Hoofdstuk26

1.8K 33 0
                                    

Pov.Easton
De zware deuren van de aula worden met een grote ruk opengedaan. Iedereen is stil en kijkt naar het meisje, mijn meisje. Celeste kijkt even beschaamd naar haar voeten maar speurt dan de menigte af opzoek naar iemand die ze herkent. Ik steek mijn hand op "hier". Ze kijkt me opgelucht aan en snelt naar mij en de jongens toe. Ze ploft naast me neer "wel dat was gênant" fluistert ze. Ik grinnik en leg relaxt mijn arm over de rugleuning van haar stoel "Relax tijger, je bent er nu toch". Haar gespannen houding zakt wat weg maar die verdomde spanning in haar schouders die er al heel de week zit gaat niet weg.

Verdomme wat is er toch mis. Dit meisje is het grootste raadsel ooit. Het ene moment is ze super vrolijk en lacht ze naar iedereen en alles maar als ze niets te doen heeft dan is ze zo in haar gedachten verzonken dat er een orkaan mocht bezig zijn en ze zou het niet eens merken. Dan kijkt ze zo...uitzichtloos. En dat frustreert me tot het uiterste.

Mijn aandacht wordt terug naar haar getrokken als ze over me heen buigt en iets tegen haar blonde vriendin zegt. Ik kijk naar de grap van een directeur dat we hebben ,hij staat vooraan in de aula op een podium en ratelt maar door over alle prijzen die we het afgelopen half jaar hebben gewonnen.Van nationale prijzen tot landelijke prijzen iedereen en alles wordt vernoemt. Het football team wordt ook meerdere keren geprezen en elke keer krijg ik schouderklopjes van iedereen die rondom ons zit. Met een arrogante grijns knik ik naar de mediageile wolf op het podium en richt me dan op het meisje dat me volledig heeft ingepakt.

Als ze haar gesprek met haar vriendin afrond laat ze zicht terug in haar stoel naast me zakken. "Waar was je?" Vraag ik haar. Ze haalt haar schouders op " meisjes toiletten". Ik frons "die zijn niet zo ver dat je te laat zou komen". "Die aan de andere kant van de campus, dus ik mocht nog over de met sneeuw bedekte grasvelden heen lopen" verduidelijkt ze nonchalant. Ik knik en richt net zoals haar mijn aandacht op de directeur.

Beste leerlingen en leerkrachten
We zitten ongeveer in de helft van dit schooljaar. Al onze studenten hebben stuk voor stuk hard gewerkt om onze school in de kijkers te zetten en dat hebben we goed gedaan. Voor al jullie harde werk belonen de leden van het comité jullie met de jaarlijkse kermis. Ik zou zeggen geniet en rust uit zodat jullie na de winter vakantie terug fris en fruitig op school toekomen en onze school weer even trots kunnen maken.

Alle leerlingen lopen als een losgeslagen kudde koeien naar de grote deuren. Celeste wil zich recht zetten naar ik leg mijn hand op haar boven been "wacht nog even tijger, het heeft toch geen nut om daar te gaan staan" ze knikt en vraagt dan "zijn er nog meer van deze jaarlijkse activiteiten waar ik van moet weten?". De jongens lachen "nog heel wat" zegt Jack. Ze kijkt ons nieuwsgierig aan "zoals?" Spoort ze ons aan om verder te vertellen. Haar blonde vriendin begint te vertellen " wel je hebt nog het lente bal en zomer bal, het jaarlijkse zomer feest maar dat viert de hele stad en ook nog een thema bal, dit jaar is het thema casino's". Celeste haar ogen zijn zo groot als schoteltjes haar mond vormt een O van verbazing. "Waar halen ze al dat geld vandaan?" Vraagt ze timide.

