Chapter 5;

54 4 29
                                    


Mr. Perfect


After a few weeks, I'm in grocery store with Seifer. Kasama din namin sina Shannon para mamili ng kaylangan namin for retreat. "I already got the bonamine from the drugstore for Maddie." Blair happily said.


"Bumili na din ako ng extra, you know. Just in case." She continued. 


"Thanks." Simpleng sagot ko.


"By the way, where's Shannon and the others?"


"Kumuha lang ng off lotion saka sunblock." Si Seifer, tahimik niyang inilibot ang mata para tumingin kung may iba pa ba kaming kaylangang bilhin, I did the same too. "We better hurry nawawala na sa mood yung isa dito." I rolled my eyes, there you go Seifer being Seifer, he is just so annoying most of the time. Sinundan namin sina Shannon dahil mukhang masyado na silang nag-tatagal, kumuha na din kami ng ibang supplies na require na dalhin namin. Si Blair na ang humiwalay para kumuha ng mga flashlights.


Tomorrow is our flight to Palawan, that's where out retreat will take place. I wanted to go home na kaya nag madali na din akong mag-check kung may kaylangan pa ba kami or may nakalimutan ba, gusto ko na kaseng umuwi. My bed is already calling me, besides naging busy din kami this past few days sa pag-papasa ng mga requirements namin. In fact ngayon araw nga yung deadline ng pag-co-compile eh kaya pare-pareho kaming nag habol, we just want to rest we came back from our retreat in Palawan. Ayaw na namin na may maiiwan kaming pro-prolemahin pa. "Where are they? I want to go home already." I said, kase talaga naman na pagod at antok na ako, I don't want to use Seifer but I'm damn sure na gagawan niya ng paraan para makauwi na kami para sakin. 


Saka our flight tomorrow is early, we better be home by now kung gusto namin na madami talaga kaming pahinga, I don't know what's taking them so long. Porket my pang bayad sa excess baggage ang dami nilang balak dalhin, hindi naman sure kung lahat yun pwede sa airport. After a few minutes sa wakas dumating na rin sina Blair, dumiretso na kami sa cashier para mag-bayad. Kumain na din kami pag-katapos nun saka namin inayos ang kanya-kanya namin mga gamit na kaylangan namin para sa retreat, humiwalay na samin sina Blair, Maddie, at Shannon after that.  As always I was left with Seifer, na mukhang ayaw pa umuwi. For sure ihahatid na naman ako nito sa bahay, ganun kase siya habit niya yun na hindi ko mapigilan or let's just say hindi ko talaga siya kayang pigilan sa mga gusto niyang gawin. 


I can't do anything to stop him, kaya hindi na lang ako naki pag-talo at hinayaan ko na siya.



-----



Maaga akong ginising ni Yaya Betty, she also told me na saka lang umalis si Seifer nung naka tulog na ako. Kahit kaylan talaga yun, I don't know he was just over protective or over thinker? What ever parehas lang naman nakakainis ang pagiging makulit niya, damn. Bakit ko ba siya iniisip ngayon? This is the only time I can be peacefully alone, I shouldn't be thinking about him and his ways. Ang tigas naman kase talaga ng ulo niya, fudge! I brush away the thought and do my best to finish packing, mamayang madaling araw na kase kami aalis buti nga hindi ten midnight ako ginising niya Yaya Betty at least mas madami pa akong time para makapag-ayos.

The Unpaid Therapist!Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon