Chapter 54

770 24 25
                                    

"Ton, bakit hindi ka sumasagot kanina."

"Asan ka? Buksan mo yung gate niyo mag usap tayo."

"Sige sandali." Richard end the phone call then went outside to opened the gate. "Kasama mo pa si Dawn? Nasa loob ba siya ng sasakyan?"

"Wala hinatid ko na sa kanila. Lasing na naman eh."

"Oh bakit dumaan ka pa dito?"

"Mag uusap nga tayo. Teka gising pa ba si Andy?"

"Hindi na tulog na kanina pa. Halika muna sa loob." Richard said as they head inside. "Oh ano bang gusto mong sabihin sakin?"

"Umiiyak si Dawn kanina. Naalala mo yung sinasabi mo sakin na nakita mo siya dati?"

"Oo yung sinundan ko pa siya."

"Diba sabi ko sayo baka namamalik mata ka lang. Mali ako, kanina sabi ni Dawn bumalik siya talaga kasi handa na daw siyang patawarin ka, binalikan ka niya. Pero nakita niyang ikakasal ka na nga kay Andy."

"Bakit hindi niya ko kinausap nun?"

"Bro, maniwala ka sakin nasasaktan siya kapag nakikita niya kayo ni Andy. Mahal ka niya. Itigil mo na kasi yang kay Andy, ito na yung inaantay mo pwede mo ng makuha si Dawn."

"At ano? Iiwan ko sila Andy at si Dave? Ton hindi ganun kadali yun. Nakapangako na ako sa kanya."

"Ang tanga naman kasi ng desisyon mo eh, bakit ba kasi dinamay mo si Andy eh. Okay na kayo dati na mag kaibigan lang eh."

"Yun na nga. Nasabi ko na sa kanya na siya na. Dahil akala ko wala na 'kong pag asa talaga kay Dawn eh."

"Oh eh anong balak mo?"

"Hindi ko alam."

"Puntahan mo si Dawn, kausapin mo siya. Sabihin mo na yung totoo sa kanya."

"Paano si Andy? Si Dave?"

"Ang hirap ng sitwasyon mo. Basta bro, nasasayo ang desisyon. Sinabi ko lang sayo ang sinabi sakin ni Dawn."

While they were talking, Andy was hiding nearby listening to their conversations.

Ton leaved their house. And it takes couple of minutes before Richard decided. When she heard Richard was about to head upstairs she immediately went back to their room.

Richard sat on the side of the bed and looked at Andy who was pretending to sleep. He get his car keys when suddenly Andy moved and opened her eyes as if she just woke up.

"Oh Rich gising ka pa?" She asked and saw him holding his keys. "Aalis ka? Anong oras na ah."

"Emergency Andy sige na matulog ka na ulit.

"Emergency saan? Bakit anong nangyayari ba?"

"Andy makinig ka sakin ha. I'm sorry, mamaya ko na ipapaliwanag sayo."
___________________________

"Oh anong oras na ah, napatawag ka pa?"

"Nasan ka?"

"Pauwi pa lang, may inasikaso lang saglit bakit may problema ba?"

"Oo Rowell, galing dito yung kaibigan ni Richard kanina. May pinag uusapan sila tungkol kay Dawn, ngayon papunta na si Richard sa bahay ni Dawn."

"Bakit hindi mo pinigilan."

"Tingin mo makikinig sakin yun? Bilisan mo umuwi ka na kung gusto mo pang may Dawn na aabutan."

"Sige salamat."
___________________________

Richard was still outside the gate of Dawn's house. Thinking if he would continue or not. He tried to contact her phone but she's not answering.

He got off his car and pushed the doorbell. He waited for almost 15 minutes and decided to just go, when someone opened the gate.

"Anong oras na ah bakit nandito ka? Anong kailangan mo?" Rowell asked him immediately.

"Pakausap kay Dawn."

"Tulog na siya. Ano bang sasabihin mo?"

"Bakit ikaw ba si Dawn?"

"Ako ang boyfriend niya. Karapatan kong malaman kung ano ang sasabihin mo sa kanya."

"Wala akong pakielam sayo. Tumabi ka jan kakausapin ko si Dawn." Richard said trying to get inside but Rowell was stopping him.

"Ano ba, sinabi nang tulog na siya."

Richard ignored him and manage to got inside but Rowell was still stopping him.

"Gusto mo kasuhan kita ng trespassing!"

"Dawn!" Richard shouted thinking that Dawn might wake up if she heard him. "Dawn mag usap tayo!"

"Ang kulit mo din eh no." Rowell said and gave him a shot but Richard manage to moved away from his punch.

Richard hold him on his neck and gave him a shot also.

"Huyy ano ba yan! Tama na yan!" Vice said as he approached them and stopped the two from fighting. "Richard! Rowell! Ano ba! Baka magising si Rachel at Dawn sa ginagawa niyo eh! Tumigil na kayo ha! Hindi ko kayo kaya!"

"Vice asan si Dawn, pakausap ako sa kanya." Richard said.

"Huy Richard, anong oras na. Bukas na yan pwede ba? Sige na umuwi ka na muna."

"Hindi ako aalis hanggat hindi ko nakakausap si Dawn."

"Ah gusto mo pa ha!" Rowell said and punched him again.

They started the fight again until they went outside. Some guards who's doing their rounds saw them.

"Sir tama na po yan." One of them stopped the two from fighting.

"Sige isama na sila kung ayaw pa tumigil."

"Wait, I lived here. Yan ang paalisin niyo nang gugulo yan dito." Rowell said and pointed him.

"Sir tama po. Dito po nakatira si Rowell." Vice confirmed.

"Ah ganun po ba Ms. Vice. Pasensya na po sa abala ha." The guard said and turned to Richard. "Sir sumama na po kayo."

"Teka, may kakausapin pa ako eh." Richard said stopping them.

"Hindi kuya sige na po, wag niyo na po siyang isama. Aalis nadin po siya. Salamat." Vice said to the guards. He then turned to Richard, "Richard umuwi ka na muna please. Kung ano man yan bukas mo na sabihin kay Dawn. Please."

Richard didn't say a single word but gave a piercing looked at Rowell before he get back inside his car.
___________________________

Note: Kindly Vote, Comment and Follow me for more updates. Thank you so much for reading💗

You're Still MineWhere stories live. Discover now