ဒီရေတာသို့တမ်းခြင်း(ဒီရတောသို့တမျးခွငျး)

အပိုင္း(၇)

ဒီရေတာသို့တမ်းခြင်း

""ဒေါက်...ဒေါက်""

""ဝင်ခဲ့ပါ""

""ဆရာ အလုပ်သင် ပထမအသုတ်တွေ
ရောက်လာပါပြီး""

""အင်း အခုပဲလာခဲ့လိုက်မယ်""

""ဟုတ်ကဲ့""

ဆတ်သည်ဆေးရုံအုပ်လည်းမဟုတ်ပါပဲ
သည်တိုင်းဆေးရုံ၏ဆရာဝန်တယောက်သာ
ဖြစ်သည့်အလျောက် အချို့သောစီမံခန့်ခွဲမှုအား
သူကိုယ်တိုင်ပင်ကိုယ်တွယ်ဖြေရှင်းရလေသည်။

တစ်နှစ်နှင့်တစ်နှစ်ရောက်ရှိလာကြသည့်
အလုပ်သင်ဆင်းမည့်ဆေးကျောင်းသားများအား
တာဝန်ယူရခြင်း၊လူနာများ၏အခြေနေပေါင်းစုံ
အား မှတ်တမ်းတင်ထားရခြင်း၊
ထို့ပြင်လည်းဆေးရုံ၏အတော်ဆုံး
ဆရာဝန်ဖြစ်သည့်အလျောက်အချိန်ပြည့်လည်း
ခွဲခန်းဝင်ရလေ့ရှိသည်။

သို့သော် ဆတ်သည် ဘယ်သောအခါကမှ
သူ၏အလုပ်နှင့်ပတ်သက်၍မငြီးငြူခဲ့ဖူးသကဲ့သို့
အလုပ်ထွက်မည်ကိုလဲ မတွေးခဲ့ဖူးပါ။
သူသည်အလုပ်အား လေးစားသည်။
ထို့ကြောင့်လည်း မြတ်နိုးမိုင်အား
လိုအပ်သည်ထက်ပို၍အချိန်မပေး
နိုင်သဖြင့် မကြာခဏရန်ဖြစ်စကားများရလေသည်။

ယခုလည်း ဆေးရုံသို့ရောက်ရှိလာသည့်
အလုပ်သင်များအား တာဝန်ယူကြီးကြပ်ရပြန်မည်။
ထို့ကြောင့်လည်း ဆတ်သည် ဘေးတွင်ချိတ်ထားသည့်
ဆရာဝန်ယူနီကုတ်အား ကျနစွာဝတ်ဆင်ကာ
အပြင်သို့ထွက်လာလေသည်။

အပြင်သို့ရောက်သော်ဆတ်၏အနားတွင် စာရင်း
မှတ်တမ်းယူနေသည့် လက်ထောက်အကူ
ဆရာဝန်တယောက်မှ ဆတ်အား အလုပ်သင်ဆရာဝန်
လောင်းများ၏အချက်အလက်များပေးနေ
လေသည်။ဆတ်သည် ထိုအချက်အလက်တို့အား
နှစ်ခါသာ လှန်ကြည့်ကာ အလုပ်သင်
ဆရာဝန်လောင်းတို့ဘက်လှည့်၍၊

""စာရင်းထဲမှာ ၁၃ယောက်လို့ရေးထားတယ်
ဘာလို့၁၂ယောက်ပဲရှိနေရတာလဲ""

""အဲ့တာက""

လက်ထောက်အကူဆရာဝန်မှ ဆတ်အားပြန်ဖြေ
ရန်အပြု လူတယောက်မှာအထဲသို့အလောတကြီးနှင့်
ပြေးဝင်လာလေသည်။