SADECE/texting

3.8

Hoşgeldin:)

Bölüm*

"Mayısla biraz da ben dans edeceğim." Kafamı Kaanın omzundan kaldırdım ve küçük bir çocuk gibi kollarını birleştirmiş bize sinirle bakan Canı gördüm.

Kaan sinirle Cana döndü ve tam birşey söyleyecekken yüzüne doğru uyarıcı bir bakış attım.

Derin bir nefes aldı ve sahte bir sırıtış yerleştirdi yüzüne."Tabii."

Ortam gerilmesin diye bende yalandan güldüm ve konuştum.

"Sende Cemreyle dans et istersen." Kaanın yanındayken hala Sudenin ikinci ismini kullanıyordum.

"Yok, oda bizimle dans etsin. Üçlü dans ederiz." Canın dediğiyle yüzümü buruşturdum ve saçma fikrine küfür etmemek için kendimi zor tuttum.

Kıskançtı işte ne olacak.

"Yok, ben oturayım siz edin." Kaan da, Sudeyle dans etme fikrine sıcak bakmayıp bana döndü ve gülümseyip masaya döndü.

Can belimden tutup dans etmeye başladığında ani hareketi yüzünden ayağına basmıştım.

"Aa! Ayağım, ambulans çağırın!" Elimi kaldırıp Canın ağzını kapattım ve bağırmasını engelledim.

"Ya, sen niye atlıyorsun? Ne güzel Kaanla dans ediyordum." Can gözlerini hayretle açtı ve kafama birtane geçirdi.

"Adi köpek. Hemen sattın beni, hani evlenecektik?" Dediği şeyle küçük bir kahkaha attım.

"Evet, senin rüyanda değil mi?" Salak arkadaşım, rüyasında ikimizi evlenirken gördüğü için habire evleneceğiz diyip duruyordu.

"Rüyalar, gerçekleştirilmek için vardır." Felsefe bile yapamayan arkadaşıma gözlerimi devirerek baktım.

"Hayaller olmasın o?" Can 'aman' dercesine elini salladı ve güldü.

"Dans şarkısı biteli yıllar oluyor, bu salaklar hala dans ediyor." Sude elinde bir tabak pastayla yanımıza geldi ve kocaman aldığı dilimi ağzına götürdü.

Etrafa baktığımda dans eden çiftlerin dağıldığını görmüş ve küçük çaplı bir şok yaşamıştım.

"Saat kaç?" Sude küçük çantasından telefonu çıkardı ve saate bakıp beni yanıtladı.

"On buçuğu geçiyor." Ne ara geçmişti zaman hiç anlamamıştım. Anneme on bir gibi eve geleceğim diye söz verdiğim için eve gitmem gerekiyordu.

"Ben eve gidiyorum. Anneme on bir gibi gelirim demiştim."

"Tamam. Çantanı al gel hadi, bizde gidelim artık. Yavaş yavaş herkes dağılıyor zaten." Sudeyi kafa sallayarak onayladım ve oturduğumuz masaya yürüdüm.

"Benim eve gitmem gerek. Tanıştığımıza çok memnun oldum." Özgeye selamlaşmak adına elimi uzattığımda, elimi es geçti ve ayağa kalkıp bana sarıldı. Biraz şaşırsam da hemen ardından ellerimi beline doladım ve sarılışına karşılık verdim.

"Bende çok memnun oldum. Tekrar görüşmek isterim." Samimi gülümsemesi yüzünden eksik olmazken konuşmuştu.

"Olur, bende isterim." Masadan çantamı aldım ve omzuma astım.

"Ben seni eve bırakayım." Kaan elini belime koydu ve beni yönlendirdi. Son kez Bora ve Özgeye el salladım ve  yürümeye başladık.

Yönümü çıkışta bekleyen Can ve Sudeye çevirdiğimde Kaan da adımlarıma uymuştu.

"Biz gidiyoruz." Dediğimde Can kaşlarını çattı.

"Seni ben bırakırım Mayıs aşkım. Aynı mahallede oturuyoruz zaten."Can kolumdan tutup beni yanına çektiğinde gözlerimi devirdim.