Taming the Wicked Clyde Heart Blumer (BBHS2) ✅

Kabanata 12

Better than Bitter

"What was that!?" Inis kong tugon habang tinatapos ang iilang papeles na meron ako sa mesa.

"Theresa, I need a break. Ikaw muna rito."

Tumango na siya. Kailangan kong lumabas dahil kung hindi ay baka lalabas ang tunay kong ugali sa ina ni Clyde. Hindi ako experto sa pakikipag plastikan. Malapit na!

"Your Mom and you are psychopath!" titig ko sa singsing na nasa kamay ko.

Why can't I have peace? This is my hometown for Christ sake! What I have now is purely anger. Oo galit ako, galit na galit ako sa sarili ko. Iniwan ako ni Vincent ng wala man lang closure at nagpakasal sa iba. Nakilala ko naman ang taong ito na walang puso. Offering a stupid proposal at sumang-ayon naman ako. Hindi ako nag isip kasi nga tanga! At broken hearted ako gaga!

ISINANDAL ko ang ulo sa counter table rito. Tumunog ito at naku agad ang atensyon ni Tita Imelda. She owns this Café shop.

"What's wrong, Serenity?"

Tita Imelda is on her 50's, para ko na siyang ina. I've known her for all my life. At dito ako palagi nakatambay sa Café Shop niya. Matalik na kaibigan siya ni Mama.

"Wala. I'm just totally drained 'yon lang!"

"Gusto mo ba straight black, hija?" sa malambing na tugon niya.

"Yes please, Tita. I want it really really bitter!" pabagsak kong tugon. Natawa na agad siya.

"Who's giving you a hard time, hija?"

"Si Clyde!"

Without even thinking I uttered his name. Huh, ang tanga lang din talaga!

"Who's, Clyde?" napahinto siya sa ginagawa.

"Oh, sorry, Tita. Some psycho that I meet few days ago," saad ko ng wala sa sarili.

Tita Imelda is my secret keeper. Dahil wala rin kasi siyang anak kaya naging anak-anakan na ang turing niya sa akin. Mabait siya at naiintindihan niya agad ako sa lahat ng bagay. Naging karamay ko rin siya sa lahat ng problema ko.

"I see. Siya ba ang dahilan niyan?" Turo ng bibig niya sa kamay ko.

The engagement ring! My goodness! Nakita na rin niya. Tinitigan ko na ito ng wala sa sarili at napailing pa.

"It's very beautiful and it suits you," ngiti ni Tita Imelda.

"Huh? Really, Tita? " ismid ko.

"It's not a real proposal, Tiya."

"You two will get there."

Get there? Si Tita talaga parang fortune teller kung makapagsalita. Napailing na lang ulit ako.

"We're not getting there, Tita. We'll divorce after six months once we get married."

Napahinto na siya sa ginagawa at maingat na nilapag ang kape sa harapan ko.

"Here, hija. Inomin mo muna."

"Salamat, Tita." Ininom ko agad ito.

"Ang tamis! Di ba sabi ko dapat mapait"

Natawa na siya. "Serenity, you need that. You're stress, hija. And having a sweet one will make you feel better than bitter," ngiti niya.

"Ewan ko sa 'yo, Tita. Kahit kailan patawa ka talaga."

I didn't complain anymore. I just drink it and it's not bad after all. I do feel better.

"Tita huwag mong sabihin kay Mama ha. I mean, about all of this. Wala kasi siyang alam, at ayaw ko siyang mag alala."