Taming the Wicked Clyde Heart Blumer (BBHS2) ✅

Kabanata 7

Mr. Wicked rules

Nang bumukas ito ay nasa ikatlong palapag na kami. Una na siyang lumabas at sumunod na ako. I allow a few feet distance between us and I'm behind him. Baka kasi naasiwa siya na makikisabay ako sa kanya. Binuksan na niya ang pinto at pinapasok akong una.

It's a private room with a decent set up table for two. It's for a couple who wish to talk and dine-in privately. Pinaupo niya ako at saka pumwesto na siya sa harapang silya. Maya't maya'y may pumasok na waiter.

"As usual, Jay," matigas na tugon niya.

"Okay, Sir." At umalis din ito.

Napaisip tuloy ako. As usual? Ano iyon? Napailing ako sa sarili. E, ano pa nga ba? Ang mga babae siguro na dinadala niya rito ay as usual na order. Tumpak! Isip ko.

Pagkatapos ay pareho kaming natahimik. Limang minutong walang imikan. Mahaba na ito para sa akin. It's probably the most torturing scene I have in my life. Pero nakayanan ko at kakayanin ko pa. Dumating na ang order namin. Maiging inilagay nang waiter ang order namin.

"Is it well done?" nagtanong ako. Kasi naman hindi ako tinanong kanina.

"Yes, Ma'am."

Pagkatapos ay lumabas na siya. Malugod ko muna siyang pinagmasdan sa ginawa. After he put the table napkin on his lap. He then started slicing his steak. Napaawang ang bibig ko nang makailang ulit niya itong hiniwa-hiwa. Bakit?

"Here, have it."

In an instant he grab my plate and exchange it to his. Para may kung anong namumuong kakaibang pakiramdam sa kaloob-looban ko. He's a gentleman after all.

"Thank you."

And then we started our meal together. Maganda na sana kung hindi lang siya nagsalita.

"My first rule: No Eavesdropping. Don't you dare to do that again. I'll forgive you this time."

Bigla na akong nabilaukan at mabilis na ininom ang tubig ko.

"I'm sorry... Hindi ko sinasadya na makinig sa inyo," hiyang tugon ko.

Bakas pa rin ang galit sa mukha niya, na parang binuhos lang ang lahat ng galit sa paghiwa nang kanyang steak sabay subo.

"My second rule: Don't interfere in my private affairs."

Tumango-tango lang din ako habang nakanguya sa sarili. Ang sarap ng karne!

"Fair enough," sa maluwag na sabi ko.

"My third rule: You go-on your way. I go-on my way. In short, don't get involved in my personal life."

I still nod. "I don't intend too," taas kilay ako. Wala akong pakialam sayo! isip ko

"Good," sabay lunok niya.

"My fourth rule: Don't touch me."

Napanganga akong nakatitig sa kanya. Sa hindi ko malamang kadahilanan ay hindi ko maintindihan ang ibig niyang sabihin.

"Don't touch me is the same as don't get close to me, Serenity. I'm not friendly towards you," sa tindi ng titig niya at napalunok na ako.

"We will only be married legally on papers. We will get a divorce after six months and you will be compensated financially. You will have your own suite in my mansion with a separate kitchen and room. After the divorce we will go on to our separate ways and go back to our normal lives. If you like it, then it will be settled. It's easy."