

„Hej, Alice, zejdź tutaj - mamy dla ciebie niespodziankę!" AJ krzyknął, gdy potknęłam się na schodach. Trzymałam się poręczy i ostrożnie schodziłam po schodach. Gdy w końcu dotarłam na dół, Angel wziął mnie za rękę i powiedział, żebym złapała krzesło i dołączyła do niego i AJ.

„Co robicie?" Zapytałam szybko. Angel i AJ spojrzeli na siebie i zachichotali. Natychmiast pomyślałam, że zamierzają wciągnąć mnie w swoją zabawę, więc po prostu stałam tam i patrzyłam, jak śmieją się w niekontrolowany sposób. „Powiedziałam ... co wy dwoje robicie?" Mój gniew zaczął mnie zalewać, gdy nadal się śmiali.

W końcu Angel wziął dużą ilość powietrza i odpowiedział: „ Lubisz zjawiska paranormalne?". Moja furia rozpłynęła się i wkrótce została zastąpiona wielkim podekscytowaniem.

"Tak!" Krzyczałam radośnie. AJ następnie stanął obok Angela i powiedział: „Dooobrze ... Czy byłabyś zainteresowana dołączeniem do nas na naszej małej„ pogawędce "z nieumarłymi? Dodał przy tym oferty lotnicze. Nie mogłam nic mówić, bo byłam naprawdę zszokowana, więc skinęłam głową i usiadłam przy stole.

Następnie zauważyłam tablicę z różnymi literami i cyframi oraz tekst „GOOD-BYE" w dolnej części tablicy, a słowa „TAK" i „NIE" w jej górnych rogach. Angel i AJ usiedli wokół stołu. Zauważyłam trójkątny przedmiot na środku planszy. Spojrzałam myląco na Angela, a potem na AJ. "Co to jest?" Powiedziałam wskazując na przedmiot. Zignorowali moje pytanie i po prostu kazali mi położyć na nim palce.

Właśnie gdy miałam zapytać, co muszę zrobić, AJ powiedział głośno: „KIM JESTEŚ?" Minęło kilka chwil, a AJ powtórzył pytanie bardziej huczącym głosem. Minęły sekundy, potem minuty. Zdenerwowałam się, aż trójkątny przedmiot zaczął się poruszać. Trochę spanikowałam, ale potem powoli się uspokoiłam. Powoli przesunął się na literę „A", a następnie na „I"... około minuty później Angel zapisał litery.

„Myślę, że ten duch to ON... Nazywa się Aiden", powiedział Angel, podnosząc kawałek papieru, który czytelnie powiedział: „AIDEN" powoli literami. AJ następnie zadał kolejne pytanie: „Ile masz lat?" Po raz kolejny obiekt zaczął  powoli przesuwać się w kierunku liczb. Został umieszczony na „1" i „5".

„Czy masz piętnaście lat?" Już zaczęłam się bać. Dreszcz przebiegł po moich plecach, gdy trójkąt znów zaczął się poruszać. Ostrożnie wylądował na „TAK". Od tego momentu wszystko zaczęło się nasilać. Aiden powiesił się z powodu depresji, przez którą przeszedł. Najwyraźniej zmarł w 2000 roku; kilka lat przed przeprowadzką mojej rodziny. Kiedy Angel kazał duchowi się pokazać, szklany wazon stojący za AJ spadł z komody i roztrzaskał się na milion kawałków. AJ wywrócił się i krzyknął na Angela.

Moi dwaj kuzyni zaczęli się przede mną wymieniać spojrzeniami. Patrzyłam, jak się kłócą. Chciałam im powiedzieć, żeby przestali, ale kątem oka dostrzegłam ogromny cień. Odwróciłam się szybko, ale zobaczyłam, że nie ma nic oprócz drzwi frontowych. Spojrzałam na moich kuzynów, którzy całkowicie ucichli. Oboje gapili się za mnie. Zwykle człowiek byłby zbyt przerażony, aby spojrzeć za siebie. Spojrzałam jednak za siebie i zobaczyłam wielką postać w  ciemności, unoszącą się za mną.

Krzyczałam z przerażenia, gdy postać zaczęła zbliżać się do mnie. Uderzył mnie piorun intensywnego zimna i siedziałam tam, trzęsąc się w niekontrolowany sposób. „ZOSTAW JĄ W SPOKOJU, AIDEN!" Angel krzyknął ze złością, gdy podnosząc mnie z podłogi i biorąc w ramiona. Niektóre ramki wiszące na ścianie spadły, gdy tylko Angel skończył zdanie. Spojrzałam na AJ, którego skóra była pozbawiona wszelkich kolorów. Jego oczy były szeroko otwarte ze strachu. Przełknął ślinę, a potem krzyknął: - WYNOŚ SIĘ STĄD AIDEN

W niskim głosie wyraźnie usłyszałem, jak Aiden mówi: „CHCĘ DZIEWCZYNĘ!" W tym czasie wpadłam w panikę. Mocno zamknęłam oczy i poczułam lodowate powietrze na twarzy. „Daj mi dziewczynę!" Słyszałam, jak niski demoniczny głos znów krzyczy. Znowu krzyknęłam ze strachu. Usłyszałam głos Angela krzyczący: „Odejdź, AIDEN! ZOSTAW NAS!"

Usłyszałam kolejny niski głos z początku go nie rozumiałam, ale potem Aiden powiedział: „ZOBACZYMY SIĘ WKRÓTCE... Och, JESZCZE WCZEŚNIEJ". Czarna postać szybko zniknęła. Zimne powietrze opuściło cały pokój. Angel i AJ stali tam, z nogami unieruchomionymi na podłodze. To jest szalone! Pomyślałam sobie. A co jeśli naprawdę wróci?

Minęły dni, potem zmieniały się w tygodnie, potem w miesiące ... I wreszcie w lata. Nie widziałam Aidena od trzech lat ... To było 21 grudnia 2012 roku, kiedy w końcu go znowu zobaczyłam. Nie był tak agresywny jak wcześniej. Moi kuzyni wciąż boją się Aidena ... Nie znaczy on żadnej krzywdy dla nikogo z nas. Właściwie dogadujemy się naprawdę świetnie. Mówi do mnie, kiedy jestem smutna ... Uspokaja mnie, gdy jestem zła ... Jest naprawdę dobrym przyjacielem ... Jest tutaj ze mną właśnie w tej chwili ...