Ik en de jongens grinniken " Het feit dat het jaarlijkse inschrijvingsgeld evenveel is als een kleine auto zegt genoeg en dan heb je ook nog het voorval dat mama en papa af en toe sponsor spelen als hun kleine iets heeft fout gedaan". Haar mond zakt open " maar dat is omkoperij!" roept-fluistert ze. De jongens grijnzen "hoe denk je anders dat we met al deze sh*t wegkomen" zegt Brian. "Mijn ouders komen niets eens meer naar school ze sturen gewoon maandelijks een cadeautje" beaamt Jack. Ze kijkt ons ongelovig aan "jullie zijn varkens" lacht ze dan. We staan op en lopen met zen alle naar buiten ,daar staan grote bussen klaar om de jongere leerlingen zonder auto te verplaatsen naar de kermis. De laatste jaars (wij dus) hebben auto's en mogen daarmee zich verplaatsen.

Ik loop samen met Celeste naar mijn pick-up truck en scheer de parking af, achter ons volgen Lilly,Brian en Jack. We rijden verschillende bussen van de school voorbij, elke keer toeteren we en wordt er uitbundig gezwaaid door de leerlingen. We razen hun allemaal voorbij, na een tiental minuten stoppen we op een grote parking waar al een paar bussen zijn toegekomen. Ik parkeer aan de straat kant en help Celeste dan uit mijn reusachtige auto. Ze bedankt me en schiet dan naar haar vriendin toe.

Een paar uur later...

Ik en Jack slenteren achter de meisjes en Brian aan. Die drie zijn hyper, ze willen overal naartoe en gaan bijna op elke attracties. Ze zijn al zeker drie keer gestopt bij een kraampje om iets te eten en nu zijn ze weer op weg naar een eet tentje. "Wat eten we deze keer?" Vraag ik vermoeid. "Frieteuhhh" roept Brian. Ze bestellen van alles en gaan dan eindelijk ergens zitten. Ik plof neer en kijk naar de twee meisjes die verdacht met elkaar aan het fluisteren zijn. Jack kijkt me vragend aan, ik trek mijn schouders op als teken dat ik het niet weet. Dan staat Celeste recht " ik ga plassen" zegt ze. Ik vraag nog of ik even mee moet lopen maar ze was heel duidelijk dat ik niet mee moest.

Als ze na twintig minuten nog niet terug is wordt ik ongerust "waar blijft ze"grom ik. De jongens stellen me gerust en zeggen dat ze zo wel komt maar die blondine wilt me niet in de ogen kijken "je weet iets, vertel op" snauw ik. Haar wangen worden rood "I-ik weet helemaal niets". Ik haal mijn hand verhit door mijn haar "goed als je het zo wilt spelen ga ik haar zelf wel zoeken" ze slikt zichtbaar maar zegt niets. Ik sta gefrustreerd op en loopt als eerste naar de toiletten. Als ik haar daar niet zie been ik geïrriteerd verder. We lopen al zeker tien minuten over het hele terrein als ik haar zie. Ze zit aan de kissing booth. Hell no. En jongen van ik schat twaalf loopt van het podium af en zei probeert zo discreet mogelijk haar mond af te kuisen wat niet lukt want heel haar gezicht vertrekt van walging. Er wilt net een mollig ventje op de stoel tegenover haar plaats nemen als ik het podium op stamp.

"East!" Roept ze geschrokken uit. Ik zwier haar over mijn schouder en kijk dan naar de wacht rij. " de show is afgelopen en ga een lief zoeken als je wilt muilen hufters" snauw ik naar hen. Dan loop ik met grote passen naar de auto. De hele tijd komen haar kleine vuisten tegen mijn rug aan "East laat me los!" Roept ze. Celeste begint te kronkelen en probeert vrij te komen, ik pak haar gewoon wat steviger vast en geef een tik op haar kont "Easton!" Roept ze gefrustreerd. Ik zet haar met een zwaai op mijn motorkap "wat was dat!" Bries ik. Ze kijkt me al even boos aan "dat gaat jou niets aan". "Gaan we die toer weer op, hoeveel keer moet ik het je nog zeggen! Je.bent.van.mij" zeg ik duister. Ze kijkt me niet aan en fluistert dan "maar ben jij ook van mij". Mijn grip rond haar polsen verzacht net zoals de harde blik in mijn ogen. Shit daar heeft ze me. Ik zwijg en dat is voor haar het teken om van mijn auto te springen

"breng me naar huis alsjeblieft"

"Do I need to be afraid of the badboy ?"Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu