SADECE/texting

2.3

Hoşgeldin:)

Medya:Patron-Manzaralar.

Bölüm*

Mayıs:Uyandın mı lan?

Mayıs:Senin yüzünden geç kalamam, uyanmadıysan uyan hemen!

Can:Sana da günaydın kanka.

Mayıs:Duyar kasma oç.

Can:Ulan bu mesajı anneme göstersem ne yapabilirsin ki?

Mayıs:Seni öldürebilirim mesela:)

Mayıs:Neyse, sabah sabah niye bu kadar boş yaptın sen?

Can:Bilmiyorum ki kanka, arada oluyor böyle.

Mayıs:He tamam kanka,

Mayıs:Bidaha olmasın.

Can:Tamam bebeğim.

Mayıs:Hadi görüşürüz, çabuk hazırlan!

Can:Kapındayım lan it!

Mayıs:Söylesene o zaman gerizekalı! Boş boş lafa tutuyorsun.

Can:Kapıdayım.

Mayıs:GERİZEKALI!

Can: ;))
(Görüldü)

Sinirle telefonumun ekranını kapatıp sabahtan beri oturduğum merdivenlerden kalktım. Hergün okula bu salakla gitmek diye birşey çıkmıştı birde başıma.

Binanın dış kapısından çıktığımda Canı kaldırımda otururken bulmuştum.

"Kalksana mal ordan, hasta olacaksın sonra başıma." Canı kolundan tutup kaldırdım ve yürümeye başladık.

"Kötüye bişey olmaz güzellik." Can havalı olduğunu sanarak göz kırptı ve ellerini cebine soktu.

Gözlerimi devirdim ve Canı çekiştirerek yürümeye devam ettim. Can da susmuştu, sabahları fazla konuşmak iyi gelmediği için genelde susmayı tercih ederdi.

Canla, yedinci sınıftan beri arkadaştık, sıkı bir dostuluğumuz vardı. Hem mahalleden hem okuldan arkadaştık ama liseye geçince Can başka okula gittiği için sadece mahalleden arkadaş olarak kalmıştık.

Ama bu sene Canların okulunda öğretmen eksikliği olduğu için dersler hep boş geçiyordu. Anneside bu durumdan pek hoşnut olmadığı için Canın kaydını benim okuluma aldırmıştı.

Otobüs duraklarına geldiğimizde kafamdaki düşüncelerden sıyrıldım ve beklemeye başladım. Az sonra otobüs geldiğinde Canla sessizliğimizi koruyarak binmiştik.

Yanımda konuşan kimse olmadığı için kulaklığmı taktım ve son dinlediğim şarkıyı başa sardım.

Patron-Manzaralar...

Bu şarkıyı sırf Kaan dinlediği için indirmiş ve dinlemeye başlamıştım. Güzel şarkıydı.

Kulaklığım kulağımdan çekilince gözlerimi hızla açtım.

"İki saattir sesleniyorum lan! Geldik in artık." Adımlarımı kapıya yöneltip kendimi dışarı attım." Hayır o değil bir insan neden ayakta gözlerini kapatır, vallaha sakatsın diyorum inanmıyorsun." Canın kendi kendine söylenmelerini takmadan önden ilerlemeye başladım.

Bankta oturmuş hunharca poğaçasını yiyen Sudeyi görmemle adımlarımı oraya yönelttim.

"Günaydın yavrum." Diyerek yanağına bir öpücük kondurdum ve yanına oturdum. Can kıskançlıkla bakarak gelip yanıma oturdu.

"Ulan birgün bana böyle günaydın demedin, anca 'uyandın mı, kalk lan it, at kafalı uyan... Ne eksiğim var şu sümüklüden." Sude gözlerini kısıp Cana doğru bir hamle yapmıştı ki Can kalkıp koşmaya başladı.

Sude de peşinden koşmaya başlayınca bende ikisinin peşinden koşmaya başladım.

"Koşmayın düşüceksiniz aptallar!" Diye bağırarak duraksadım ve kafama vurdum. Sende koşuyorsun ya mal Mayıs.

Can birine çarpmasıyla yeri boylarken Sude yavaşladı ve nefes nefese kahkaha atmaya başladı.

Can bahçenin ortasında yerde oturuyordu.

"Önüne baksana lan!" Diyerek elini ovuşturmaya başladı Can.

Çarpan kişiye gözlerimi çevirdim ve gördüğüm kişiyle hızlı bir küfür savurdum.

"Bahçe de çocuk gibi koşan kişi mi söyledi bana bunu?" Kaan ukala bir şekilde Cana gülmüştü.

"Ne diyorsun lan!?" Can sinirlenmeye başlayınca mal mal dikilmeyi bırakıp hızla yanlarına gittim.

Kaan beni görünce yüzü biraz da olsa yumuşamıştı.

"Yanlışlıkla çarpıştınız, bu kadar uzatmayın isterseniz." Kaan gözlerini benden ayırmazken konuştu.

"Sevgiline söyle çocuk gibi bahçede koşturmasın." Sevgilin demesiyle ağzım 'o' şeklini alırken sinirle yumruklarımı sıktım.

"Benim hakkımda yalan yanlış yorum yapmazsan sevinirim." Hızla arkamı döndüm ve Canı düştüğü yerden kaldırıp okul binasına adımladım.

Kolundan tuttuğum için Can da benimle birlikte okula yürümek zorunda kalmıştı.

Sude ise karnını tutarak gülmeyi bırakıp ciddi bir hale bürünmüştü.

Bahçe de birkaç yüz bizi izliyordu.

Ama hiçbiri kalbimin sesini duyamıyordu..

***
Kırıldı mı kalpler?

İyi günleriniz olsuun:)