You're Still Mine

Chapter 27

"Kanina ka pa dito?" Rowell asked Richard.

"Hindi, kagabi pa." He answered.

"Ah. Anong ginagawa mo dito?"

"Binantayan si Dawn. Nilalagnat siya, at wala siyang kasama." He said with a teasing tone.

"Ah. Sige salamat sa pag babantay, makakaalis ka na."

"Bakit mo ko pinapaalis ikaw ba may ari ng bahay?"

"Nang iinis ka ba?"

"Bakit naiinis ka ba?"

"Aba loko ka pala eh." Rowell said as he was about to punch him.

"Rowell." Dawn felt uneasy with the situation. She hold Rowell's hand trying to calm him.

"Ano ba yang inaabot mo kay Dawn?" Rowell asked.

"Gamot niya, kakasabi ko lang." He said and turned to Dawn. "Oh ito inumin mo ito mamaya ha."

"Sige na Richard, salamat sa pagbili ng gamot. Uuwi ka na hindi ba, hatid na kita palabas." Dawn said.

"Dawn, mag usap tayo mamaya ha." Rowell said before they leaved. "Ingat sa pag uwe pre."

"Sige." Richard simply replied. He doesn't want to leave but Dawn pulled him outside.

"Boyfriend mo yun, bakit hindi mo sinabi?"

"Kailangan pa ba?"

"Ano pa't naging kaibigan mo ako, tsaka tignan mo nga muntik pa akong suntukin kanina."

"Dahil ng iinis ka."

"Pang iinis ba yun? Sinasagot ko lang naman yung tanong niya."

"Umuwi ka na muna please."

"Ano yun? Ganun ganun na lang? Pag katapos nung kagabi papauwiin mo na lang ako?"

"Rich naman, please umuwi ka muna."

"Hindi ako uuwi, hindi kita iiwan sa lalaking yan noh. Baka mamaya kung anong gawin nun sayo."

"Ano naman iniisip mong gagawin niya sakin."

"Baka masaktan ka niya, baka magalit siya dahil mag kasama tayo. Nakita mo naman ang kinilos niya kanina."

"Hindi ako sasaktan nun."

"Wala akong tiwala sa taong yan dahil hindi ko pa siya kilala."

"Pero ako kilala ko na siya, hindi niya gagawin yun. Sige na umuwi ka na."

"Dawn hin..."

"Rich! Please, umuwi ka na. Ako ng bahala sa sarili ko."

"Sorry, nag aalala lang naman ako. Mag ingat ka ha. At please itext mo ako kung sakaling may mangyari."

"Hindi ako sasaktan ni Rowell, kilala ko siya. Sige na umalis ka na muna."

After Richard leaved, Dawn went back inside. She saw Rowell sitting at the couch massaging his own temple.

"Masakit ba ulo mo?" Dawn asked him as she went towards him and massage his head.

"Wag na okay na, upo ka dito sa tabi ko usap tayo." He said and hold her hands. "Dawn, may dapat ba akong ikabahala?"

"Wala, yung kanina, tinawagan siya ni Vice kahapon para samahan ako. Sobrang taas kasi ng lagnat ko, lalo na kagabi kaya hindi siya umuwi at sinamahan ako."