SADECE/texting

5.1

Hoşgeldin:)

Bölüm Şarkısı;Mabel Matiz-Arafta

Kesinlikle şarkıyı açıp okuyun bölümü:')

-Kaan-

Yere yığılmak üzere olan Mayısı son anda kollarımın arasına aldım ve yere çöktüm.

Dünyam başıma yıkılmıştı.

Kollarıma mı demeliyim yoksa?

Kadir korkuyla geri geri yürüdü ve arkasına dönüp hızla kaçtı. Sinirle gözümden akan yaşları sildim.

"Senin sülaleni sikeceğim Kadir!" Diye boğazım yırtılırcasına bağırdım ve bakışlarımı tekrar Mayısa çevirdim.

"Mayıs, Mayıs sakın kapatma gözlerini tamam mı bebeğim?" Mayısı güçlükle dizime yatırdım. Bir elimi yarasına bastırdım ve diğer elimi yanağına koydum.

"Biliyorum sen çok güçlü bir kızsın, asla savaşmaktan vazgeçmezsin. Bunu en iyi ben bilirim Mayıs. Sen asla vazgeçmezsin. Sen o kadar güçlüsün ki, benim tüm yaptıklarıma katlandın ve benden asla vazgeçmedin. Şimdi de sakın vazgeçme olur mu Mayıs? Beni sensiz bırakma yalvarırım." Mayısın gözünden dökülen yaşlar yanaklarından süzülerek elime değdikçe, canımdan can gidiyordu.

"Ka- Kaan, ben seni ç- çok sevdim." Acılar içinde kıvranırken bile, gülümseyerek bana beni sevdiğini söyleyen kıza baktım.

Ölmesine asla izin vermeyecektim.

"Mayıs sus güzelim, ne olursun yorma kendini." Mayısın yanağındaki elimi hızla çektim ve cebime atıp telefonumu çıkardım.

112yi tuşlayıp titreyen ellerimle kulağıma götürdüm ve açılmasını bekledim. Telefon çok geçmeden hemen açılmıştı.

"Söğüt Sokak, Kılıç parkına çok acil ambulans lütfen. Yarası çok kötü gözüküyor, silahla karnından vuruldu. Kanaması çok şiddetli. 17, 18 yaşlarında genç kız." Kuzenim Acil Tıp Teknisyeni olduğu için bildiğim kadarıyla Görevliye yardımcı olmaya çalışmıştım.

"Tamam beyefendi, ambulans gelene kadar lütfen sakin kalmaya çalışın ve yaranın üstüne baskı uygulayın." Telefon kapandığında, hemen üstümdeki hırkayı çıkardım ve yaranın üstüne koyup iki elimle bastırmaya başladım.

"Mayıs geliyorlar, lütfen dayan olur mu? Seni çok seviyorum. Sana aşığım. İyi ki beni sevdin, iyi ki bana yazdın, iyi ki bana geldin. Sana, seni seviyorum diyemediğim her günü telefi bile edememişken ölemezsin." Gözlerimden akan yaşlar Mayısın yanağına damlıyor ve onun gözyaşlarına karışıp boynuna doğru akıyordu.

"Ben s-seni bırakamam ki, ölmek i-istemiyorum Kaan." Mayısın dedikleriyle, içimden bir parça kopup gitmişti sanki.

Gözlerimi sımsıkı yumup sakin kalmaya çalıştım. Şimdi olmaz Kaan, Mayıs bu haldeyken olmaz.

Ambulansın siren sesleri kulağıma dolduğunda, acı içinde bir gülümseme kaçtı dudaklarımdan. "Mayıs, dayan be güzelim!" Mayısın gözleri yavaşça kapanırken korku içinde bağırdım.

"Hadi, acele edin!" Sağlık çalışanları hızla yanımıza ulaştılar ve hemen Mayısa müdahele etmeye başladılar. Ağzına adını bilmediğim ama muhtemelen solunum desteği vermek için bir alet taktılar ve yaraya baskı uygulayarak dikkatlice sedyeye taşıdılar.

"Bende geliyorum!" Mayıs ambulansa taşınırken bende hızla peşlerinden gittim ve ambulansın arkasına bindim. Mayısı içeri alıp kapıları kapattılar ve yola koyulduk. Siren sesleri eşliğinde, caddeleri hızlı bir şekilde geçiyorduk.