Love Of Dusk

Kabanata 3

Kabanata III
Shunyie Escueta

Maaga pa lang ay gising na ako dahil sa aking alarm. Kailangan kong maagang magising para makasabay pa kami ni mama.

Agad akong nagmadali mag-ayos sa aking katawan at agad na bumaba. Pababa pa lamang ako ay agad kong nakita sa malayo ang isang pamilyar na lalaki na hindi ko aakalain na andito. Ang aga aga nandidito iyang lalaki iyan?

"Anong ginagawa mo dito?" Napalingon silang dalawa sa akin. Agad ngumiti si Lennox.

"Hi, morning." He replied. Napatingin ako sa mama ko.

"Goodmorning, mama." Lumapit ako sa kanila and kissed her cheeks.

"Morning anak. Andito na ang sundo. Simula ngayon ay siya na ang susundo sayo dahil ayoko naman lagi ka na lang nagcocommute." Nanlaki ang mata ko sa sinabi ni mama.

"What? But, mama! Kaya ko na ang sarili ko."

"I know, anak. But it is better if you have a car, since you don't have a car because you said that you can commute which is I don't agree with it because it's too dangerous for you, still, it is better if you have a friend who's willing to give a ride. Right, Lennox?" Lennox smiled.

"Yes, tita. I am willing to do anything just for Auria." Ang plastik. Gusto mo lang makita si mama.

"Kumain na kayo, the breakfast is ready. And by the way, mawawala ako ng mga ilang araw dahil may shooting ako sa ibang bansa."

"Okay, mama."

"Sige, mauna na ako sa inyong dalawa. Ingatan mo na lang ang anak ko, Lennox."

"Opo, tita. I will." Lennox smiled and mom replied with a smile too. Ew.

Nang nakaalis na si mama sa aming paningin ay agad ko hinampas ng di gaano kalakas ang kamay niya na nakapamahinga sa lamesa.

"Ouch," daing niya ngunit nakangisi. Muntik ko na siyang mahampas ulit dahil sa kanyang ngisi. Grr!

"Anong pinaplano mo, hah?! Ikaw ang nag-suggest nito kay mama, ano? Para makita siya? Ibang klase ka."

"Why? I just suggest something that it will benefit for us. You, to have a free ride and me, to see your mom. Ang talino ko, hindi ba?" Napairap na lang ko sa anyang sinabi. He's insane.

"Just so you know, hindi papatol ang mama sayo. Mandiri ka nga sa sarili mo. Nakakadiri ka."

"Bakit? Ayaw mo ba akong maging daddy?"

"Dream on, Farquar!" He chuckled and the annoying smirked still plastered in his lips. Dang him!

I'm not kinda like this. Cursing a someone because of frustration, hitting someone because of my anger. Hays. I don't know what to do anymore to this man. He's so annoying.

"I will, my daughter." I glared. He laughed. So annoying.

"Ibaba mo na lang ako sa kanto. Ayoko pagkaguluhan dahil lang sa isyung walang kwenta."

"Anong meron sa kanto at bakit lagi na lang ganoon?"

"Shh.. Sumunod ka na lang." he sighed.

Nagpatuloy kaming ganoon sa set-up. Susunduin niya ako sa bahay at ihahatid sa school then hatid niya din ako pagka-uwian.

Since maaga lagi ang uwian namin at siya naman ay may isang subject pa bago umuwi ay lagi akong nakiki-set in gusto gusto ko rin kasi dahil nga engineering ito. Pangarap ko ang maging engineer balang araw pero ayaw ni mama dahil ako daw ang magmamana ng kompanya kaya balewala lang daw ang pageengineer ko dahil ang bagsak k pa din ay sa kompanya namin.