Love Of Dusk

Kabanata 31

Kabanata XXXI
Isla Re Sequeira at Isla Re Veles

I lied.

I lied to him.

I'm such a bad liar.

I am so bad to hurt him like that. 

It's my fault. But I couldn't stop hurting for what he said. He's letting me go, now.

This is what I want but, it's strange to feel this. I want to do this but it hurts me like hell. It stings in my chest to hear his every of his words.

He doesn't want me anymore. He wouldn't care for me anymore. I push him away. I pushed his button so bad. And this is the consequences sa mga ginawa ko sa kaniya.

"A reminder for you, Ms. Perez. Kung hindi ako masaya, hindi ka din dapat maging masaya. Kailan man ay hindi kita hahayaan na maging sumaya. That is a curse." He said in cold and stern voice. I gasped.

"G-Goodbye, Lennox." He frowned.

"I hate goodbye's. Kung aalis ka,  umalis ka na. Hindi iyong pinapatagal mo ang pag-stay mo dito. Ayaw na kitang makita pa ulit. Huwag ka ng babalik sa akin. Umalis ka na."

I whispered more.

"Don't cry. No one will wiped your tears but only you. Only you. Leave girl. I don't want you anymore."

Iyan ang mga salitang huling narinig ko sa kaniya. Hanggang sa pagbaba ko ay iyak at iyak pa din ako. Ginusto ko ito diba? Pero bakit ang sakit? Bakkta ko nasasaktan kung ginusto ko pala ito? Pwede ba maging ganoon? Diba dapat kapag ginusto magiging masaya ako? Magiging masaya din ako.

"Paki lagay na lang po sa taas ang mga ito."

"Sige po, Ma'am." Kinuha nila ang bag ko.

"You can borrow this car, Alicia, if you want. 'Yan na ang gamitin mo para maka-uwi ka sa inyo. Malayo pa naman ang inyo."

"P-Pero, M-Ma'am."

"Sige na. Use it. Saka mo na lang ibalik iyang kotse. Hindi ko naman din ginagamit iyan dito."

"O-Okay po, Ma'am. Salamat po talaga." I smiled to her at pumasok na sa loob.

Ngayon ang alis ko papuntang Siargao. Hindi ko na ulit siya makikita. Hindi na kami muli magkikita katulad ng gusto niya. I fibally set him free. He finally set me free. Ito ang mas nakakabuti para sa amin dalawa.

"Hello po, Madam. Welcome po sa La Costa Resortir Isla Re Veles."

"Thank you." Binigyan pa nila ako ng panghandog sa mga turista.

"May ipinahanda pong kwarto si Madam Aurora sa inyo."

"Mayroon kaming bahay dito diba?"

"Ah, opo Madam."

"Ano nga pala ang pangalan mo?"

"Ay oo nga po pala! Hindi na po pala ako nagpapakilala sayo Madam." Nag-ayos siya at umayos ng tayo. "Ako nga po pala si Nila. Ang magiging personal na assistant po."

"Hi, Nila. Alam mo naman kung saan ang bahay namin, diba? Gusto ko lang sana makita ang bahay namin dito."

"Sige po, Madam. Malapit lang naman po ang sa inyo dito po sa La Costa Resortir Isla Re Veles."

Malapit nga lang dito. Pwede na ngang lakarin na lang. Mas maganda kung ganito na lang pala.

"Madaming mga turista ang pumupunta po dito ngayon, Madam. Malapit na po kasi ang Summer. Usually po ganito, kapag malapit na ang summer." Napatango naman ako sa sinabi niya