Two Different [COMPLETED]

CHAPTER 22

Chapter 22
Nowhere

S C A R L E T

IT'S MONDAY. Kahit hindi ko gustong pumasok ngayon, dahil hindi ko pa talaga kayang makita ang mga taong na nandoon noong gabing yun. Nakakahiya kasi yung ginawa kong pag-alis doon.

My first destination is at the office. I need to meet with them first before anyone else. Binilisan ko yung paglakad ko doon kasi alam kong pinagtitinginan na ako ngayon ng maraming tao.

But somebody just blocked my way. Who on earth is brave enough to even block my way. Tiningnan ko kung sino yun at isang babae na hindi ko kilala.

She looks familiar, but I can't remember where. "Well well well, if it isn't the girl who ran away from a confession. Akala ko ba matapang ka?"

Aalis na lang sana ako sa harapan niya dahil wala ako sa panahon para makipag-away. Pero hinila niya ako pabalik sa pwesto ko.

"Hey! Kinakausap kita!"

"Do I know you?" She looked offended sa sinabi ko.

"Excuse me? Hindi ka lang pala duwag, malilimutin ka pa! Hindi mo ba ako maalala?" She is loosing her temper right now.

You messed with the wrong person. I may be emotionally hurt right now, but I'm still the President of this school. The fact that I still have the highest position among all students right here. Hindi magbabago iyon.

Kahit ilang beses pa niya akong sabihan ng mga masasamang bagay, mas magaling pa rin ako sa kanya.

"Why would I waste my time remembering someone..." Tiningnan ko muna siya mula ulo hanggang paa. "Not worth my time?"

She really is mad right now. Like I say, I'm still better than her. I don't respect people who doesn't even know how to respect me.

"You bitch!" Singhal niya sakin kaya nginitian ko siya.

"I'm glad you know." I started walking away pero napatigil lang ako nung makarinig ako ng tilian.

"D-Dale?" Napalingon ako sa likod ko at nakita kong hawak ni Dale ngayon ang kamay nung babaeng yun na sasabunutan na sana ako.

"Monica!" Sigaw ng kaibigan nung babaeng yun at agad namang nilapitan siya.

Monica?? Yung babaeng clown?

"Leave." Malamig na sabi ni Dale sa kanilang dalawa.

"Yes Dale! Sorry Miss Pres." Sabi nung kaibigan ni Monica at hinila paalis doon ang kanyang kaibigan.

"Are you alright?" Tanong ni Dale sakin.

"Thank you." Yan lang yung sinabi ko at nagsimulang mag-lakad papuntang office.

"Emotionally Scarlet. Are you fine?" Sumabay siya sa paglakad.

"I'm just okay Dale. You don't have to worry." Ngumiti ako ng maliit sa kanya.

Nagulat ako nung may taong biglang dumaan sa gitna namin ni Dale. Ng dahil sa ginawa niya ay napalayo kami ni Dale sa isa't-isa. Tiningnan ko kung sino yung gumawa non and I literally froze nung makita ko yung kanyang likod.

I can recognize that back.

"Walanghiya talaga yung lalaking yun." Pailing-iling na sabi ni Dale.

"H-How is he?" Nahihiya kong tanong sa kanya.

Napatingin naman si Dale sakin. "He's fine." Sabi niya kaya naman ay nagpatuloy nalang kami sa paglakad.