ဒီရေတာသို့တမ်းခြင်း(ဒီရတောသို့တမျးခွငျး)

အပိုင္း(၂)

ဒီရေတာသို့တမ်းခြင်း

အိမ်သို့ပြန်လာသည့်လမ်းတလျှောက်ဆန်းမှာ
အိပ်ပျော်နေ၍ဒီရေတာသည်လည်းကားမောင်း
နေသည်ကိုသာအာရုံစိုက်ထားလေသည်။ညနက်ပြီ
ဖြစ်၍လမ်းမှာတိတ်ဆိတ်ငြိမ်သက်နေလေသည်။
တချက်ချက်သာလျှင်ဖြတ်သန်းသွားလာသည့်
တစ်စီး၊နှစ်စီးသောကားသံအားကြားရလေသည်။

ဆန်းသည်လမ်းတလျှောက်အိပ်ပျော်နေရာမှ
ခဏကြာသော်နိုးလာလေသည်။
အရက်များစွာသောက်ထားသည့်အလျောက်
ဆန်းသည်နိုးထလာသည့်အခါမူးဝေနေလေသည်။
ထိုးကိုက်နေသည့်ခေါင်းအားလည်းလက်ဖြင့်ဖိနိပ်
ထားလေသည်။

ဤသည်ကိုကားမောင်းနေရင်းမှ တာသတိထား
မိလေသည်။

ညာဘက်လက်တဖက်မှ ကားစီယာတိုင်ယာအား
ကိုင်ထားကာ လက်ကျန်ဘယ်လက်တဖက်မှ
ဆန်း၏ပခုံးအားထိကိုင်ပြီး အရှေ့ကားလမ်းမကြီး
အားကြည့်လိုက်၊ဆန်းအားတချက်ချက်ကြည့်လိုက်
နှင့်၊တာ၏မျက်နှာပေါ်တွင်မူးနေသည့်ဆန်းအား
စိုးရိမ်နေသည့်စိတ်အပြည့်။

""အဆင်ပြေရဲ့လား ခဏနော် ၁၀မိနစ်လောက်ဆို
အိမ်ပြန်ရောက်ပြီး""

ဆန်းမှာ မူးနောက်နေသည့်ခေါင်းအား
ခါရမ်းကာသူ၏လက်တွင်ပတ်ထားသည့်နာရီအား
​သေချာစွာစိုက်ကြည့်နေသည်။

""၁၁နာရီတောင်ခွဲတော့မှာပဲ၊တာ..ဆိုင်ကိုတချက်
မောင်း""

""မင်းမူးနေတယ်လေဟာ..နောက်နေ့မှပေါ့""

""မရဘူးကွာ..မြန်မြန်..နာရီဝက်ပဲကျန်တော့တာ ""

""ဒီအချိန်ဆိုဆိုင်ပိတ်နေလောက်ပြီ""

""မပိတ်ဘူး..ငါသေချာပြောထားတယ်..တာ..
ငါ့မွေးနေ့မှာငါဒေါသမထွက်ချင်ဘူးနော်"

တာမှ ဆန်း၏မလိုက်လျောပေးလျှင်မကျေအေး
ပေးတက်သည့်စိတ်အားကောင်းစွာနားလည်
သိနေသူပီပီ၊ဆန်းသွားချင်နေသည့်ဆိုင်အား
ဦးတည်လိုက်လေသည်။

၁၅မိနစ်အကြာတွင်ပင်ဆန်းသွားချင်နေသည့်
ဆိုင်သို့ရောက်လာလေသည်။

အမူးသမားလေးမှာတော့ တဖက်lover seatတွင်
အခန့်သားထပ်ကာအိပ်ပျော်နေဆဲပင်။