The Unpaid Therapist!

Chapter 31;

Mad

Nitong mga nakaraang araw wala na akong ibang ginawa kung hindi magalit at umiyak, ilang beses ko na rin tina-tanong sa sarili ko bakit ako? Bakit sa dami ng tao bakit kaylangan ako pa ang makaranas ng ganito? What did I even do to experience this kind of thing in my life? Am I not worthy to live peacefully?

Hindi pa ba sapat na sabay nawala sa akin ang mga magulang ko? Hindi pa ba sapat na iniwan ako ni Papa Tiago at ni Ilya para sa taong pumatay sa mga magulang ko, at ngayon bukod sa hindi ko pa rin alam kung na saan si Mama Clara. Nako-konsyensiya ako sa lahat ng nagawa ko, at galit sa akin ang mga kaibigan ko. After knowing the truth, and dami kong maling na gawa. And now... I don't know how I will fix everything, I don't know how I will make up for my mistakes.

Nasaktan ko rin ang kapatid ko. Bakit lubos-lubos na ang pag-hihirap ko, hindi na ba to matatapos? Those thoughts were a great wrecker, ni hindi na nga rin ako makatulog ng maayos.

Pumasok na naman sa isip ko ang mga sinabi ni Papa Tiago. "Pero hija wala kang ginawa kundi ipagtabuyan siya." 

I keep hearing his words, it keep on echoing in my mind. Minsan nga iniisip kong na babaliw na siguro ako kaya ganito.

"What? So this is my fault now?"

"Hindi sa ganun hija, my point is kung nakinig at umintindi ka lang sana. Sobra-sobra na ang sakiripisyo ni Ilya para sayo, ang pinaka-mamahal niyang si Luciano. Kahit ako ay nakakaramdam ng pag-ka guilty lalo na wala akong magawa, gustong-gusto ka niyang tulungan. Eto lang ang paraan na nakikita na Ilya bilang pasasalamat, sobrang hirap na hirap na siya pero kinakaya niya."

"She was so desperate to help you to the point na nasasaktan na siya, kinalimutan na niya yung mag-papasaya sakanya para sayo... pero hindi mo nakikita yun."

"And at this point I don't think na makikita mo pa lahat ng effort niya para sayo. Kahit sana intindihin mo na lang siya, as your sister."

"You know, Luciano is a good man, I know he truly love's Ilya. That's why I feel sorry he ended that way. Things could have been better."

Naalala ko yung mga sinabi sa akin ni Ilya, kaya naman pala ganun siya. Pero bakit hindi niya sa akin sinabi agad? Bakit hindi na lang niyang tiniis na ipaalam sa akin? Bakit hindi niya sinubukan ipaintindi sa akin? Diba?

"Stay away from Harkin."

"I left because of you."

"I sacrificed everything for you."

'"I even come back for you."

"So please ibigay mo na sa akin to, sundin mo lang ako... please?"

"Damn that truth, you were so impatient! Anong sinabi sayo ni Harkin? Satingin mo ba lahat ng sa sabihin niya sayo ay totoo? If something happen to you what will happen to me? Sarili mo lang ang iniisip mo. I hate you for that!"

"Tulungan mo naman ako!"

"Tulungan mo ko! Kase hindi lang ikaw ang nihihirapan... ako rin! And I'm damn suffering because I keep on saving you!"