Love Of Dusk

Kabanata 43

Kabanata XLIII
Mi Eos

Maaga na at maingay na ang aking phone sa sunod na sunod na tawag.

"Auria.. Your phone." Nakahiga pa din ako sa kama habang si Lennox ay naka-upo sa aking tabi at inlahad sa akin ang aking phone.

I groaned.

"It's Lia. Just anwer na lang. I'm sleepy."

"Okay..." Minutes after. Nanatiling nakapikit ang aking mata pero gising na ang aking diwa.

"Kailangan mo ng gumising. 8:30 na." Dahil doon ay nagising ako at pinilit tumayo.

"Kumain ka muna at ako na ang magpapaligo sayo." I pouted. Gusto ang kaniyang idea.

"You cooked?" He nodded.

Kukunin ko na sana ang kutsara at tinidor ng may napansin akong kakaiba sa tabi nito.

Maganda..iyon. Sobra.

Hindi ako makapaniwalang tumingin sa kaniya. Nagtatanong aking mata. Nangingilid ang luha sa aking mata. Hindi makapaniwala tiningnan ang bagay na iyon.

I look at him. He smile at me.

"Do you want me to change your name into mine? Breathe, if it's a yes. Then don't, if it's a no." Natawa naman ako sa sinabi niya but his face remain serious.

Oh my, Lennox!

"Seriously?" Hindi ko makapaniwalang tiningnan siya. He nod at me like a kid. Innocent.

"Lennox.." Suminghap siya.

"You're breathing, baby. It's mean yes." He said softly reflecting on his eyes.

"Like it's a choice, Lennox!" His face remain serious.

"Tell me, am I forcing you? Tell me. I ca-" I cut him off and kiss his lips.

"It's yes, baby. A big yes." Ani ko habang nakatingin sa kaniyang magagandang mata.

Slowly, smile crept on his face. Napabuga siya ng hangin sabay tawa. Hindi makapaniwala sa kaniyang narinig. Nilingon niya ako at lumapit siya akin.

"Can you say it again?" Ang kaniyang boses na napakalambing ay ngayon ay nagsusumamo.

"Yes, baby. I will marry you." He utter curses and hugged me tightly.

"Close your eyes, Auria." He said. Tila'y alipin na sumunod sakaniya at hinihintay ang kaniyang sunod na gagawin.

Inaasahan ko ang malambot niyang labing dumapi sa akin ngunit iba ang aking naramdaman. Isang malamig ngayon ang nakapalibot sa aking palasingsingang daliri.

I open my eyes. Galak at saya ang nangingibabaw sa akin ng makita kung ano ang nasa aking daliri. Isang kulay pilak na may katamtamang laki na kumikinang na bato ang nakapaibbaw dito. Maganda. Hindi maalis ang paningin ko doon.

"You'll like it?" He asked. I nod and smile at him.

"Thank you! It's so beautiful, Lennox!" And I hugged him.

"I'm glad you like it. Thank God." and he circle his arms around me. Hugging me completely.

"Lennox. Iyong pagkain, baka matapon." Agad naman siyang humiwalay sa akin.

"I'm sorry, baby. You can eat na. Here." At sinubuan niya pa ako. Sinubukan ko naman siyang pigilan pero hindi nagpa-awat kaya hinayaan ko na lang.

Pati pa ang kaniyang kaninang pagpapaligo sa akin ay hindi ko na hinayaan pa.

"I can do it, Lennox. Just fix yourself."