We meet again, Binibini.

Kabanata 13

Hunyo 26,1889

"Hindi!!!"sigaw ko.

"Isa lamang palang panaginip"hinihingal kong sambit dahil muli na naman akong nanaginip ng hindi makatarungang pagpatay.

Pinunasan ko na lamang ang aking pawis na halos paliguan ako. madilim pa rin ang paligid,kasalukuyang nasa tahanan ako ng mga hernadez at dito na ako natulog malapit sa kwarto ni justine dahil na rin sa pagbabantay ko kay justine na wala pa ring malay hanggang ngayon...kahit kasiguraduhan na magigising pa siya ay wala kaming alam.

Tumayo ako sa pagkakahiga ko sa higaan
Upang uminom ng tubig,dahil pati laway at tubig ng katawan ko ay tila natuyo. Dahan dahan kong sinara yung pinto ng kwarto ko at dahan dahan ring naglakad pababa papuntang kusina. Nang makarating na ako sa ibaba sumilip muli ako sa itaas kung may nagising ba ako para akong magnanakaw na mabilis na tumakbo papunta sa kusina at agad na kumuha ng baso saka kumuha ng tubig sa banga at walang hinto ko itong ininom.

"Hayyyyy salamat"sambit ko ng makainom ako ng tubig para akong sira na nakahinga ng maluwag dahil sa pinanggagawa ko.

Babalik na sana ako sa aking silid ng bigla akong makarinig ng tugtog malapit sa pinto ng likod bahay, may kung ano doon...at dahil chismusa ako pinakinggan ko ito pero agad namn akong napangiwi dahil sa tinutugtog niya.

"Ang sakit namn sa tenga"pabulong kong angal. Naglakad ako palapit para malaman kung sino yung tumutugtog na iyon,binuksan ko ng kaunti ang pinto at sumilip rito.

Napangiti namn ako ng bahagya ng makitang si dom pala iyon at nakaupo sa upuang bato kaharap ng balon na pinagkukunan ng tubig ng buong Hacienda, hawak niya ang gitara at tila pinag aaralan ito kung paano patugtugin.

Saglit pa akong nakasilip sa pinto at pinagmamasdan lamang ang kaniyang ginagawa hanggang sa hindi na ako natutuwa sa pagtugtog n'ya at paggamit sa gitara,ginagawa niyang laro at pinapatugtog ito sa maling liriko kung kaya't lumabas na ako at nakataas kilay na lumapit sa kaniya saka nagpamaywang sa harapan niya.

"Ano kaya? Ganto ba yun?"tanong ni dom sa sarili niya at kinalabit muli ang gitara,naiinis na ako dahil parang hindi niya alam na nasa harapan na niya ako kainis manhid talaga.

"Akin na nga! Hindi ka naman marunong tumugtog"bulyaw ko sa kaniya at inagaw ang gitara. Gulat naman siyang tumingin sa akin na para bang nakakita ng multo.

"A-anong tinitingin t-tingin mo dyan?"naiilang kong sambit dahil masyadong direkta sa mata ko ang pagtingin niya sakin.

"K-kanina k-ka p-pa dyan?"utal niyang sambit kaya tumango ako saka tumingin sa paligid.

"Bakit may iba ka pa bang kasama rito?"pabulong kong tanong at muling tumingin sa paligid saka tumingin ng diretso sa kaniyang mata na para bang natatakot.

"W-wala...ba't ka narito?"tanong n'ya saka umiwas ng tingin sakin at binaba n'ya yung hawak kong  gitara sa tabi n'ya.

"Ikaw dapat ang tatanungin ko n'yan,bakit nandito ka ng dis oras ng gabi"tanong ko saka ngumisi.

"Madaling araw na"sambit n'ya na nagpawi ng ngisi ko,madaling araw na pala? Bakit parang gabi parin haiyst.

"A-ah sabi ko nga madaling araw na-ay teka ano pala yung tinutugtog mo? Hindi ka ba marunong tumugtog ng gitara?"tanong ko sakaniya ngunit umurong lang sya ng upo at sininyasan n'ya pa akong umupo dun kaya umupo namn ako sa tabi n'ya,kinuha nya yung gitara sa tabi nya at muli itong kinalabit.