ဒီရေတာသို့တမ်းခြင်း(ဒီရတောသို့တမျးခွငျး)

အပိုင်း(၄၁)

ဒီရေတာသို့တမ်းခြင်း

အရေးပေါ်ခွဲစိတ်ခန်းရှေ့တွင် ရှိနေကြသည့်
သူများမှာ သောကအပြည့်နှင့်ပြည့်နက်နေလျက်
ခွဲစိတ်ခန်းဝင်နေသည့်သူအား အန္တာရာယ်မှဖြတ်
ကျော်နိုင်စေရန်အဖို့ ဆုတောင်းရုံမှလွဲ၍
မည်သည့်တစုံတရာမျှတက်စွမ်းနိုင်ခြင်းမရှိ။

ခွဲစိတ်ခြင်းပြုလုပ်နေသည်မှာ ၂နာရီခန့်ကြာမြင့်ပြီ
ဖြစ်သော်လည်းယခုအချိန်ထိ ခွဲခန်းထဲမှ
ဆရာဝန်များမှာ ထွက်မလာသေးသဖြင့်
လူနာ၏အခြေနေကိုလည်းမသိရသေး..

ခွဲခန်းဝင်နေသည့်လူနာမှာ မြတ်နိုးမိုင်ဖြစ်ပြီး
သူမသည်ရုတ်တရက်ဖြစ်သွားသည့်
ကားaccidentကြောင့် ယခုကဲ့သို့ဆေးရုံတွင်
အရေးပေါ်ခွဲစိတ်ကုသနေရခြင်းဖြစ်သည်။
သူမသည်ကားမောင်းကျွမ်းကျင်သူမဟုတ်ပါ
သော်လည်း သည်မနက်ခင်းအစောပိုင်းတွင်
ကိုယ်တိုင်ကားမောင်းကာ သူမ၏ခင်ပွန်း
လောင်းဖြစ်သည့်ကိုဆတ်ထံသို့လာရာမှ
ဤသို့ အကြောင်းမသင့်စွာဖြင့်ကံမကောင်းကာ
accidentဖြစ်သွားခဲ့ရခြင်းပင်။

ခွဲစိတ်ခန်း၏ရှေ့တွင်ရှိနေသည့် လူနာစောင့်ခုံတန်း
ပေါ်တွင်ထိုင်နေကြသူများမှာ မြတ်နိုးမိုင်၏
မိဘနှစ်ပါးဖြစ်ပြီး သမီးဖြစ်သူအားလွန်စွာပင်
စိုးရိမ်နေဟန်ပင်..ဖခင်ဖြစ်သူမှာလည်း
စိတ်သောကရောက်ကာ မိခင်သည်လည်း
ငိုကြွေးလျက် သမီးဖြစ်သူ၏အခြေနေအား
စိတ်ပူလျက်ရှိနေသည်။

ထိုခွဲစိတ်ခန်းရှေ့တွင် စိုးရိမ်သောကရောက်နေ
ရသည်မှာမြတ်နိုးမိုင်၏မိဘနှစ်ပါးပင်မကပါပဲ
အခြားသောသူလည်းကျန်ရှိနေသေးသည်။
ထိုသူမှာ ဆန်းဝံ့ကြယ်နှင့်ခေါင်ထက်ပင်ဖြစ်သည်။

ဆန်းသည်မနက်ခင်းအစောပိုင်းထဲက
မိုင်လေး၏ကားaccidentဖြစ်သွားသည့်သတင်း
အားကြားလိုက်ရသည်နှင့်တပြိုင်နက်
တာမှပြင်ဆင်ထားပေးသည့်မနက်စာပင်
စားသောက်ခြင်းမရှိတော့ပါပဲ ဆေးရုံသို့
အပြေးလာခဲ့လေသည်။

​သူရောက်လာသည့်အချိန်တွင် မိုင်လေးမှာ
ခွဲခန်းဝင်နေပြီးဖြစ်သည်။သူ့အားစိတ်ငြိမ်ငြိမ်
ထားရန် ခေါင်ထက်မှစကားဆိုလာသော်လည်း
သူမည်မျှစိုးရိမ်ပူပန်နေမိကြောင်းသူသာလျှင်
သိသည်။ကျေးဇူးပြု၍ မိုင်လေးအား
လူ့လောကထဲမှဖြစ်စေ၊သူ့ဘဝထဲမှဖြစ်စေ
ခေါ်ထုတ်မသွားကြရန်သာ သူအကြိမ်ကြိမ်
ဆုတောင်းနေမိသည်။